مقاله سلسله جبال البرز در word دارای 18 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله سلسله جبال البرز در word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است
بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله سلسله جبال البرز در word
مقدمه :
سلسله جبال البرز :
زون البرز :
واحد های اصلی ساختمانی البرز مرکزی
گسل های منطقه رشته کوههای البرز محدوده آن
منبع :
منبع
- زمین شناسی ایران ، نوشته دکتر علی درویش زاده ، انتشارات امیرکبیر تهران. سال چاپ
مقدمه
در ترسیم نقشه های تکتونیک دنیا قسمت اعظم فلات ایران را به صورت یک صفحه (پلیت ) کوچک مثلثی در نظر می گیرند که بوسیله دو سیستم گسلی تراستی ( البرز در شمال و زاگرس در جنوب غرب ) محدود می شود و از نظر موقعیت جغرافیایی در حاشیه جنوبی صفحه اورآسیا در طول بین 44 ،َ5 و 63 وَ18 و در عرض بین 25 ، َ3 و 39 ، َ47 قرار دارد
سلسله جبال البرز
محققین با مطالعه رسوبات دریایی بر جای مانده در ناحیه البرز ثابت می کند که پس از برخورد دو ورقه گند و انا و اورازیاتا حدود 40 میلیون سال پیش ، دریا در این ناحیه به کرات پسروی و پیشروی داشته است . چنانکه گسترش رسوبات زغالی و ماسه سنگی در اوایل ژوراسیک نشانه پسروی دریا و نهشته های ضخیم آهکی در ژوراسیک میانی و فوقانی نشانه پیشروی آب دریا است
در اواخر همین دوره بعلت کوهزایی ، پسروی دریا مجدداٌ آغاز می شود بنحوی که رسوبات کرتاسه زیرین ، جزء در منطقه محدودی از آن وجود ندارد در کرتاسه ، ناحیه البرز بتدریج بوسیله آب فراگرفته شد ، به همین دلیل رسوبات اواسط و اواخر دوره کرتاسه در قسمت اعظم البرز دیده می شود
کرتاسه در البرز ، رسوبات کرتاسه زیرین در اکثر نقاط با رسوبات آورای قرمز رنگ شروع می شود و با عمیق شدن آب دریا ، ویژگی های دریایی و آهکی در آن نمایان می شود که به آن سازند تیز کوه می گویند
سازنده تیزکوه : نام این سازند از کوهی به همین نام در نزدیکی جنوب غربی کوه دماوند در نزدیکی آبادی پلور انتخاب شده رسوبات کرتاسه زیرین در ناحیه البرز مرکزی با سازند تیزکوه معرفی می شود که ضخامت آن در مقطع نمونه 170 متر و در سایر نقاط البرز بین 25-0 متر متغیر است . این سازند با دگرشیبی زاویه دار مشخص بر روی رسوبات ژوراسیک فوقانی یا حتی قدیمی تر از آن قرار دارد که خود نشاندهنده تأثیر فاز فشاری سیمرین پسین است
در آئوسن در محل البرز جنوبی شکستگی هایی عمیق ( ریفت ) پدیدار می شود که با فعالیت های آتشفشانی زیر دریایی همراه بوده و حاصل فعالیت آنها ، سنگهای آذر آواری سبز رنگی ( توقیت سبز ) که تقریباٌ در تمام دامنه جنوبی البرز گسترش دارد . سرانجام نیروهای فشاری موجب بسته شدن ریفت در اواخر ائوسن و اوایل الیگوسن شده و البرز جنوبی بصورتی که امروز ملاحظه می کنیم تشکیل شده
زون البرز
مجموعه کوه هایی که در منتهی الیه شمال کشورمان با روند شرقی – غربی آذربایجان و خراسان ولی با پیچ و خم قابل توجه امتداد دارند ، زون البرز را تشکیل می دهند . این سلسله کوهها بخشی از رشته جبال آلپ هیمالیا در آسیای غربی است . حد جنوبی این زون ، ایران مرکزی قرار دارد ، در حد شمالی آن گودال خزر ( بلوک کاسپین ) در قسمت میانی و غربی آن ، حوضه فرونشسته ای با پوسته اقیانوسی تشکیل داده شده است . در قسمت شرقی از طریق کوههای هندوکش به جبال پامیر متصل می شود . از نظر زمین شناسی ساختمان ، البرز بخصوص در بخش شرقی و میانی یک آنتی کلنیوریوم ( تاقدیس مرکب ) در شمال ایران مرکزی تشکیل می دهد ، طول آن حدود 1000 کیلومتر و عرض آن تا حدود 120 تا 140 کیلومتر می رسد
در حد شمالی آن ، گسل معکوس خزر ( البرز ) وجود دارد که با شیب تندی به زیر ارتفاعات شمالی و البرز کشیده می شود و در دامنه ی جنوبی آن راندگی پرشیبی ، آن را از ایران مرکزی جدا می سازد ولی جدایش اخیر با ابهامات فراوانی همراه است
شدت چین خوردگی دامنه های شمالی البرز کمتر است و در همین دامنه رسوبات دگرگون پر کامبرین در چند محل دیده می شود . مانند علی آباد – گرگان - 1 سالم و شاندرمن که نظیر آنها در ایران مرکزی نیز وجود دارد
با توجه به مناطق دگرگون شده دامنه شمالی چنین تصور می شود که امتداد شرقی – غربی البرز قدیمی و به دوره پرکامبرین تعلق دارد که جهت و شدت چین خوردگی های بعدی نیز متأثر از آن بوده است
تا سال 1355 محققین روسی نظیر خائین البرز را به صورت یک آئوژئو سنکلینال ( بعلت وفور سنگهای آتشفشانی ) و زاگرس را یک میوژئو سنکلنیال ( بعلت نبود سنگهای ماگمایی )در نظر گرفتند و تصور می شد که در مرکز ایران یک تورده مقاوم و متبلور وجود دارد که به آن توده میانی می گفتند
مطالعات بعدی نشان داد که ایران مرکزی حالت مقاوم نداشته و از نظر تکتونیک بسیار پرتکاپو و در آن حوادث بی شماری رخ داده و در واقع البرز حداقل تا اوایل مزوزوئیک شباهت زیاد با ایران مرکزی بویژه بخش شرقی آن دارد
تاریخچه ساختمانی و چینه سازی قسمت های این سلسله جبال در بخش های مختلف متفاوت است و در نتیجه 3 واحد مجزا در آن قابل تشخیص است
1- البرز شرقی و کپه داغ که خود به 2 زیرزون کپه داغ و بینالود قابل تفکیک است
2- البرز میانی که بخش شمالی آن زیر زون گرگان – رشت و بخش جنوبی آن البرز مرکزی نامیده می شود
3-البرز غربی و آذربایجان ، در البرز غربی قدیمی ترین سنگهای دگرگونی در حوالی زنجان بر پرکامبرین تعلق دارد
واحد های اصلی ساختمانی البرز مرکزی
