مقاله تحول نظام آموزشی و اقدامات فرهنگی در عصر پهلوی در word دارای 19 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله تحول نظام آموزشی و اقدامات فرهنگی در عصر پهلوی در word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است
بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله تحول نظام آموزشی و اقدامات فرهنگی در عصر پهلوی در word
چکیده
مقدمه
اقدامات آموزشی در زمان پهلوی
تحول در نظام آموزش و پرورش
اعزام دانشجویان به خارج از کشور
تأسیس دانشگاه تهران
انجمن آثار ملی
فرهنگستان
توسعه ی مدارس جدید دردوره ی پهلوی اول:
نتیجه گیری
منابع
بخشی از منابع و مراجع پروژه مقاله تحول نظام آموزشی و اقدامات فرهنگی در عصر پهلوی در word
[1]. همراز، ویدا؛ نهادهای فرهنگی در حکومت رضاشاه، مجله تاریخ معاصر‌ایران، سال اول، شماره اول، ص 54- 55 و زهیری، علیرضا؛ عصر پهلوی به روایت اسناد، قم، دفتر نشر و پخش معارف، 1379، چاپ اول، ص 44
[10]. اسناد سازمان اسناد ملی‌ایران، اسناد نخست وزیری، سازمان پرورش افکار، 1319، پاکت 3268، شماره تنظیم 108011
[11]. همراز، ویدا؛ نهادهای فرهنگی در حکومت رضاشاه، مجله تاریخ معاصر‌ایران، سال اول، شماره اول، ص 55- 54
[12]. صدیق، عیسی؛ تاریخ فرهنگ‌ایران، انتشارات دهخدا، ص 373
[13]. همان، ص 354
[14]. مهرداد، ایران در زمان حکومت، ص 118
[15]. صدیق، یادگار عمر، 136: 2
[16]. کرونین، استفانی؛ رضاشاه و شکل گیری‌ایران نوین، ترجمه مرتضی ثاقب فر، تهران، جامی، 1383، چاپ اول، ص 208
[17]. همان، ص 210
[18]. تکمیل همایون، ناصر؛ آموزش و پرورش درایران، تهران، دفتر پژوهشهای فرهنگی، 1385، ص 87
[19]. همان، ص 87-88
[2]. بامداد، بدرالملوک؛ زن‌ایرانی از انقلاب مشروطیت تا انقلاب سفید، تهران، ابن سینا، 1347، ص46- 48
[21]. نوبخت، دانش؛ عصر پهلوی، (رضاشاه کبیر پهلوی اول )، تهران، وزارت اطلاعات، 1346، ج 1، ص 178
[22]. عاقلی، باقر؛ رضاشاه و قشون متحد الشکل، تهران، نشر نامک، 1377، چاپ اول، ص 54
[23]. همان
[24]. آوری، پیتر؛ تاریخ معاصر‌ایران، از تأسیس سلسله پهلوی تا کودتای 28 مرداد 1332، ترجمه محمد رفیعی مهرآبادی، تهران، مؤسسه مطبوعاتی عطا ئی، 1369، ص 52
[3]. سازمان اسناد ملی‌ایران، اسناد کامپیوتری شماره 21000299
[4]. زن‌ایرانی از انقلاب مشروطیت تا انقلاب سفید، همان، ص89
[5]. عصر پهلوی به روایت اسناد، ص46
[6]. همان، ص 51
[7]. دلفانی، محمود؛ فرهنگ ستیزی در دوره رضاشاه (اسناد مربوط به سازمان پرورش افکار)، تهران، سازمان اسناد ملی‌ایران، 1375، ص43- 48
[8]. صفایی، ابراهیم؛ رضاشاه کبیر و تحولات فرهنگی، ص 69
[9]. جنتی، ابوالقاسم؛ تاریخ تئاتر معاصر‌ایران، یغما، سال ششم (1332)، شماره 7، ص 286 – 290
چکیده
با شروع پادشاهی رضاخان و برنامه‌ریزی برای ایجاد تغییر در نظام اجتماعی و فرهنگی ایران، یکی از مسائلی که مورد توجه قرار گرفت، نظام آموزش عالی بود. در این راستا، ابتدا مدارس تخصصی و به‌دنبال آن دانشگاه تهران، به عنوان اولین دانشگاه در ایران در سال 1313خ. تأسیس شد. از آنجا که این تحولات به تغییراتی در نظام آموزشی کشور منجر شد و تاثیر آن تا زمان حال نیز ادامه دارد، مصوبات مجلس در این زمینه دارای اهمیت است. این جستار در پی آن است تا با تکیه بر مصوبات مجلس شورای ملی، در زمینههایی چون تاسیس مدارس تخصصی نظیر مدرسه حقوق و علوم سیاسی، استخدام معلمان، نحوه پرداخت حقوق و دستمزد آنها، چگونگی اعزام دانشجو به اروپا و سرانجام تأسیس دانشگاه تهران به بررسی سیر شکلگیری و تحولات نظام آموزش عالی در ایران بپردازد
کلید واژگان:
ایران، مجلس شورای ملی، نظام آموزش عالی، پهلوی اول
مقدمه
سابقه آموزش عالی درایران به زمان‌های بسیارقدیم باز می‌گردد ، به گونه ای که تاریخ نگاران کهنسال ترین دانشگاه جهان را ” جندی شاپور” معرفی می‌کنند . این دانشگاه که دردوران قبل ازاسلام به وجود آمد و شهرت جهانی یافت وبه شاهپور اول – پادشاه ساسانی ، منسوب بوده ، ازقرن چهارم تا دهم میلادی تداوم داشته است
دانشگاه جندی شاپور ازلحاظ آموزش و تحقیق درفلسفه وطب شهرت داشت . این دانشگاه در زمان خسرو انوشیروان ترقی بسیارکرد توجه خاص وی به ادبیات ، فلسفه وعلوم سبب رونق دانش‌هایی همچون هیئت ، نجوم ، مهندسی ، حکمت عملی وعلوم اداری گشت
به هرصورت ، آنچه که مسلم به نظرمی رسد ، این است که دانشگاه جندی شاپور درحدود هزار و هفتصد سال پیش بنا گردید و تا پنج قرن گاهواره علوم پزشکی ، فلسفه ، نجوم و ریاضیات بود . بسیاری ازکتاب ها که به زبان‌های مختلف پیرامون علم پزشکی و تاریخچه آن نوشته شده با نام جندی شاپور توأم است
با ظهوراسلام و توسعه معارف اسلامی ، درحدود قرن پنجم هجری ، خواجه نظام الملک به ترویج علم و هنر و تأسیس مدارس عالی همت گمارد . او در سال 485 هجری ، ساختمان نظامیه بغداد را آغازکرد و درشهرهای دیگر ایران نیز ازقبیل نیشابور، بلخ ، هرات ، آمل ، اصفهان دست به تاسیس مدارس عالی موسوم به ” نظامیه ” زد . که مهمترین آنها مدارس بیهقیه و سعیدیه بود و مواد درسی آن شامل فقه ، حدیث ، تفسیر ، علم حساب و پزشکی می‌شد
دراین مقطع زمانی که سراسر جهان را ظلمت جهل فراگرفته بود ، دانشمندانی همچون شیخ الرئیس ابوعلی سینا ، ابوحامد محمد غزالی ، خواجه نصیرالدین طوسی ، سعدی شیرازی ، انوری و; دراین مدارس عالی پرورش یا به تدریس اشتغال داشته ، مشعل علم را درمشرق زمین فروزان نگهداشتند ، بطوری که حتی آثار دانشمندان این عصر تا آغاز نهضت علمی و فنی درقرن هجدهم درمراکز علمی و معتبرجهان تدریس می‌شده است
اقدامات آموزشی در زمان پهلوی
سالهای 1304 – 1320 را میتوان، مهمترین و بحرانیترین سالهای تاریخ معاصر‌ایران دانست؛ زیرا در این دوره تلاش گستردهای برای دگرگون ساختن نهادهای فرهنگی و اجتماعی کشور انجام شد تا در نهایت، سلسله سیاسی حکومت پهلوی را تثبیت کند. دگرگونی فرهنگی با رشد سریع نهادهای جدید و با هدف از هم پاشیدن نهادهای سنتی بوسیله دولت همراه بود. از میان نهادهای فرهنگی ـ اجتماعی بسیاری که دراین دوره تأسیس گردید، مهمترین آنها را برمیشماریم
1- شورای عالی معارف
در اسفند 1300ش قانون شورای عالی معارف به تصویب مجلس رسید که به موجب آن تمام امور اجرایی مدارس؛ مانند برگزاری امتحانات، تهیه برنامههای درسی و آموزشی و تشخیص صلاحیت علمی و اخلاقی معلمان، به شورای عالی معارف واگذار شد. به سفارش شورای عالی معارف مقرر شد با بررسی نظام آموزش و پرورش کشورهای اروپایی، الگویی برای نظام آموزشی کشور انتخاب گردد. سرانجام سیستم آموزش مدارس فرانسه به عنوان الگوی مدارس‌ایرانی پذیرفته شد.( همراز، ویدا؛ نهادهای فرهنگی در حکومت رضاشاه، مجله تاریخ معاصر‌ایران)
2- جمعیت نسوان وطنخواه
این جمعیت در سال 1302ش توسط محترم اسکندری و با کمک محرمانه دولت تشکیل شد. وی دختر شاهزاده محمدعلی میرزا اسکندری از اعضای فعال «جامع آدمیت» بود که بعدها انجمن حقوق را تشکیل دادند و در نشریه‌ای به نام مجله حقوق که متعلق به این انجمن بود، مطالبی درباره زنان ایرانی و موقعیت اجتماعی آنان چاپ میکردند. این جمعیت از راه نگارش مقالات در مجله «نسوان وطنخواه» و سخنرانی در مجامع زنان و حتی میهمانی‌های خانوادگی و جشنهای مدارس و اجرای نمایش ویژه بانوان، به اجرای سیاستهای فرهنگی حکومت رضاخان می‌پرداخت
