مقاله انقلاب مشروطیت در word دارای 12 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله انقلاب مشروطیت در word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است
بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله انقلاب مشروطیت در word
انقلاب مشروطیت
دکتر محمد مصدق و انقلاب مشروطیت
منابع
بخشی از منابع و مراجع پروژه مقاله انقلاب مشروطیت در word
انگلستان وروسیه در شرق،تآلیف راولین سن،چاپ
تاریخ ایران،تالیف سر پرسی سایکس،ترجمه فخر داعی گیلانی،چاپ تهران
دو قرن سکوت،تالیف عبدالحسین زرین کوب،چاپ تهران
تاریخ مختصر ایران،تالیف پاول هرن،ترجمه با حواشی و تعلیقات دکتر رضا زاده شفق،چاپ تهران
تاریخ روابط سیاسی ایران و انگلیس در قرن 19 میلادی،تالیف محمود محمود چاپ تهران
تحولاتس سیاسی نظام ایران،تألیف جهانگیر قائم مقامی،چاپ تهران
خاطرت و خطرات ،تألیف مخبرت السلطنه(مهدی قلی هدایت)،چاپ تهران
انقلاب مشروطیت
در مقطع تاریخی که انقلاب مشروطیت در ایران بوقوع پیوست، جمعیت ایران حدودأ 7 تا 8 ملیون نفر تخمین زده شده است ؛ که 80 درصد آن را، ساکنین دهات و عشایر تشکیل می داده اند
همچنین ضروریست خاطر نشان کرد ، که جامعه ایران قبل از دوران مشروطیت ، در مقایسه با جوامع کشورهای اروپائی، که ساکنین آن کشورها کم و بیش از حقوق سیاسی و اجتماعی بهره مند شده بودند ، کاملا عقب افتاده بود و مردم ایران از کوچکترین حقوقی برخوردار نبودند ، در حالیکه پادشاه، « قدرقدرت » محض بود!
عباس میرزا ـ نایب السلطنه فتحعلیشاه قاجار ، پس از اینکه دو بار در جنگ با روسیه تزاری شکست خورد، تازه به این فکر افتاد که یکی از علل شکست جنگ با دولت روسیه تزاری، عقب افتادگی جامعه و در اختیار نداشتن تسلیحات مدرن جنگی باید باشد. در آن رابطه است که او با کمک وزیر کاردانش میرزا عیسی ، معروف به میرزا بزرگ قائم مقام ، کوششهائی در جهت مدرنیزه کردن قشون (ارتش) ایران نمود و دستور برپا کردن کارگاه هائی به سبک اروپا ، برای ساخت « توپ جنگی» ، داد. لباس نظامیان ایرانی را ، به شکل و شمائل لباس نظامیان کشور های اروپائی در آورد، امری که با مخالفت و کارشکنی بسیاری از رجال سیاسی و درباری و رهبران مذهبی آن زمان ایران که اصولا با هرنوع تغییرات ، پیشرفت و تجدد مخالف بودند، روبرو شد
عباس میرزا همچنین مبتکر اعزام محصل به اروپا و آوردن ماشین چاپ به ایران بود. در واقع باید گفت که عباس میرزا با اصلاحات خود ، قدمهای اولیه را در جهت « مدرنیزاسیون»، جامعه سنتی و عقب افتاده ایران برداشت
بعد از مرگ عباس میرزا، کوشش هائی در جهت اصلاحات جامعه و مدرنیزه کردن وضع ساختار اجتماعی و اقتصادی عقب افتاده ایران انجام می گیرد ، بخصوص از سوی وزیرانی همچون « میرزا ابوالقاسم قائم مقام » ، « میرزا تقی خان امیر کبیر» ، «میرزا حسین خان قزوینی مشیرالدوله ـ سپهسالار » و حتی « میرزا علی خان امین الدوله»
میرزا تقی خان امیر کبیر در زمان سلطنت ناصرالدین شاه،مدرسه عالی بنام «مدرسه دارالفنون» ، که در آن معلمین اروپائی بتدریس بپردازند را در تهران بنا کرد. در آنزمان هنوز مدرسه ابتدائی به سبک اروپا در سراسر ایران وجود نداشت و تنها محل تعلیم و تربیت « مکتب خانه » بود که از سوی روحانیون و طلاب اداره می شد
در دوران سلطنت ناصرالدین شاه برای اولین بار در ایران ، مدرسه تأسیس می شود، البته آنهم نه از طرف پادشاه فرنگ دیده و مقامات حکومتی او، بلکه از سوی فردی خیرخواه و ایران دوست بنام « میرزا حسن رشدیه » . متأسفانه تأسیس آن «مدرسه» نیز با مخالفت نیروهای سنتی و عقبگرا روبرو می شود و چون عمل خیر میرزا حسن رشدیه از سوی ناصرالدین شاه و دولت وقت حمایت نمی شود، سرانجام با تحریک برخی از روحانیون ، ساختمان آن مدرسه توسط « طلاب » تخریب می شود و در نتیجه آن مدرسه تعطیل می گردد
اگرچه در زمان ناصرالدین شاه چندین وزارتخانه به سبک کشورهای اروپائی تأسیس گردید، ولی هیچیک از آن اصلاحات، از زمان عباس میرزا گرفته تا اواخر سلطنت مظفرالدین شاه، در خدمت مدرنیزه کردن ساختار سیاسی ایران و بوجود آوردن تغییراتی در چگونگی روش اداره کشور، آنهم بدلیل فاصله گرفتن از ساختار استبدادی موجود قرار نداشت و شکل حکومتی ایران ، همچون دوران فتحعلشاه و عباس میرزا، « سلطنت استبدادی مطلقه» باقی مانده بود، یعنی پادشاه بعنوان تنها « قدر قدرت» از سوی تمام نهادهای جامعه می بایستی شناخته و پذیرفته می شد. در حالیکه اهالی کشور بعنوان رعایا محسوب می شدند و از هیچگونه حقوق سیاسی برخوردار نبودند
از محتوی متن برخی از نامه هائی که امیر کبیر به ناصرالدین شاه نوشته بود ، چنین استنباط می شود که حتی میرزا تقی خان امیر کبیر نیز از لحاظ فکری ومعرفتی کوچکترین مخالفتی با اصل « قدر قدرت » بودن پادشاه نداشته و کاملا با وجود « سلطنت مطلقه » توافق داشته است. او در نامه ای به ناصرالدین شاه نوشته است « مطیع حکم و رضای شما هستم، هرچه حکم شما باشد همان را طالب بوده ومی باشم ».(1) و در این رابطه است که نمی توان در رابطه با مدرنیزاسیون ایران ، از « مدرنیته » در ایران سخن گفت. بدرستی برخی از محققین و صاحب نظران، مدرنیزاسیون ایران را ،« ناقص » ارزیابی کرده اند
برخی از محققین اروپائی، از جمله کارل مارکس ، چگونگی روش اداره کشور بر پایه روابط ساختار اجتماعی که برجوامع شرقی ، از جمله ایران حاکم بود ه است را ، « استبداد آسیائی » نامیده اند. شیوه ی حکومتی بسیار خشن که، شخص پادشاه بر همه چیز جامعه ، حتی جان و مال انسانها حاکم بود. در همین رابطه ضروریست خاطرنشان کرد که در زمان سلطنت پادشاهان قاجار، نفوذ و فدرت « روحانیون مذهب شیعه » در جامعه ایران بسیار زیاد بوده است. در واقع ،« روحانیون مذهب شیعه »، یکی از ستون های اصلی « نظام استبدادی مطلقه » حاکم بر جامعه ایران محسوب می شدند
روحانیون شیعه با گفتار و کردار خود در تحمیق مردم عمل می کردند و در حقیقت آن حضرات با گفتار و موعظه های مذهبی خود ، کمک کردند تا برای « حکومت استبدادی مطلقه » و « قدرقدرت » بودن پادشاه ، « مشروعیت الهی» بوجود آید. در همین رابطه باید باشد که یکی از القاب پادشاه در آنزمان « ظلل الله » ( سایه خدا ) بود. در رابطه با چگونگی شدت و حدت نفوذ علمای مذهب شیعه در دربار شاه و جامعه آنروز ایران ، بد نیست خاطر نشان کرد که علمای مذهب شیعه ، پس از اینکه ارتش ایران از ارتش روسیه شکست خورده بود و دولت ایران مجبور به انعقاد عهدنامه «گلستان» و واگذاری بخش هائی از سرزمین ایران به روسیه شد ، بدون توجه به وضعیتی که در آنروز بر ایران حاکم بود، بخاطر دفاع از « بیضه اسلام » ، به جنگ مجدد ایران با روسیه دامن زدند و بدان منظور حکم « جهاد » صادر کردند، که به شکست خفت بار قشون ایران از «کفار روس» و انعقاد عهد نامه « ترکمن چای» و جدائی 17 شهر قفقاز از ایران منجر شد
با توضیحاتی که در باره جنگ های ایران و روسیه در دوره قاجاریه اشاره رفت ، ضروریست در رابطه با متن قرارداد « ترکمن چای» خاطر نشان کرد که، دولت روسیه توانست از آن طریق در دربار پادشاهان قاجار برای خود نفوذ سیاسی کسب نماید. چون یکی از بندهای آن قرارداد ننگین ، دولت ایران را متعهد کرده بود که « مقام » پادشاهی ایران از حقوق عباس میرزا ، ولیعهد فتحعلیشاه باید باشد که بعد از مرگ او نیز ، نسل به نسل مقام پادشاهی از حقوق فرزندان او خواهد بود. در همان رابطه است که پس از مرگ فتحعلیشاه ، هیچیک از پسران فتحعلیشاه بسلطنت نرسیدند و چون عباس میرزا قبل از پدرش فتحعلیشاه فوت کرده بود، پسراو، محمد میرزا ، پادشاه ایران شد
از سوی دیگر انگلیسها نیز از همان اوائل سلطنت فتحعلَیشاه ، کوشش های بسیار زیادی نمودند تا در بین رجال و شاهزادگان قاجار نفوذ کنند. آنها موفق شدند با پرداخت پول و هدایا و رشوه ، به کسب امتیازاتی در ایران دست یابند، که بتوانند از آن طریق در ایران اعمال نفوذ سیاسی بنمایند
انگلیسها و روس ها بخاطر گسترش نفوذ خود در ایران ، به رقابت با یکدیگر پرداختند. طرفداران آنها در ایران به « روسوفیل » و « آنگلوفیل » معروف شده بودند. در واقع بعضی از رجال و حتی بازرگانان ایرانی بطور علنی در خدمت بیگانگان قرار گرفته و بخاطر دفاع از منافع روسیه و انگلیس در ایران ، علیه منافع ملی خود عمل می کردند، امری که نمی توانست مورد تائید بسیاری از رجال و نیروهای ملی و حتی برخی از روحانیون قرارگیرد. در همین رابطه است که نظرات و عقاید « ملی » و « ملیگرائی » در ایران شکل می گیرد
