مقاله علائم ظهور امام زمان (عج) در word دارای 34 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله علائم ظهور امام زمان (عج) در word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است
بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله علائم ظهور امام زمان (عج) در word
الف) لوح محفوظ
ب) لوح محو و اثبات
2 علایم ظهور و امور حتمی
3 بداء و قیام حضرت مهدی(ع)
4 تعیین زمان ظهور حضرت مهدی(ع)
خسوف و کسوف
خروج موافقان و مخالفان
خروج یمانی و خراسانی
خروج سفیانی
صیحه ی آسمانی
فرو رفتن سپاه سفیانی در بیداء
پینوشتها :
منابع:
علائم ظهور امام زمان (عج)
ظهور حضرت حجت(عج) از اموری است که در اسلام نسبت به آنها به شدت تأکید شده و در حتمیت آن ذرهای شک و شبهه وجود ندارد. پیش از این گفتیم که در آیاتی نظیر آیه 55 سوره نور، خداوند متعال به مؤمنان وعده داده است که فرمانروای زمین گردند و بر آن سیطره یابند
.صحبت کردن از حضرت مهدی(ع) و نشانه های ظهور ایشان در واقع صحبت کردن از حوادثی است که بناست در آینده اتفاق بیفتد و لذا بجاست که از خود بپرسیم: اگر در مورد احادیث نقل شده در این زمینه بررسی اسناد صورت گرفت و مطمئن شدیم که آنها از معصوم(ع) صادر شده است، آیا میتوان مطمئن بود که حتماً همه آن حوادث آنگونه که در روایات شریف ما آمدهاند وقوع یابند؟ پاسخ به این پرسش در کتب عقیدتی و فلسفی تحت عنوان «بداء» داده می‌شود که طی این بخش از مطالب به آن میپردازیم
«بداء» در لغت به معنای ظهور و روشن شدن پس از مخفی بودن چیزی است و اصطلاحاً به روشن شدن چیزی پس از مخفی بودن از مردم اطلاق می‌شود؛ بدین معنا که خداوند متعال بنا بر مصلحتی، مسئلهای را از زبان پیامبر یا ولیای از اولیای خویش به گونهای تبیین میکند و سپس در مقام عمل و ظهور و بروز، غیر آن را به مردم نشان میدهد. در قرآن آمده است
خداوند هر چه را بخواهد محو یا اثبات میکند در حالی که امالکتاب نزد اوست و خود میداند عاقبت هر چیزی چیست
و در آیهای دیگر: و بدالهم سیّئات ما کسبوا
بدیهایی را خود کسب کرده بودند و برای آنها مخفی بود برایشان نمایان شد
یا: ثمّ بدالهم من بعد ما رأؤا الآیات
پس از آنکه نشانهها را دیدند حقیقت امر بر آنها روشن شد
این ظهور پس از خفا، تنها برای انسان رخ میدهد و در مورد خداوند متعال ابداً صدق نمیکند وگرنه لازمهاش این است که خداوند نسبت به آن موضوع جهل داشته باشد
که این امر محالی است. خداوند، چنانکه قرآن کریم میفرماید به همه چیز آگاه و داناست 4 و نسبت به همه چیز در همه زمان‌ها و مکان‌ها چه حاضر باشند و چه غایب، چه موجود باشند و چه فانی و چه در آینده به وجود بیایند، علم حضوری دارد. قرآن کریم در این زمینه میفرماید
هیچ چیزی در آسمان و زمین از نظر خداوند متعال مخفی نمیشود
از همین روست که مسئله بداء و ظاهر کردن آن امر مخفی به خداوند نسبت داده می‌شود
و بدالهم من الله مالم یکونوا یحتسبون
خداوند آنچه را گمان نمیکردند، برای آنها ظاهر کرد
براساس آیه:خداوند چیزی را که از آنِ مردمی است دگرگون نکند تا آن مردم خود دگرگون شوند
و با استفاده از دیگر آیات و روایات میتوان چنین برداشت کرد که برخی اعمال حسنه نظیر: صدقه، احسان به دیگران، صله رحم، نیکی به پدر و مادر، استغفار و توبه، شکر نعمت و ادای حقّ آن و; سرنوشت شخص را تغییر داده و رزق و عمر و برکت زندگی‌اش را افزایش میدهد، همانطور که اعمال بد و ناشایست اثر عکس آن را بر زندگی شخص میگذارد
علائم ظهور حضرت مهدی (عج) که در کتابها آمده اند
تعیین مصداق در زمان ما ممکن نمی باشد چون خواجه نیست حاضر، معذور دار ما را زمان دقیق ظهور به طور کامل معلوم ومشخص نمی باشد ولیکن علایمی که برای آن ذکر کرده اند به دو قسمت تقسیم می شوند: یکی علایمی که مطلقاً دلالت بر ظهور دارد و دیگر علایمی که نشانه نزدیک شدن آن است، وقایعی که به طور مطلق نشانه ظهور می باشند، بسیار است که به احادیث “أشراط الساعه” معروف و بیشتر بیانگر اوضاع و احوال جامعه و مردم می باشند. اکثر این گونه از پیش بینی ها که در روایات بیان شده اند و قبل از ظهور حادث می شوند، اتفاق افتاده است؛ وقایعی از قبیل زیادی ظلم و فساد، ربا، عدم احترام به بزرگترها، خوار شدن مومنان، محترم شدن اهل فسق، شبیه شدن زنان به مردان و مردان به زنان در لباس و;. اما دسته دوم علایم مانند: خروج سفیانی و دجال و قیام سید حسنی و; که دلالت بر بسیار نزدیک شدن ظهور تا حد یک سال دارد، هنوز رخ نداده است
تا به حال تقرِیبا تمامی نشانه های غیر حتمی، ظهور یافته است و تنها نشانه های حتمی جامه وقوع نپوشیده است و تعیین زمان آنها فقط در علم غیب الهی رقم خورده است-با یک بیان – می توان گفت مقصود از علائم حتمی ظهور علامت هایی است که هرگاه آنها واقع شوند، قطعاً حضرت، ظاهر خواهند شد، که این علامتها چند نشانه محدود بیش نیست
- خروج سفیانی
- ندای آسمانی بطوری که همه مردم دنیا آنرا می شنوند
- کشته شدن نفس زکیه (فرد هاشمی که در مسجدالحرام کشته خواهد شد)
- خروج یمانی(شخصی از یمن که زمینه ساز قیام آن حضرت است و هدایت بخش ترین قیام هاست)
- پر شدن زمین از ظلم و جور
- خسوف و کسوف غیر عادی(چرا که بر خلاف سیر طبیعی خسوف و کسوف، ماه در اوایل ماه قمری و خورشید در اواسط ماه قمری خواهد گرفت)
- طلوع خورشید از مغرب
- خروج سید حسنی خراسانی
و یا به عبارتی دیگر می توان گفت که نشانه های دوره آخرالزمان و ظهور به دو دسته تقسیم می شوند
1 – نشانه هایی که در اجتماع رخ می دهد و سبب تغییر اخلاق اجتماعی اقشار مختلف در جامعه قبل از ظهور می شود
2 – حوادثی که بروز می کنند و علامت ظهور می باشند. حوادثی مثل خروج دجال، سفیانی، قتل نفس زکیه و ;
امّا برای بیان اینکه کدامیک از این مجموعه علائم تحقق پیدا کرده است به مواردی از نشانه های مذکور در روایات اشاره می کنیم
نخست نشانه هایی در اخلاق اجتماع در قبل از ظهور حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه: حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم می فرمایند: ; “و رأیت العقوق قد ظهر و استخف بالوالدین” و آنگاه که می بینی عقوق ظاهر می شود و والدین خفیف وسبک شمرده می شوند;. “و یعیرونه بضیق المعیشه و یکلّفهونه ما لا یطیق حتی یوردوه موارد الهلکه” مرد را به سبب تنگ دستی سرزنش کرده او را به کاری که در توان او نیست مجبور می کنند تا اینکه به هلاکت می افتد
“یجفوالرجل والدیه و یبرّ صدیقه” به والدین خود جفا و ظلم می کند و به دوستش نیکی کند
“یغتری ولد علی ابیه و یدعو علی والدیه و یفرح بموتهما” به پدر خود بهتان می زند و والدین خود را نفرین کرده از مرگ آنها خوشحال می شود
“یحسد الرجل اخاه و یسبّ أباه و یتعامل الشرکاء بالخیانه” نسبت به برادر خود حسادت می کند و به پدر خود ناسزا گفته به شریک خود خیانت می کند
“اذا قطعوا الأرحام و منّوا بالطعام و اذا ذهبت رحمه الأکابر و قلّ حیاء الأصاغر” آنگاه که صله رحم از خویشاوندان قطع شود و به خوراک و طعام بر یکدیگر منّت گذارده شود و بزرگان بی ترحم و کوچکترها بی حیاء گردند
“اذا انتهکت المحارم و الکتسب المآخم و سلّط الأثرار علی الاخیار و یفشوالکذب و یتباهون بالّلباس” آنگاه که از گناهان پرده دری شود و معصیت جمع آوری شود و افراد شرّ بر خوبان مسلّط شوند و دروغ شایع و رایج شده و به لباس فخر و مباهات شود
“عندها یظهر الرباء و یتعا ملون بالرشی و یوضح الدین و ترفع الدنیا” در آن هنگام که ربا آشکار شده به وسیله رشوه معاملات صورت گیرد. دین رها شده دنیا ارزش پیدا می کند
“اذا کثر الطلاق و لایقام حدّ” آنگاه که طلاق زیاد شود و حدود الهی اقامه نگردد
و نیز از امام باقر علیه السلام روایت شده است که: ” اذا اصبح المومن ذلیلاً و المنافق عزیزاً ویکون المومن أذلّ من الأمه” آنگاه که مومن خوار و ذلیل شمرده شود و منافق عزیز گردد و مومن از برده خوارتر باشد
و چنانچه پیامبر می فرمایند: ” اذا کنت فی عشرین رجلاً او أقل او اکثر فتصفّحت وجوههم فلم ترفیهم رجلاً یهاب فی الله فاعلم ان الأمر قد قرب” هر گاه میان بیست مرد یا بیشتر یا کمتر قرار گرفتی و در چهره ایشان جستجو کردی و مردی را که خدا ترس باشد نیافتی پس بدان که امر ظهور نزدیک شده است. [روایات منتخب در کتاب یوم الخلاص از صفحه 419 تا 443]
البته روایات در این زمینه بسیار گسترده است
برای بیان دسته دوّم از علائم ظهور که صورت حادثه دارند می توان به احادیث فراوان شدن زلزله، گرانی اجناس و قحطی، زیاد شدن جنگها و آشوب و کثرت شبهات دینی و فتح عراق و نابسامانی عراق و شهر هایی چون بصره و ; و تصرّف بیت المقدس توسط اجانب غیر مسلمان و ; اشاره نمود
این موضوع در ضمن یک روایتى جامع بطور مشروح بیان شده و امام صادق(علیه السلام) آن را در 119 ماده بیان کرده است و اینک ترجمه روایت
حضرت امام صادق(علیه السلام) به یکى از یارانش فرمود
1 ـ هرگاه دیدى: حق بمیرد و طرفدارانش نابود شوند
2 ـ و دیدى که: ظلم همه جا را گرفته
3 ـ و دیدى که: قرآن فرسوده شده و درست معنى نمى شود
4 ـ و دیدى که: دین همچون ظرف تو خالى، و بى محتوا شده است
5 ـ و دیدى که: طرفداران حق بر طرفداران باطل فائق شده اند
6 ـ و دیدى که: کارهاى بد آشکار شده و از آن نهى نمى شود و بدکاران بازخواست نمى شوند
7 ـ و دیدى که: چنان فسق و فجور آشکار شده که مردان به مردان و زنان به زنان اکتفاء مى کنند
8 ـ و دیدى که: افراد با ایمان سکوت کرده و سخنشان را نمى پذیرند
9 ـ و دیدى که: شخص بدکار، دروغ گوید، و کسى دروغ و نسبت نارواى او را رد نمى کند
10 ـ و دیدى بچه ها، بزرگان را تحقیر کنند
11 ـ و دیدى که: قطع پیوند خویشاوندى شود
12 ـ و دیدى که: بدکار را ستایش کنند و او شاد شود و سخن بدش به او برنگردد
13 ـ و دیدى نوجوانان پسر، همان کنند که زنان مى کنند
14 ـ و دیدى که: زنان با زنان ازدواج نمایند
15 ـ و دیدى که: مدّاحى دروغین از اشخاص، زیاد شود
16 ـ و دیدى که: انسانها اموال خود را در غیر اطاعت خدا مصرف مى کنند و کسى مانع نمى شود
17 ـ و دیدى که: افراد با دیدن کار و تلاش نامناسب مؤمنین، به خدا پناه مى برند
18 ـ و دیدى که: همسایه به همسایه خود اذیت مى کند و از آن جلوگیرى نمى شود
19 ـ و دیدى که : کافر به خاطر سختى مؤمن، شاد است
20 ـ و دیدى که: شراب را آشکارا مى آشامند و براى نوشیدن آن کنار هم مى نشینند و از خداوند متعال نمى ترسند
21 ـ و دیدى: کسى که امر به معروف مى کند خوار و ذلیل است
22 ـ و دیدى آدم بدکار در آنچه آن را خدا دوست ندارد، نیرومند و مورد ستایش است
23 ـ و دیدى اهل قرآن و دوستان آنها خوارند
24 ـ و دیدى راه نیک بسته و راه بدباز است
25 ـ و دیدى خانه کعبه تعطیل شده، و به تعطیلى آن دستور داده مى شود
26 ـ و دیدى که: انسان به زبان مى گوید ولى عمل نمى کند
27 ـ و دیدى که: مردان از مردان و زنان از زنان لذّت مى برند، (یا مردان خود را براى مردان، و زنان خود را براى زنان فربه مى کنند)
28 ـ و دیدى که: زندگى مرد از راه لواط و زندگى زن از راه زنا تأمین مى شود
29 ـ و دیدى زنان همچون مردان براى خود مجالس (نامشروع) تشکیل مى دهند
30 ـ و دیدى که: در میان فرزندان «عبّاس»، کارهاى زنانگى به وجود آید
31 ـ و دیدى که: زن براى زنا با مردان، با شوهر خود همکارى کند
32 ـ و دیدى که: بیشتر مردم و بهترین خانه ها، زنان را بر بدکارى کمک مى کنند
33 ـ و دیدى که: مؤمن، خوار و ذلیل شمرده شود
34 ـ و دیدى که: بدعت و زنا آشکار شود
35 ـ و دیدى مردم به شهادت ناحق اعتماد کنند
36 ـ و دیدى که: حلال، حرام شود و حرام، حلال گردد
37 ـ و دیدى که: دین بر اساس میل اشخاص معنى شود و کتاب خدا و احکامش تعطیل گردد
38 ـ و دیدى که: جرئت برگناه آشکار شود، و دیگر کسى براى انجام آن منتظر تاریکى شب نگردد
39 ـ و دیدى مؤمن نتواند نهى از منکر کند مگر در قلبش
40 ـ و دیدى که: ثروت بسیار زیاد در راه خشم خدا خرج گردد
