مقاله بیماری ارشیلیا در word دارای 22 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله بیماری ارشیلیا در word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است
بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله بیماری ارشیلیا در word
مقدمه و معرفی بیماری
اتیولوژی (Etiology)
اپیدمیولوژی جهانی (Epidemiology)
دوره کمون بیماری
اپیدمیولوژی ارلیشیوزیس در ایران
طریقه رسیدن به تشخیص اتیولوژیک;
آزمایشات پاراکلینیکی درخواستی
پاتوژنز و پاتولوژی Pathogenesis and pathology
تظاهرات بالینی (Clinical manifestations)
تشخیص بیماری (Diagnosis)
تشخیص افتراقی (Differential Diagnosis)
درمان (Treatment)
پیشگیری (Prevention)
ارلیشیوزیس مناطق خاور دور (Sennetsu Ehrlichiosis)
مقدمه و معرفی بیماری
نوعی بیماری باکتریال مشترک بین انسان و حیوانات است که در اثر باکتری کوچک داخل سلول اجباری و دارای دیواره سلولی همانند ارگانیسم های گرم منفی بنام ارلیشیا (Ehrlichia) ایجاد شده و گلبول های سفید را بعنوان ارگان هدف، مورد حمله قرار می دهد و تا به حال دو نوع متفاوت ارلیشیا که باعث بیماری شدیدی در انسان می شوند شناسائی شده است. تا سال 1987 میلادی این ارگانیسم ها را عمدتاً عامل بیماری در دامپزشکی می دانستند و تصور بر این بود که فقط در دامها باعث ایجاد بیماری می گردند بیماری موردبحث، ابتدا در سال 1935 میلادی بوسیله Donatien و Lestoquard در الجزایر در سگ ها تشخیص داده شد. این بیماری بوسیله ارگانیسم های شبیه به ریکتزیا در اثر گزش کنه Rhipicephalus Sanguineus به سگها منتقل می گردید (1)
مشخصه اصلی بالینی بیماری تب همراه با وجود توده ای از ارگانیسم های کوچک در درون سیستوپلاسم منوسیت های گردش خون محیطی است که با رنگ آمیزی گیمسا قابل رؤیت می باشد. گونه های ارلیشیا عموماً بوسیله کنه ناقل، منتقل می شوند و در درون سیتوپلاسم، ماکروفاژها یا گرانولوسیت ها رشد نموده و یک واکوئولی را تشکیل می دهند به نام Morulae که به زبان لاتین به معنی توت است (2). متعاقباً معلوم شده که ارلیشیاها متفاوت از باکتری های دیگر داخل سلولی اجباری مانند ریکتزیاها، کوکسیلا یا کلامیدیاها می باشد. در سال 1937 بوسیله Paul Ehrlich که یک باکتریولوژیست آلمانی بوده توصیف شده و لذا این ارگانیسم بنام او نامگذاری شده است و بنا براین ملاحظه می گردد که نه بیماری و نه عامل مولّد آن طی سه دهه گذشته پا به عرصه وجود گذاشته اند بلکه از سال ها قبل در سایر نقاط جهان شناسائی گردیده است ولی از آنجا که در کشور ایران برای اوّلین بار در سال 1382 تشخیص داده شده است جزو بیماری های نوپدید کشور، به حساب میاید
اتیولوژی (Etiology)
انواع ارلیشیاها به طرق زیر دسته بندی می شوند
1 ـ براساس مشخصات فنوتیپی
2 ـ براساس تمایز میزبانی
3 ـ براساس تشابه و تفاوت ژنتیکی
ارلیشیاها باکتری های کوچک گرم منفی می باشند. نمای شبه انکلوزیونی در درون واکوئول سلول های میزبانی بنام مورولا Morulae که از کلمه لاتینی ”Mulberry“ منشأ گرفته شده پیدا می کنند. با مطالعات و بررسی های ژنتیک مولکولی و متابولیک، ارتباط دسته بندی ارلیشیا و ریکتزیا و کوکسیلا و کلامیدیا از یکدیگر مشخص شده است. با مقایسه S16 ریبوزوم DNA بین ارلیشیا و ریکتزیا نشان داده شده که هر دو از یک منشأ مشترک سرچشمه گرفته اند. ولی برعکس کوکسیلا و کلامیدیاها غیروابسته به ارلیشیا می باشند (1). و تشابه بین ارلیشیا و کلامیدیاها فقط در حد وجود و تشکیل واکوئول در داخل سیتوپلاسم سلول میزبان است. و برخلاف کلامیدیاها ارلیشیاها قادر به سنتز کردن آدنوزین تری فسفات (ATP) با متابولیسم گلوتامین بوده که با ریکتزیاها از این حیث قرابت دارد. از نظر تکامل نژادی ارلیشیاها در سه دسته آنتی ژنیک و ژنتیک که هر دسته با دسته دیگر تفاوت هائی دارند قرار می گیرند
دسته اول: Ehrlichia Chaffeensis که از نظر ژنی و آنتی ژنی با پاتوژن های ارلیشیائی در سگها مانند E.canis و E.ewingii و E.Muris که در ژاپن در گرگ و کنه شناسائی شده و پاتوژن های نشخوارکنندگان Cowdria ruminatium در یک ردیف قرارمی گیرند
دسته دوم: ارلیشیای گرانولوسیتی انسانی که در حقیقت هم تراز با ارلیشیاهای دیگر زیر می باشند. شامل: A.marginale , E.platys , E.phagocytophila , E.equi
دسته سوم: E.sennetsu که بطور تنگاتنگی با E.risticii و Neorickettsia helminthoeca و نوعی که در فلوک های کرم ماهی یافت شده در ژاپن که از نظر ژنتیکی تفاوت های زیادی دارند و هر یک در جنس متفاوتی قرار دارند را می توان در این دسته جمع بندی کرد (1)
اپیدمیولوژی جهانی (Epidemiology)
این بیماری یکی از زئونوزهای منتقله از طریق کنه به انسان می باشد که از سال 1910 میلادی در چین طی بررسی علت آنمی همولیتیک در گاوها بوسیله دامپزشکان، شناسائی و تا مدت ها بعنوان عامل عفونی فقط در دام ها مورد توجه بوده است و سپس در سال 1935 میلادی عامل بیماری در نزد سگ ها در الجزایر شناخته شده است تا اینکه در اواخر قرن نوزدهم، پژوهشگران به اهمیت کنه در انتقال عامل بعضی از بیماری ها پی بردند که از جمله آنها می توان به بابسیوز، بیماری لایم، تب راجعه و ارلیشیوز، اشاره کرد
در ژاپن در سال 1935 اوّلین ارلیشیای پاتوژن انسانی تشخیص داده شده به نام Sennetsu fever که در بیماران با تب و تورّم غدد لنفاوی ظاهر می شده. در خاور دور و آسیای جنوب شرقی که خیلی نادر می باشد و بیشتر موارد آن از غرب ژاپن گزارش شده است. در ایالات متحده، ارلیشیوزیس انسانی از اواسط دهه 1980 میلادی به بعد گزارش گردیده است. لازم به ذکر است که ارلیشیوزیس، گروهی از بیماری ها با تظاهر بالینی یکسان اما با اتیولوژی و اپیدمیولوژی متفاوت می باشد که ابتدا در خانواده ریکتزیاها دسته بندی شده است و هرچند بیشتر از آمریکا و اروپا گزارش شده است اما گسترش جهانی دارد
بیماری ناشی از ارلیشیای چافینسیس (E.Chaffeensis) ابتدا در سال 1987 میلادی در مناطق جنوب شرقی و نواحی مرکزی آمریکا گزارش شده است که عامل انتقال آن کنه های Lone Star بنام Amblyomma Americanum می باشد و بیماری ایجاد شده با توجه به تمایل جایگزین شدن ارلیشیا در سیتوپلاسم منوسیت های انسانی Human monocytic Ehrlichiosis یا HME نامیده شد و قسمت اعظم بیماران شرح حال تماس با کنه را در هفته های اخیر ذکر کرده و زمان پیک بروز بیماری در ماه های خرداد و تیر بوده است
محل تماس با کنه عمدتاً در مناطق روستائی است مخصوصاً در سیاحتگاه ها و اماکن تفریحی و یا در مجاورت با حیوانات اهلی و مشاغلی که با حیوان سر و کار دارند و نیز مشاغل نظامی. جنس نیز در آلودگی به این ارگانیسم دخالت دارد و در مطالعات انجام شده بیش از 80% بیماران را مردان تشکیل می دهند. در منطقه جورجیای آمرکیا در 11% بیمارانی را که به علت بیماری تبدار با علت نامشخص در بیمارستان بستری بوده اند سرولوژی مثبت علیه HME یافت شده است. در مطالعه دیگری در نزد سربازان انجام شده است 3/2 موارد بدون علامت بوده در حالیکه سرولوژی آنها مثبت بوده است ارلیشیا چافینسیس با E.ewingii در آزمایشات سرولوژی با یکدیگر واکنش متقاطع دارند. برای ارلیشیا چافینسیس مخزن آلودگی گوزن و احتمالاً سگ می باشد که با آلوده شدن بطور مستمر آلوده باقی خواهند ماند
(HGE) Human granulocytotropic Ehrlichiosis در تمامی فصول سال ممکن است مشاهده شود که در طول سال، دارای دو پیک شیوع می باشد یکی در ماه تیر و دیگر آبان. ناقل این ارگانیسم کنه Ixodes Scapularis است. خطر آلودگی به این ارگانیسم بستگی به میزان فعالیت افراد در خارج از منزل دارد. از 11 ایالت آمریکا از جمله نیویورک گزارش شده است توزیع مکانی این بیماری همانند بیماری لایم می باشد. زیرا ناقل کنه های هر دو بیماری گونه های کنه Ixodes می باشد. شیوع واقعی HGE مشخص نمی باشد اما بین 58-14 در یکصد هزار نفر متفاوت است و در مناطق آلوده در بین افراد جامعه بدون وجود علائم بالینی قبلی آنتی بادی علیه HGE را با سرولوژی در 12-1 درصد شناسائی کرده اند که تأییدی است بر وجود اشکال بدون علامت بیماری. در 21-6 درصد بیماران مبتلا به HGE سرولوژی Borrelia burgdorferi (عامل بیماری لایم) یاBabesia microti (عامل بیماری با بزیوز) بدلیل یکی بودن کنه انتقال دهنده بیماری مثبت بوده و مواردی نیز بطور همزمان بیماری لایم و ارلیشیوزیس گرانولوسیتی در یک نفر دیده شده که فرم شدیدتر و طول کشیده‌تری با عارضه بیشر را به همراه داشته است (1)
انتقال HGE به انسان با گزش کنه بالغ و غیربالغ شفیره (Nymphal) ایگزودس های متفاوت در مناطق آمریکا و اروپا اتفاق می افتد. زنجیره انتقال عبارتست از کنه به پستاندار و سپس به کنه. عمده ترین مخزن شناخته شده این نوع ارلیشیا موش پا سفید Peromyscus leucopus , (White-footed muse) می باشد گرچه پستانداران کوچک دیگری نیز نشانه های سرولوژی مثبت را داشته اند. ایام آلودگی معمولا طولانی مدت خواهد بود. موش های پا سفید پس از گذشت چند روز تا چند هفته از آلودگی نسبت به ارگانیسم، ایمن می شوند
دوره کمون بیماری
