بررسی اثرات درمان با کورتیکواسترئید خوراکی روی پارامترهای اسپیرومتری در بیماری انسدادی مزمن ریوی در word دارای 71 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد بررسی اثرات درمان با کورتیکواسترئید خوراکی روی پارامترهای اسپیرومتری در بیماری انسدادی مزمن ریوی در word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
چکیده :
عنـــوان : بررسی اثرات درمان با کورتیکواسترئید خوراکی روی پارامترهای اسپیرومتری در بیماری انسدادی مزمن ریوی.
روش اجرای پژوهش :
در این مطالعه نیمه تجربی ما اثرات درمان با کورتیکواستروئید خوراکی را روی?? بیمار انتخاب شده بررسی می کنیم.
از تمامی بیماران یک اسپیرومتری پایه به عمل می آید سپس به مدت ? هفته تحت درمان با داروهای رایج در درمانCOPD (آترونت ،سالبوتامول، برم هگزین، تئوفلیین وآنتی بیوتیک) + 5 . 12 پردنیزولون قرار می گیرند. پس از پایان این دوره اسپرومتری مجدد به عمل می آید و نتایج اسپرومتری قبل وبعد از آزمون با هم مقایسه می شوند.
نتایج : نتیجه این کار آزمایی نیمه تجربی نشان داد درمان کوتاه مدت با کورتیکواستروئید خوراکی آن هم به صورت دوزکم (Low Dose)تفاوت معنی دار آماری در میزان بهبودی پارامترهای اسپیرومتری بیماران COPD نداشته است.
اما کورتیکواستروئید به طور چشمگیری شکایات تنفسی بیماران شامل سرفه ،تنگی نفس فعالیتی،میزان خلط وتنگی نفس شبانه راکاهش داده است.
(مقدمه پزوهش وبیان مسئله ) Introduction, Statement of problem
جنبه های بالینی COPD :
COPDامروزه به وسیله انجمن آمریکائی قفسه صدری ( ATS )تعریف شده است .این تعریف عبارت است از وجود انسداد جریان هوا ثانویه به برونشیت مزمن (بیماری راه هوایی ) یا آمفیزم (تخریب پارانشیم همراه بابزرگ شدن راه هوایی ).انسداد جریان هوایی معمولا پیشرونده است.
ممکن است همراه با افزایش حساسیت باشد وممکن است بالقوه برگشت پذیر باشد .
اصل تعریف ،دانستن این نکته است که بعضی بیماران COPDممکن است انسداد راههای هوایی شان به طور قابل توجهی برگشت پذیر باشد و آن بیماران آسمی که انسداد راههای هوایی شان برگشت ناپذیر است از COPD غیر قابل افتراق هستند.
بحث و تفسیر نتایج پژوهش :
هدف کلی این تحقیق بررسی اثرات درمان با کورتیکو استروئید خوراکی بر روی پارامترهای اسپیرومتری در بیماران COPD می باشد. از آنالیز آماری این تحقیق چنین بر می آید که درمان با کورتیکواستروئید خوراکی باعث بهبودی در معیارهای اسپیرومتری نمی شود ؛ ولی علائم Subjective ریوی را کاهش می دهد. در بررسی های انجام شده توسط دیگران نیز کورتیکواستروئید خوراکی بر روی پارامترهای اسپیرومتری اثری بهبودی نداشته است و یا باعث بهبودی عده کمی از بیماران شده است. این بهبودی بیشتر کلینیکی است تا پاراکلینیکی . در آزمون بالینی انجام شده در این تحقیق ، نیز این مسئله تأیید می شود. به نظر می رسد بعلت اینکه COPD یک انسداد غیر قابل بازگشت در راه های هوایی یا بافت ریوی است کورتیکو استروئید قادر به برگشت دادن این انسداد نیست. با عنایت به اینکه پارامترهای اسپیرومتری عمدتاً متغیری از ساختمان آناتومیکی ریه هستند، بنابراین کورتیکواستروئید بر روی پارامترهای اسپیرومتری اثر بهبودی ندارند ولی بعلت اینکه کورتیکواستروئید با کاهش دادن التهاب قادر است مقاومت راه های هوائی را کاهش و کار تنفسی را در این بیماران کاهش دهد لذا می توانند باعث کاهش علائم Subjective ریوی شود. به نظر می رسد مطالعات وسیع تری که بتواند مقاومت راه های هوائی و نیز کار تنفسی را در این بیماران اندازه گیری کند و توجیه کننده اثر بهبود بخشی کورتیکواستروئید بر روی علائم بالینی باشد. بنابراین اینچنین مطالعاتی پیشنهاد می شود. علاوه بر آن چون احتمال می رود که نتیجه گیری عدم بهبودی بخشی این دارو بر روی پارامترهای اسپیرومتری ناشی از کم بودن حجم نمونه مورد مطالعه باشد، لذا مطالعه بر روی جمعیت وسیعتری توصیه می گردد.
فهرست منابع References
1- lee Goldman , J . claude Bennett , cecil text book of Medicin , 21 th Edition WB Saunders company , 2000 , vol : 1 P:393- 401 ,
2- Fanci , Braunwald , Issel bachers Wilson , Kasper , Hause , long Mc GrawHill Heath professions Divisions , 1998 , vol : 2 , P: 1451 – 1960 .
3- Ronald B . George ; Richard W.light ; Michael A. Matthay Richard A.Matthay Essntials of pulmonary and critical care Medicine , 4 th Edition ; LWW ( lippincott – Williams ; wilkins) ; 2000 ; P: 174 – 196 .
5- ANNE D, wall I NG, M.D. Do oral corticosteroids Help Exacer bation of COPD? 1999- November 15.
6- N. Engl J Med 1999 June 24 ; 340 : 1941 -7 .
7- American Family physician . vol . 69 / No/s.
Atrovent
