مقاله پرورش و نگهداری گل سرخ ها در word دارای 22 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله پرورش و نگهداری گل سرخ ها در word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله پرورش و نگهداری گل سرخ ها در word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله پرورش و نگهداری گل سرخ ها در word :
گُل سُرخ ها
پرورش و نگهداری گل سرخ ها
« رُزها »
LES ROSIERS
رُزها یا گل سُرخ ها یکی از مهمترین دسته گیاهان میباشد که انواع شناخته شده آن به بیش از 20000 گونه و واریته مختلف تخمین زده میشود .
رُز، یا گل سُرخ ، جنسی ازخانواده گل سُرخ ها یا(Rosacea) رُزاسِه میباشد که بوته هایش پاکوتاه و پا بلند و رونده با ساقه های چوبی است و در بعضی گونه ها برگهایش غیر دائمی و در برخی دائمی میباشد .
در اقسام اصلی و اولیه بوته ها صورت بدوی خود را داشته ، بصورت کُرپه و پُر تیغ و خار میباشد ، ولی پس از گشنگیری و بدست آوردن اقسام و جورهای تازه که بیشتر بوسیله پیوند روی پایه های اقسام وحشی درست شده ، صورت آن دگرگون شده و تا اندازه ای به میل پرورش دهندگان تغییر صورت داده به اشکال مختلف : کُرپه ، چتری ، مجنون ( آویزان ) و بقول فرانسویان ( گل رُز گریان ) و غیره درآمده است .
اشکالی که بیشتر مورد توجه و در باغات بوته های گل سُرخ را (بسته به وضعیت محل کاشت ) به آن صورت در می آورند 5 شکل بشرح زیر میباشد :
1 – گل سُرخ پاکوتاه : بوته هائیست که پیوند آنرا روی ریشه یا ساقه نزدیک بخاک زده و میگذارند از پیوند چند شاخه بیرون آید و در اثر هَرَس همه ساله آنرا کوتاه نگهمیدارند ، بطوری که بسته به جنس آن بلندی بوته ها از 20 سانتیمتر تا یک متر بلند تر نمی شود .
2 – گل سرخ کُرپه : که پس از پیوند نزدیک خاک در اثر هَرَس نوک شاخه ها می گذارند شاخه های فرعی آن زیاد شود تا بوته بصورت کُرپه درآید .
3 – گل سرخ با ساقه بلند یا نیمه بلند : عبارت از بوته هائیست که پیوند را روی یک ساقه صاف و لخت تسترن کوهی به بلندی یک متر تا یک متر و نیم می زنند . پس از نمو پیوند ، ساقه نسترن بتدریج قوی شده رنگ قهوه ای بخود گرفته راست می ایستد . باغبان میتواند شاخه هایی که از پیوند میروید را به میل خود بهر شکل بخواهد درآورد .
4 – گل سرخ رونده پیچنده : این دسته از اقسام مخصوصی هستند که شاخه های آنها بلند شده و بالا میرود که آنها را بوسیله پایه یا داربستهای فلزی مخصوصی نگهداری کرده آرایش میدهند .
5 – گل سرخ مجنون : که از پیوند اقسام رونده روی پایه بلند نسترن کوهی بدست می آید .
باین طریق که هریک از اقسام نامبرده را اگر روی ساقه ای به بلندی 1/5 تا 2 متر از نسترن کوهی پیوند کنند پس از گرفتن شاخه های آن رو به زمین سرازیر شده و بوته گل مجنون ( گل رز گریان ) بدست میآید .
اقسام مختلف و جورهای حاصله از گل سرخ :
بطوری که گفته شد از گل سرخ گونه ها و واریته های ( اقسام و جورها ) زیادی تا کنون شناخته شده ، ولی آنچه از بهترین گونه ها و واریته ها که در باغات کشورهای اروپایی مانند : فرانسه کاشته شده نگهداری میشود تقریبا در حدود 1000 تا 1500 گونه و واریته است .
برای آنکه در تزئید جورهای گل سرخ بتوانند نژاد هر واریته را معلوم نموده و بدانند هر واریته که تازه بدست می آورند از جفتگیری کدام یک از واریته ها بوجود آمده ، عده بیشماری از گیاه شناسان و کارشناسان مخصوص این گل ، آنها را دسته بندی کرده اند که مهمترین از همه آنها دسته بندی زیر است که مورد توجه بیشتری میباشد :
1 – گل سرخ فرانسه ( رُز دو فرانس Rosier de france)
2 – نسترن (اکلانتیِرEglantier)
3 – گل چای ( رُزیِه آدور دوته Rosier aodeur de the)
4 – گل سرخ ایران ( رُزیِه دو پِرسRosier de Perse)
5 – گل سرخ با گلهای متعدد( رُزیِه مولتی فلور پُلی آنتاRosier Multiflore Polyanta)
6 – گل سرخ مینیاتور( رُزیِه مینیاتورRosier Miniature )
7 – گل سرخ بَنگال ( رزیِه بنگالRosier Bengale )
این دسته بندی از نظر نژادی گل سرخ بوده ولی نسبت به وقت گل دادن و بلندی و کوتاهی بوته یا پیچندگی آنها در تجارت دسته بندی دیگری کرده اند که چون بیشتر مورد احتیاج و توجه افرادی است که بکاشتن و پرورش این گل علاقه دارند ، این دسته بندی در اینجا شرح داده میشود .
1 – گل سرخ های پاکوتاه گل درشت .
2 – گل سرخ های پاکوتاه با گل کوچک .
3 – گل سرخ های بوته کُرپه( رُزیِه بوئیسونRosier Buissons)
4 – گل سرخ های رونده .
1 – گل سرخ های پاکوتاه با گل درشت :
الف – دسته همیشه گلها ( رِمونتانت Remontants ) : شامل 8 جور
( منظور از همیشه گلها آندسته از گل سرخهائی است که بهار و تابستان تا اواسط پائیز متناوبآ گل می دهند ).
ب – دسته دورگه های همیشه گل : شامل دو سری و رویهمرفته 22 جور مختلف مانند گل سرخ ” مادام البرت باربیه ” با گل زیبای درشت و خوش ترکیب کاملا پُرپَر ، برنگ زرد شُتُری که مغز آن زرد آلوئی و در سالهای نزدیک به 1947 بدست آمده است .
ج – دسته معروف به گل چای : شامل 12 جور .
د – دسته دورَگِهِ چای : دارای ده سِری مختلف شامل 218 جور مانند ” گل چای ” ( بتی اوپریشارد Betty uprichard ) گل درشت نیمه پُرپَر با گلبرگهای پهن برنگ صورتی گوشتی که میانه آن شنجرفی و پشت گلبرگها شنجرفی مایل به نارنجی خیلی خوشبو که در 1922 بدست آمده است .
دیگری گل چای( مارگارت مک گریدی Margaret Mac Gredy):
گل زیبای پُرپَردرشت برنگ لاکی که آخر شنجرفی میشود باعطر مطبوع که در 1937 بدست آمده .
دیگر گل چای ( کُنتِس دو کاستیلژاKontesse de Castillja ) : با گل درشت نیمه پُرپَر به رنگ زرد طلائی ، پشت برنزی که در سال 1926 بدست آمده است .
2 – گل سُرخ های پاکوتاه با گل کوچک :
الف – گل سرخ بنگال و دورَگِه های آن شامل 8 جور .
ب – گل سُرخ پولیانتا(Polyantha) و دورَگِه های آن شامل 56 جور .
ج – گل سُرخ مینیاتور شامل 7 جور
3 – گل سُرخ های کُرپِه ( بوئیسونBuisson) :شامل 31 جور .
4 – گل سُرخ های رونده : دارای 2 سری و شامل 92 جور .
زمین و خاک مساعد برای پرورش گل سُرخ :
برای آنکه بتوان یک باغ گل سُرخ احداث کرد یا آنکه بوته هایی را که در باغچه یا حاشیه خا میکارند بطور کامل نمو کرده و از همه جهت جالب توجه باشد ، باید دید گل سُرخ در چه نوع خاک بهتر از سایر گلها تغذیه کرده و میتواند در آنجا تا حد طبیعی رُشد و پرورش یلقفته زیبایی طبیعی خود را نمایان سازد . بهترین زمین برای کاشتن گل سُرخ ها زمینی است که دارای خاک رُسی و شنی تازه باشد .
این قسم خاک کمی سنگین است و وقتی آنرا آب می دهند خاک به ابزار کار میچسبد ولی بزودی رطوبت اضافی را از خود رد کرده و در آن به آسانی و خوبی میتوان کار کرد . در چنین خاکی ریشه های گل سُرخ به اطراف منتشر شده وسائل تغذیه کافی برای بوته را فراهم ساخته و گلریزان فراوانی می کند . برعکس زمین های آهکی که خاکش مقادیر زیادی مواد آهکی مانند کاربنات دو سود داشته باشد برای کاشتن گل سرخ بهیچ وجه مناسب نیست . مقدار آهکی که در خاک برای بوته های گل سرخ لازم است به نسبت مواد موجود در خاک و همینطور به نسبت نژادهای مختلف گل باید تفاوت داشته باشد .
چنانچه در زمین های رُسی و شنی مقدار آهک نباید از 10 تا 15 درصد و در زمین های شنی از 5 درصد تجاوز کند .
زمینهای شنی که در خاکش رُس یافت نمی شود ، برای پرورش گل سرخ مناسب نیست . مگر آنکه آنرا بحد کافی با مواد پوسیده نباتی و حیوانی مخلوط کنند تا همیشه خاک را تازه نگهدارد .
نکته قابل توجه آنست که نباید تصور شود چون خاک رُسی و شنی برای تربیت گل مساعد است میتوان بوته های گل سرخ را در خاک های رُسی نیز کاشت . بنابراین باید دانست که کاشتن گل سرخ در زمینهای رُسی یا شنی خالص یا آنها که بیش از 15 درصد مواد آهکی دارند زحمت بیهوده است و بوته های گل در چنین زمینها ، همیشه زرد و رنجور و برگهایشان زودتر از موقع ریخته در مدت کوتاهی خشکیده و از بین میرود . مگر آنکه خاک آنها را قبلا اصلاح کرده بعد مبادرت به کاشتن گل نمایند .اکنون که خاک مناسب برای کاشتن گل سرخ را شناختیم باید دانست چگونه چنین زمینی را باید آماده برای گل کاری کرده ، با چه نوع مواد غذائی آنرا تقویت نمود ، تا گلهای حاصله در آن تمام زیبایی و ظرافت خود را حفظ کرده نمایان سازد .
زمین را باید قبلا بعمق 60 تا 80 سانتیمتر کاملا برگرداند و سنگهای درشت و مواد زائد را از آن بیرون کشیده بعد برای هر صد متر مربع 300 تا 400 کیلوگرم کود تجزیه شده و ساخته را خوب با خاک مخلوط سازند . بهتر است این کار در آبان ماه و چند هفته قبل از موقع کاشتن بوته ها صورت گیرد .اگر زمینی را که در اختیار دارند از زمین های سبک ( مانند زمین های شنی خالص یا هر نوع خاکی که شن آن زیادتر از سایر ترکیباتش باشد ) باید با آن ، کود سنگین که بتواند خاک را قابل نگهداری رطوبت کند مخلوط کنند .
بهترین کود برای چنین زمین کود گاوی ساخته شده است .
زیرا کود گاوی بزمین های سبک قابلیت حفظ و نگهداری رطوبت را داده و از نظر مواد مغذی و پوسیده آنرا غنی میسازد .
اگر زمین از نوع رثسی و شنی است یعنی مواد رُسی آن برتری دارد باید برای اصلاح آن از کودهای سبک تازه که بتواند سنگینی خاک را اصلاح کند و آنرا قابل جذب آب نماید ( مانند پِهِن اسب تجزیه شده و پوسیده یا کود گوسفندی نرم ) بحد کافی و زیاد مدتها قبل از رسیدن موقع کاشت مخلوط کنند . بهتر است این کار اوائل پائیز انجام گرفته و تا موقع کاشتن چند دفعه زمین را برگردانده تا خاک دارای خلل و فرج لازم برای نفوذ و جذب اب بشود .
برای تکمیل کودهای سبک که با خاکهای رُسی و شنی مخلوط میکنند باید از کودهای شیمیایی مخصوصآ آن دسته که مواد پطاسی آن بیشتر است استفاده نمود . پس از آنکه بوته های گل را در باغ یا نقاطی که برای این کار تخصیص داده شده کاشتند نسبت به جنس زمین باید آنها را هر سال (اگر خاک سبک است ) یا هردو سال یک مرتبه ( اگر خاک سنگین است ) کود بدهند و میزان کود مورد لزوم همان 300 کیلو گرم برای هر صد متر مربع است که اواخر پائیز روی زمین پهن کرده بکمک شن کش و چنگال یا بیل آنرا زیر خاک کنند .
مواظبت های دیگری که بوته های گل سرخ لازم دارد بطور خلاصه عبارت است از :
الف – حذف پاجوشهائی که از پایه بوته ها یعنی از نسترنهای کوهی بیرون میآید که باید جدآ مراقبت شود زیرا اگر پاچوشها را نبرند ، مواد مغذی را که باید به بوته برسد جذب و مصرف کرده بوته را ضعیف کرده یا میخشکاند.
ب – آبیاری مرتب و منظم بوته ها به تناسب فصل مخصوصآ در زمین های سبک و ایم گرم تابستان .
ج – چیدن ته گلها پس از ریختن گلبرگها که باید از نیم سانتیمتر بالای آخرین برگ شاخه که منتهی به گل شده قطع نمود .
د – مراقبت و جلوگیری از ابتلاء بوته ها به انواع امراض قارچی یا میکربی و حیوانی بشرحی که در آفات گیاهی گفته شده .
ه – هَرَس بوته ها که باید اواخر زمستان انجام شود تا در نتیجه شاخه های نازک و ضعیف حذف شده و شاخه های قوی و گلدار جانشین آنها گردد . برای آنکه بتوان بطور محسوس قوت و قدرت بوته های گل سرخ را زیاد کرد ، باید از کودهای شیمیایی بعنوان کود تکمیلی استفاده نمود . ولی مصرف این کودها باید با اطلاع کامل از وضعیت خاک و زمین که بوسیله تجزیه شیمیایی روشن می شود انجام شود .
زیرا قبل از استعمال کود شیمیایی باید دانست در خاک باغچه یا باغ گل سرخ از هریک از مواد آلی اصلی که برای رُشد و پرورش و گلریزان گیاه لازم است ( ازت – اسید فسفوریک – پطاس – آهک ) چه میزان بوسیله بوته ها در ضمن سال مصرف شده و اکنون باید جای آنها پُر شود .یک زمین متوسط باید درهرهزارگرم خاکش یک گرم ازت – 20% اسید فسفوریک30 % پطاس و یک گرم آهک داشته باشد .
بنابراین برای جبران کسری های سالیانه باید از عوامل حاصلخیز کننده استفاده شود و بطور متوسط برای هر متر مربع زمین میتوان 60 گرم ازت ( نیترات دو سود ) در نظر گرفته شود و اگر زمین از حیث مواد آهکی نیز فقیر باشد کافی است که در هر 4 سال یکمرتبه برای هر متر مربع 300 گرم آهک به زمین داد . ولی باید متوجه بود که بدون وجود مقدار لازم کود حیوانی در خاک به تنهایی نمی توان از استعمال و مصرف کودهای شیمیایی نتیجه قطعی و موثر بدست آورد .
کود حیوانی گذشته از آنکه مواد لازم مانند : ازت و پطاس را در خاک فرهم میسازد، وضعیت آنرا از نظر ساختمان فیزیکی نیز اصلاح مینماید . زیرا بوسیله کود حیوانی است که اگر خاک سنگین یا خیلی سبک باشد میتواند آنرا تغییر داده و برای پرورش گیاه مساعد سازد .
طرق مختلف زیاد کردن گل سُرخ :
برای زیادکردن اقسام بوته های گل سرخ راههای متعددی وجود دارد که هریک از آنها به نسبت خواصی را که دارد میتواند مورد استفاده علاقمندان واقع گردد :
1 – کاشتن دانه های گل سُرخ :
دو موقع از کاشتن دانه های گل سُرخ برای زیاد کردن آن میتوان استفاده کرد . یکی برای بدست آوردن جورهای تازه و دیگری کاشتن دانه های نسترن برای تهیه پایه های جوان و سالم قابل پیوند .
الف – برای بدست آوردن جورهای تازه ای از گل سُرخ :
باید میوه هائی را که به این منظور روی بوته ها باقی گذارده اند (این میوه ها حاصل گلهائیست که با قسم یا جور دیگری کشنگیری شده یا بواسطه و جود اقسام و جورهای متنوع زیاد دراطراف آن فکر می کنند بطور طبیعی عمل کشنگیری روی آنها انجام شده ) اواسط پائیز موقعی که کاملا رسیده باشد ، قبل از شروع سرما و یخبندان بچینند ، نشانه رسیدن میوه گل سرخ موقعی است که میوه ها رنگ انداخته و نارنجی رنگ می شوند .
ولی باید دانست در بعضی از اقسام گل سرخ مخصوصا دورگه های چای میوه ها بزحمت رنگ می اندازند و بطور کلی موقع رسیدن میوه ها بسته به نژاد – منطقه و محل کاشت فرق می کند .
میوه های رسیده را باید همان موقع چیدن ، اواسط مهر یا آبان بکارند ( زیرا تخم میوه های این گل پس از چیدن خیلی زود قوه نامیه خود را از دست می دهد ) اگر تخمها کاملا نرسیده و هوای آن منطقه سرد شده ، برای آنکه قوه نامیه آن کامل شود ، تخمها را لای خاک اره یا ماسه نرم کمی مرطوب طبقه طبقه می چینند تا وقتی که برسد .
معمولا اوائل آذرماه میتوان این دانه ها را بیرون کاشت ، موقع کاشتن میوه ها را با چاقوی پیوند زنی چهار قسمت کرده دانه ها را خارج میسازند و برای آنکه بدانند دانه هائی که میکارند از چه قسمی است تا پس از سبز شدن و گل کردن معلوم شود بین آنها جورهای جدیدی بوجود آمده ، باید دانه های هر قسم را در خزانه مخصوصی جداگانه کاشته و بوسیله برچسبی جور یا قسم آنرا مشخص کنند .
