مقاله بررسی اثر عصاره آبی گیاه کنگرفرنگی بر عملکرد رشد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی word دارای 4 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله بررسی اثر عصاره آبی گیاه کنگرفرنگی بر عملکرد رشد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی اثر عصاره آبی گیاه کنگرفرنگی بر عملکرد رشد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی word ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله بررسی اثر عصاره آبی گیاه کنگرفرنگی بر عملکرد رشد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی word :
سال انتشار: 1390
محل انتشار: اولین کنگره ملی علوم و فناوریهای نوین کشاورزی
تعداد صفحات: 4
نویسنده(ها):
ریحانه ناطقی – دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی دام و طیور، دانشگاه علوم کشاورزی و من
فیروز صمدی – عضو هیئت علمی دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گ
محمود شمس شرق – عضو هیئت علمی دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گ
سعید زره داران – عضو هیئت علمی دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گ
چکیده:
این مطالعه به منظور بررسی عصاره آبی گیاه کنگر فرنگی بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی در اسفند ماه 1389 در مرکز تحقیقات طیور دانشکده علوم دامی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام گردید. جهت ارزیابی اثر این گیاه، از جوجه های گوشتی یک روزه سویه راس در قالب طرح کاملا تصادفی استفاده شد. در سن 21 روزگی جوجه ها به طور تصادفی به 4 گروه 10 تایی تقسیم شدند. هر 4 گروه با جیره پایه ( توصیه شده توسط انجمن ملی تحقیقات) بر پایه ذرت و سویا تغذیه شدند. تیمار اول: تیمار شاهد، تیمار دوم: دریافت کننده عصاره آبی کنگرفرنگی به میزان 5/0گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، تیمار سوم: تزریق داخل صفاقی تتراکلریدکربن به میزان یک میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و تیمار چهارم: دریافت کننده عصاره آبی کنگرفرنگی به میزان 5/0گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن همراه با تزریق داخل صفاقی تتراکلریدکربن به میزان یک میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن. تیمارهای آزمایشی از روز 21 تا 35 روزگی به مدت 2 هفته اعمال گردید. جوجه ها جهت بررسی وزن اندام های داخلی در 35 روزگی کشتار شدند. نتایج آزمایشات نشان داد که تیمارهای آزمایشی اثر معنی داری بر روی وزن بدن و افزایش وزن بدن نداشتند. استفاده از تیمارهای آزمایشی بر ضریب تبدیل غذایی اثر معنی دار داشت به طوری که جوجه های دریافت کننده تتراکلریدکربن از بیشترین ضریب تبدیل غذایی برخوردار بودند (05/0< P). اعمال تیمار کنترل و استفاده از کنگرفرنگی باعث بهبود معنی دار ضریب تبدیل غذایی گردید. تاثیر عصاره کنگرفرنگی بر وزن زنده و اندام های داخلی بجز ران و قلب معنی دار نبود. جوجه های دریافت کننده تتراکلریدکربن از کمترین وزن ران و قلب برخوردار بودند
