مقاله مقایسه استحکام برشی پیوند کامپازیت رزین – عاج پس از زمان های مختلف شستشوی عاج تراش خورده با یک سورفاکتانت به عنوان خنک کننده word دارای 10 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله مقایسه استحکام برشی پیوند کامپازیت رزین – عاج پس از زمان های مختلف شستشوی عاج تراش خورده با یک سورفاکتانت به عنوان خنک کننده word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایسه استحکام برشی پیوند کامپازیت رزین – عاج پس از زمان های مختلف شستشوی عاج تراش خورده با یک سورفاکتانت به عنوان خنک کننده word ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله مقایسه استحکام برشی پیوند کامپازیت رزین – عاج پس از زمان های مختلف شستشوی عاج تراش خورده با یک سورفاکتانت به عنوان خنک کننده word :
مقاله مقایسه استحکام برشی پیوند کامپازیت رزین – عاج پس از زمان های مختلف شستشوی عاج تراش خورده با یک سورفاکتانت به عنوان خنک کننده word که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در زمستان 1388 در مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد از صفحه 343 تا 352 منتشر شده است.
نام: مقایسه استحکام برشی پیوند کامپازیت رزین – عاج پس از زمان های مختلف شستشوی عاج تراش خورده با یک سورفاکتانت به عنوان خنک کننده
این مقاله دارای 10 صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله استحکام برشی پیوند
مقاله عامل چسباننده عاجی
مقاله لایه اسمیر
مقاله سورفاکتانت
نویسنده(ها):
جناب آقای / سرکار خانم: معظمی سیدمصطفی
جناب آقای / سرکار خانم: عرفایی حسین
جناب آقای / سرکار خانم: رضایی صوفی لقمان
چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
مقدمه: آماده سازی مناسب عاج و حذف یا اصلاح لایه اسمیر در ایجاد استحکام پیوند بالا موثر است. هدف این پژوهش تعیین بالاترین استحکام برشی پیوند کامپازیت رزین – عاج پس از زمان های مختلف شستشوی عاج تراش خورده با یک سورفاکتانت پیشنهادی به عنوان خنک کننده بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی – آزمایشگاهی 96 دندان پره مولر بطور تصادفی در 8 گروه مساوی قرار گرفتند. در گروه های 1 و 2 تراش با خنک کننده آب انجام شد و به ترتیب باندینگ های Excite و Adhese طبق دستور کارخانه سازنده استفاده شد. در سایر گروه ها تراش با یک سورفاکتانت پیشنهادی به عنوان خنک کننده صورت گرفت. در گروه های 3، 4 و 5 به ترتیب بعد از 5، 10 و 15 ثانیه شستشو با آب، بدون اچینگ، باندینگ Excite بکار رفت. در گروه های 6، 7 و 8 به ترتیب بعد از 5، 10 و 15 ثانیه شستشو با آب، باندینگ Adhese طبق دستور کارخانه سازنده استفاده شد. استوانه کامپازیتی ساخته شد و پس از ترموسایکلینگ تحت آزمون استحکام برشی قرار گرفت. داده ها توسط آزمون های ANOVA و Duncan آنالیز شد.
یافته ها: متوسط استحکام پیوند گروه های 1 تا 8 اختلاف معنی داری داشت (P=0.001) و در گروه های 1، 3 و 4 نسبت به سایر گروه ها بیشتر بود. تفاوت بین متوسط استحکام گروه های 1 (837MPa) و 2 (471MPa) معنی دار بود (P=0.019). طبق آزمون دانکن بین گروه 1 (837MPa) و گروه 3 (818MPa) تفاوت معنی داری وجود نداشت (P=0.904).
نتیجه گیری: نوع ادهزیو بر استحکام برشی پیوند موثر است. استفاده از سورفکتانت به عنوان خنک کننده و سپس شستشوی عاج با اسپری آب و هوا به مدت 5 ثانیه، استحکام باند برشی هم تراز با روش معمول کلینیکی با Excite بدست می دهد ولی افزایش زمان شستشوی عاج باعث کاهش استحکام برشی پیوند می شود.
