پروژه روانکاری در word دارای 116 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد پروژه روانکاری در word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است
بخشی از فهرست مطالب پروژه پروژه روانکاری در word
فصل اول : تعریف روانکاری و وظایف روانکارها
1-1- تاریخچه روغن
1-2- انواع روغن
1-3- روانکاری
1-4- خواص ضروری روغن های روان کننده
1-5- تقسیم بندی رونکارها
1-6- اصول کار پالایشگاه های نفت
1-7- کارخانجات روغن سازی
1-8- اصول کار واحد های روغن سازی
فصل دوم: خواص فیزیکی و شیمیایی روغن ها
2-1- گرانروی viscosity
2-2- نقطه ریزش
2-3- نقطه انجماد
2-4- نقطه احتراق
2-5- نقطه اشتغال
2-6- چگالی
2-7- وزن مخصوص
2-8- رنگ روغن
2-9- روش ساخت روغن های روان کننده
فصل سوم: خصوصیات شیمیایی مواد افزودنی
3-1- مواد پاک کننده
3-3- مواد مطلق کننده یا متفذق کننده
3-3- مواد ضد اکسیداسیون
3-4- مواد ضد کف
3-5- مواد بهبود دهنده شاخص گراندوی
3-6- مواد پایین آورنده نقطه ریزش
3-9- مواد ضد خورندگی
3-10- مواد بازدارنده از زنگ زدایی Anti Rust
3-11- مواد ضد سائیدگی
3-12- امولسی فایرها emulsifier additives
3-13- دلی مولسی فایرها demoisifier additive
3-14- مواد غیرفعال کننده سطوح فلزها
3-15- بیوسایدها
3-16- علل اضمخلال روغن ها
فصل چهارم : طبقه بندی روغن های روان کننده
4-1- طبقه بندی روغن ها بر حسب گرانروی
4-2- طبقه بندی روغن ها سطح کیفیت آنها
4-3- تست های ارزیابی و عملکرد روغن ها
4-4- انواع تیت های فیزیکی و شیمیایی روغن ها
فصل پنجم: روغن های دنده
5-1- انواع چرخ دنده
5-2- انواع روغن های دنده
5-3- طبقه بندی روغن های دنده
5-4- روغن های توربین
5-5- روغن های عملیات برشکاری
مقدمه
با عنایت به نقش حائز اهمیت روغن های روان کننده در افزا طول عمر دستگاه ها و ماشین آلات و لزوم انتخاب و استفاده صحیح به جای آنها لازم است کلیه مهندسین ، تکنسین ها و کلیه کسانی که به هر نحو با ماشین آلات و روغن ها سروکار دارند و یا از ماشین آلات استفاده میکنند به خصوص پرسنل تعمیر و نگهداری و عملیاتی و حتی مدیران خرید، اطلاعات و شناخت لازم و کافی از روغن های مختلف داشته باشند تا بتوانند نسبت به خرید و انتخاب روغن یا گرید و کیفیت مناسب مورد نیاز دستگاه ها و ماشین آلات خود اقدام نماید و حداکثر کارایی و راندمان را از ماشین بدست آورند
با توجه به ناشناخته بودن روغن ها و نقش های متعدد آن در ماشین آلات و عدم امکان تمیز دادن کیفیت انواع روغن های خوب و بد از یکدیگر ، انتخاب روغن مناسب برای دستگاه پارامتر بسیار مهی محسوب میشود که نیاز به دانش مختصری در این زمینه را طلب میکند با توجه به کمبود منابع اطلاعاتی مناسب در این زمینه و همچنین زمینه شغلی اینجانب که در فولاد سازی ارفع اردکان در واحد تعمیر و نگه داری مشغول میباشم تصمیم به جمع آوری اطلاعات حول این موضوع و ارائه آن به عنوان پروژه ی پایانی مقطع کارشناسی خود گرفته ام
امید است شروعی در جهت شناخت و استفاده بهینه از روانکار ها و آشنایی با اصول روانکاری و شناخت سیستم های روانکاری باشد
1-1- تاریخچه روغن
تا قبل از سال 1856 روغن مورد نیاز برای روانکاری چرخ های ارابه ها و ; از منابع روغن های حیوانی مثل روغن نهنگ؛ گاو، خوک و ; وهمچنین روغن های گیاهی به دست می آمد. ولی به دلیل این که مقاومت آنها پایین بود و سریعاً تجزیه و فاسد می شدند موارد استفاده آنها محدود بود. هر چه کارها سنگین تر شد. صنعت نیاز بیشتری به مواد جدیدتر پیدا می کرد تا قادر باشند اصطکاک بین سطوح متحرک را کاهش دهند. ولی پس از استخراج نفت و پیشرفت سریع صنعت در سال 1883 وبهبود فرایندهای تقطیر وتصفیه نفت خام روغن های نفتی تولید شده جایگزین روغن های چرب گردید و امکان استفاده از روغن های صنعتی در روغن کاری مقدور شد و روغن های نفتی خیلی سریع برتری خود را نسبت به انواع دیگر روغن ثابت نمودند ودر نتیجه استفاده از روغن های حیوانی، نباتی، ماهی و ; برای روغن کاری به تدریج منسوخ شد
همگام با پیشرفت صنایع نیاز به روغن های با کیفیت بالاتر بیشتر شد در ابتدا سعی گردید با تصفیه بهتر روغن وافزودن مواد افزودنی جدیدتر و با کیفیت بالاتر ، روغن مناسب با طول عمر بیشتر تولید شود ولی باز با افزایش نیازهای زندگی و پیشرفت علم و تکنولوژی ودست یابی بشر به تکنولوژی های جدید وتسخیر فضا وکرات دیگر نیاز به تولید روغن هایی ساخته شده که قادر به تحمل رنج وسیعی از فشارها و درجه حرارت ها برای کاربردهای خاص خود باشند
همچنین ظهور انرژی هسته ای نیز بعد دیگری به نیازهای روان کننده ها ودیگر محصولات نفتی افزوده است وسایل موجود در صنایع هسته ای اعم از راکتورهای تحقیقاتی و تولید نیرو، ماشین آلات فرایند سوخت، حمل کنندها ، جرثقیل های تأسیسات تولید تشعشع و ; به روغن ها وگریس ها ومایعات الی خاصی برای انجام روانکاری دارند و از آنجائی که صنعت نیروگاه هسته ای هنوز در حال توسعه می باشند و نمونه های طراحی شده و شرایط عملیاتی در حال تغییر هستند راه طولانی در پیش روی مهندسین ومحققین شاغل در ساخت روانکارها قرار داده است
1-2- انواع روغن
روغن سیالی است که کاربردهای بسیار متنوع ونتیجتاً انواع بسیار گوناگون و متفاوتی دارد ولی در نظر عده زیادی از مردم همه اینها یک نوع کالا جلوه می کند وفرقی بین آنها گذاشته نمی شود. یکی از دلایل این امر احتمالاً این است که روغن ها دارای ماده مشترکی هستند که روغن پایه نامیده می شود. ولی با کاربردهای جدید و امروزی، دیگر نام روانکار بازگوکننده تمام وظایف روغن ها نیست واز روغن ها برای موارد متعدد استفاده می شود که علاوه بر روانکاری نقش های خیلی بیشتری را در دستگاه ها وماشین آلات ایفا می کنند
انواع روغن ها عبارتند از:
1- روغن های روان کننده lubricating oils که شامل
الف: روغن های موتور motor oil
ب: روغن های توربینturbine oil
پ: روغن های دنده Gear iol
ت: روغن های صنعتی industrial oil
2- روغن های انتقال حرارت Heat transfer iol
3- روغن های انتقال قدرت Heat transfer oil
4- روغن های خنک کننده تراشکاری coolant iol
5- روغن های محافظ protecting oil
6- روغن های عایق کننده insulation iol
7- روغن های عملیات حرارتی و ابکاری Quenching oil
8- روغن های عملیات نورد و شکل دهی فلزات
9- روغن های فرایندی شامل
الف: روغن های فرایند نساجی(روانکاری نرم کنندگی حفاظت جلوگیری از الکتریسیته ساکن)
ب: روغن های فرایند لاستیک
پ: روغن های فرایند چرم
ت: روغن های فرایند کنف و ;
با عنایت به اهمیت نقش روغن در روانکاری بیشترین حجم این مقوله درباره روانکارها خواهد بود ودر بخش های انتهائی نیز بحث های مختصری راجع به دیگر روغن ها خواهد شد
1-3- روانکاری
روانکاری علم تسهیل حرکت نسبی سطوح در تماس با یکدیگر می باشد روانکار ماده ای است که به منظور کاهش اصطکاک بین دو سطحی که نسبت به هم دارای حرکت هستند قرار می گیرد و با ایجاد فیلمی از روغن از تماس فلز با فلز جلوگیری می نماید
وظایف روغن های روانکار
روغن های روان کننده بسته به شرایط کار دستگاه وظایف زیر را انجام می دهند
1- روان کنندگی وکاهش اصطکاک با تشکیل فیلم روغن بین قطعات ثابت و متحرک به منظور به حداقل رساندن اصطکاک و جلوگیری وتقلیل و تأخیر در سایش در حین کار
2- جذب و انتقال حرارت وخنک کردن و کنترل دمای قطعات
3- جلوگیری از اثرات ضربه قطعات بر یکدیگر در حین حرکات مکانیکی قطعات
4- آب بندی فواصل بین قطعات
5- جلوگیری از فساد و خورندگی
6- از ته نشین شدن مواد لجنی در موتور جلوگیری کند
7- عمل کننده به عنوان حامل Carrier مواد شیمیایی یا ذرات ساییده شده موجود در روغن و انتقال آنها ار محوطه یاتاقان ها و دیگر نقاط روانکاری شونده به داخل مخزن روغن و جدا کردن این ناخالصی ها در داخل فیلتر روغن
8- شستشو وتمیز کردن قطعات و جلوگیری از ته نشین شدن و الودگی روغن (به خصوص در موتورهای احتراق داخلی)
9- صرفه جوئی در مصرف انرژی (کاهش توان مصرفی) با کاهش اصطکاک
10- بالا نگه داشتن راندمان و قدرت موتور
11- معلق نگه داشتن مواد زائد و جلوگیری از رسوب آنها بر روی قطعات
12- حفاظت از سطوح در مقابل زنگ زدگی وخوردگی شیمیایی
13- کاهش توان مورد نیاز
که نتایج (توجیحات اقتصادی) آن شامل موارد زیر است
1- افزایش طول عمر مفید قطعات تحت نیروهای اصطکاک
2- کاهش قیمت تمام شده تولیدات در اثر کارکرد بیشتر ماشین آلات
3- کاهش نیروی انسانی تعمیرات و هزینه تعویض قطعات دستگاه ها
4- کاهش هزینه های مصروفه جهت تأمین توان مورد نیاز (کاهش توان مصرفی) ثمرات آن می باشد
لازم به توضیح است که برای روان کنندگی و ایجاد فیلم مایع بین دوقطعه متحرک تنها از روغن های روان کننده استفاده نمی شود بلکه در بسیاری از موارد از مایعات دیگر نیز استفاده می شود به عنوان مثال برای روانکاری پکنیک های پمپ های گریز از مرکز از مایع پمپ شونده که سیالی می تواند باشد (به غیر از سالات خیلی خورنده و کثیف) برای روانکاری وممانعت از تماس قطعات داخلی پمپ ها نظیر رینگ های فرسایشی بوش ها رینگ های داخلی و ; از مایع داخل پمپ وهمچنین برای روانکاری قطعات ثابت و متحرک مکانیکال سیل ها Rotory &stationary از مایع آب بند شونده داخل استافینگ باکس نظیر آب مواد نفتی یا هر مایع دیگری استفاده می شود و به همین دلیل توصیه می شود که این دستگاه ها به هیچ عنوان بدون مایع راه اندازی نشوند وحتی با انجام عملیات هواگیری شرایط مناسبی برای روانکاری را به وجود می آورند
1-4- خواص ضروری روغن های روان کننده
روغن های روان کننده باید
1- دارای گرانروی یا ویسکوزیته مناسبی باشند تا فیلم روغن با ضخامت مناسبی تشکیل وباعث کم شدن اصطکاک و ساییدگی و انتقال حرارت وضربه گیری و آب بندی وانتقال نیرو را به خوبی انجام دهند
2- گرانروی خود را در محدوده درجه حرارت کاری در حد کافی حفظ کنند تا لطمه ای به انجام وظایف آنها وارد نشود(در اصطلاح گفته می شود شاخص گرانروی Viscosity index به اندازه کافی وبالایی داشته باشند.)
3- در مقابل تجزیه حرارتی و اکسیداسیون (سوختن) به حد کافی مقاوم باشند
4- باعث زنگ زدگی وخوردگی بیش از حد قطعات، که توسط مواد اسیدی و ساینده به وجود می آید نشود
5- دارای مواد پاک کننده ومعلق مناسب باشند تا از ته نشین شدن رسوبات در لابلای قطعات جلوگیری نماید
6- در سرما به اندازه کافی روان باشند تا شروع و ادامه حرکت قطعات اسان شود
7- اثر نامطلوبی روی قطعات غیر فلزی مثل کاسه نمدها و; نداشته باشند
8- روی قطعاتی که با آنها در تماس است وهمچنین روی اجزای درونی خودشان اثر نامطلوب نداشته باشند و بین آنها و اجزا سازگاری وجود داشته باشد
9- از نظر عواملی نظیر فراریت آتش گیری و نظایر آن در شرایط مناسبی قرار داشته باشند
10- روغن ها باید بتوانند اثرات نامطلوب ناشی از کار دستگاه مثل احتراق و یا مخلوط شدن با آب در توربین های بخار و ; را تا حد ممکن خنثی نماید
11- مواد آلوده کننده خارجی مثل گرد وخاک و ; همراه نداشته باشند
12- در حین کار ایجاد کف نکنند
13- در شرایط عملیات و طول زمان سرویس خواص خود را محفوظ نگه دارند
14- خاصیت ضد زنگ زدگی داشته باشد به خصوص وقتی که در محیط عمل ممکن است رطوبت وجود داشته باشد
15- خاصیت ضد فرسودگی داشته باشند
16- در درجه حرارت عملیات، سرعت وبار غلظت مناسبی داشته باشند
اکثر ویژگی های فوقالذکر تقریباً در تمام روغن ها به طور مشترک ضروری است ولی ممکن است در هر مورد خاص، موارد معینی از آنها اولویت بالاتری داشته باشد. علاوه بر این ممکن است هر روغن مخصوص ویژگی های مشخص نیز برایش ضروری باشد مثلاً قدرت پاک کنندگی که جز خواص ضروری روغن موتور های بنزینی و دیزلی ونظایر آن است ویا تشکیل شدن یک امولسیون پایدار روغن و آب برای روغن های حل شونده وتراشکاری و جدا شدن آب از روغن در مدت زمان کوتاهی برای روغن های توربین های بخار (به همین دلیل روغن های توربین ها نباید با موادی مثل پاک کننده ها که باعث ایجاد امولسیون وجدا نشدن آب و روغن می شوند مخلوط شوند. ) همچنین روغن ترانسفور ماتورها ونظایر آن باید در حد بالایی عایق الکتریسیته باشند و روغن های هیدرولیک باید مقاومت مولکولی بالایی برای تحمل فشار های بالا را داشته باشند تا عمل انتقال نیرو را به نحواحسن انجام دهند.که جهت دادن خواص ضروری به روغن ها با اضافه کردن مکمل های Additive مورد نیاز هر شرایط به روغن پایه باعث بهبود خواص آن می شود که در فصل های اتی به طور مفصل راجع به آنها بحث خواهد شد
البته تمامی این وظایف با شدت یکسان در همه موارد مورد نیاز نیست وبسته به مورد نوع کاربرد ومصرف روغن ممکن است بعضی از وشایف فوق از وشایف اصلی روغن و بقیه به عنوان وظایف فرعی مطرح باشد. لازمه لغزش بین دو سطح که توسط روغن روانکاری می شوند مولکولهای روغن است که بستگی به ضریب اصطکاک بین سطح لغزنده و روغن دارد و برای لغزش با ضریب اصطکاک کم باید روغن مناسب باشد و غلظت آن طوری باشد که در مقابل درجه حرارت های بالا وفشارهای وارده ثابت بماند وخاصیت روانکاری خود را از دست ندهند
نکته حائز اهمیت این است که روغن ها برای این که بتوانند وظایف خود را به درستی انجام دهند، باید دارای شرایط و ویژگی های معینی باشند که در واقع همین خواص روغن هاست که روغن های مختلف و کیفیت آنها را متمایز می کند. همچنین به دلیل ویسکوزیته روغن در خود روغن نیز نیروی اصطکاک ایجاد می شود که بایددر محاسبات یاتاقانها منظور گردد
استفاده از روغن مناسب می تواند مزایای زیرا را در بر داشته باشد
1- کم شدن مصرف سوخت
2- کاهش اصطکاک وتوان مصرفی
3- افزایش طول عمر ماشین و قطعات آن
در جدول زیر توزیع انرژی برای یک موتور بنزینی نمونه نشان داده شده است همانطور که ملاحظه می شود افت انرژی به خاطر اصطکاک مربوط به روغن در ناحیه رینگ ها و ناحیه حرکت پیستون 3 درصد است وافت های دیگر مربوط به خاصیت اصطکاکی روغن در یاتاقان ها سوپاپ ها و خود روغن به تنهایی (در اثر گرانروی) مجموعاً 4/5 درصد است اگر روغن ایده آلی (روغن بدون اصطکاک) وجود داشته باشد که بتواند این 4/8 درصد افت اصطکاک را برطرف نماید توان حقیقی موتور می تواند تا حدود 30 درصد افزایش یابد که مبین نقش بسیار بالای روغن در عملکرد دستگاه ها و ماشین آلات است و در طراحی موتورها، یکی از پارامترهای کلیدی به شمار می رود
شکل 1-4-1 توزیع انرژی برای یک موتور نمونه
1-5- تقسیم بندی روانکارها
به طور کلی روانکارها در چهار دسته طبقه بندی می شوند
1- روانکارهای گازی
2- روانکارهای جامد
3- روانکارهای نیمه جامد
4- روانکارهای مایع
مورد استفاده روانکارهای گازی در درجه حرارت های خیلی زیاد (بالاتر از 800 درجه سانتیگراد) یا خیلی پایین (حدود 200 درجه سانتیگراد) است
موارد کاربرد روانکارهای جامد برای شرایط خاص است به عنوان مثال در راکتورهای هسته ای که روانکار بایددر برابر انرژی تشعشعی زیاد مقاوم باشد و یا در مواردی که لازم است روانکار تحت شرایط خلا فراریت کمی داشته باشد یکی از مهمترین روانکارهای جامد گرانیت است که از لحاظ شیمیایی در مقابل اشعه رادیو اکتیو نیز بی تفاوت است و علاوه بر ان از این روانکار در درجه حرارت های بالا نیز استفاده می شود زیرا حتی در اثر سوختن نیز دی اکسید کربن تولید نمی کنند وبدون این که ذراتی در محل باقی بگذارد از محیط روانکاری خارج می شوند
گریس ها جز موارد روان کننده نیمه جامدی هستند که از مخلوط کردن یک عامل سفت کننده در روانکار مایع یه دست می آیند و در مواقعی که نیاز است روان کننده در وضعیت اولیه در یک مکانیزم باقی بماند خصوصاً در محل هایی که امکان روانکاری مجدد محدود باشد باید از نظر اقتصادی غیر قابل توجیه باشد از انواع گریس ها برای روانکاری استفاده می شود
روانکارهای مایع بیشترین کاربرد عمومی وتخصصی را دارند ودر دودسته زیر طبقه بندی می شوند
الف) روغن های معدنی Mineral oils
ب) روغن های مصنوعی Kintetic oils
هر دونوع روغن معدنی ومصنوعی وتصفیه به نوعی از نفت خام مشتق می شوند با این تفاوت که روغن های مصنوعی با انجام یک سری واکنش های شیمیایی دقیق و کنترل شده بر رویمحصولات مختلف پتروشیمی به دست می آیند و درنتیجه کارایی خیلی بالا ونهایتاً قیمت تمام شده بالائی دارند ولی روغن های معدنی از تقطیر نفت خام وحداکثر یک واکنش شیمیایی کنترل شده به دست می آیند. بنابراین نسبت به روان کننده های مصنوعی دارای قسمت کمتر ومصرف بیشتر می باشند. روغن های معدنی از بهترین ومناسب ترین مواد برای روانکاری هستند و آنها را می توان به صورت خالص یا با اضافه کردن مواد افزودنی Additive استفاده کرد
روغن های مصنوعی kintetic oils
با توجه به قدرت و راندمان بالای موتورهای مدرن امروزی که اکثراً در شرایط سختی کار می کنند روانکاری قطعات آنها توسط روغن های تولید شده از هیدروکربورهای معدنی امکان پذیر نیست همچنین برای صنعت هواپیمائی کمبود روغن موتور با نقطه ریزش خیلی پایین وهمچنین نیاز به روغن های با کیفیت های بالا باعث استفاده روز افزون و توسعه روغن های مصنوعی شده است
مشخصه های بارز روغن های مصنوعی عبارتند از
1- تغییرات کم گرانوری نسبت به افزایش درجه حرارت
2- ثبات شیمیایی پایدار
3- طول عمر بالا
4- مقاومت زیاد در برابر اکسیداسیون
5- مقاومت در برابر پرتوهای رادیواکتیو
6- مقاومت بالا در برابر آتش گرفتن
7- حفظ ثبات در مقابل حرارت زیاد
8- فراریت کم
