پایان نامه دعا و راز و نیاز در word

 پایان نامه دعا و راز و نیاز در word دارای 134 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد پایان نامه دعا و راز و نیاز در word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه پایان نامه دعا و راز و نیاز در word

دعا و راز و نیاز  
آرامش و طمأنیه  
صبر و استقامت  
پرستش و عبادت  
علم و دانایی  
عفو و بخشش  
شهادت طلبی  
سعی و تلاش  
حسن  ظن  
سخاوت  
یقین  
توکل  
طهارت  
مدارا  
اراده  
عزت  
درس خواندن و یادگیری علم  
عیب پوشی و رازداری  
گفتار مؤدبانه ولین  
داشتن پوشش مناسب  
بهداشت و نظافت  
رأفت و نرم دلی  
اطاعت و بندگی  
اخلاص در عمل  
عاقبت اندیشی  
شرم و حیا  
مراقبت نفس  
خیرخواهی  
وفاداری  
توبه  
تفکر  
عزم  
انتخاب ا لگوی مناسب  
جستجو و تحقیق و کاوش  
نظم و رعایت مقررات  
احترام به پدر و مادر  
صداقت و راستگویی  
نرمی و خوشرویی  
عدالت و انصاف  
صدقه و انفاق  
تعاون و همکاری  
اعتماد به نفس  
خویشتنداری  
متانت و وقار  
زیبایی دوستی  
شجاعت  
غیرت  
دقت  
رعایت حقوق دیگران  
حق طلبی و حق جویی  
تواضع و فروتنی  
خلاقیت و  ابتکار  
عفت و پاکدامنی  
دفاع از مظلوم  
فرو بردن خشم  
حقیقت جویی  
احترام به خود  
مهر و محبت  
دوست خوب  
کنترل نفس  
اقامه نماز  
قناعت  
ایثار  
روزه  
منابع  

بخشی از منابع و مراجع پروژه پایان نامه دعا و راز و نیاز در word

1- قرآن کریم ترجمه محمود اشرفی تبریزی، الهی قمشه ای، انتشارات: هاتف 1381

2- فرهنگ موضوعی قرآن مجید (الفهرست الموضوعی للقرآن الکریم). تدوین: کامران فانی – بهاءالدین خرمشاهی، تهران: ناهید

3- کشف الایات و قواعد آن، الهی قمشه ای. انتشارات: کتابخانه دارالقرآن الکریم. 1360

4- فرهنگ دانشگاهی، ترجمه المنجد الابجدی. مترجم احمد سیّاح تهران: فرحان: 1383

5- فرهنگ فارسی و عربی – محمد التوبخی تهران: هیرمند –

دعا و راز و نیاز

- و اذا سألک عبادی عنّی فانی قریب اجیب دعوه الدّاع اذا دعان فلیسجیبو الی و لیومنوا بی لعلّهم یرشدون.

و چون پرسند از تو بندگانم از من پس من نزدیکم. اجابت می کنم خواندن خواننده را چون بخواند مرا.                                                          (بقره – 186)

- اذ تستغیثون ربّکم فاستجاب لکم انّی ممدّکم بالف من الملائکه مردفین.

وقتی که استغاثه نمودید پروردگارتان را پس اجابت کرد مرشما را که من زیاد کننده ام شما را به هزار از فرشتگان از پی هم در آیندگان.                   (انفال – 9)

یا ایّها الذین امنوا استجیبوا لله و للرّسول اذا دعاکم لما یحییکم و اعلموا ان الله یحول بین المرء و قلبه و انّه الیه تحشرون.

ای آن کسانی که گرویدید اجابت کنید مرخدا و رسول را چون بخواند شما را برای آنچه زنده کند شما را و بدانید که خدا حایل می شود میان مرد و دل او بدرستی که بسوی او محشور می شوید.                                              (انفال – 24)

قال قد اجیبت دعوتکما فاستقیما و لا تتّبعان سبیل الذین لا یعلمون.

گفت به تحقیق اجابت کرده شد دعای شما پس ثابت باشید و از پی مروید راه آنان را که نمی دانند.                                                     (یونس – 89)

فاستجاب له ربّه فصرف عنه کیدهن انه هو السمیع العلیم.

پس نپذیرفت دعای او را پروردگارش پس بگردانید از او مکر ایشان را به درستی که اوست شنوای دانا.                                                          (یوسف – 34)

فاستجبنا له و نجیناه من الغم و کذلک ننتجی المومنین.

پس اجابت کردیم او را و رهانیدیمش از اندوه و همچنین می رهانیم گروندگان را

(انبیاء – 88)

و قال ربکم ادعونی استجب لکم ان الذین یستکبرون عن عبادتی سیدخلون جهنم داخرین.

و گفت پروردگارتان که بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را به درستی که آنان که سرکشی کنند از عبادت من زود باشد که داخل جهنم شوند.                 (مومن – 60)

انما المومنون الذین اذا ذکر الله و جلت قلوبهم و اذا تلیت علیهم ایاته زادتهم ایماناً و علی ربهم یتوکلون.

جز این نیست گروندگان آنانند که چون یاد کرده شود خدا بترسد دلهای ایشان و چون خوانده شود برایشان آیتهای او بیفزاید ایشان را در ایمان و بر پروردگارشان توکل می کنند.                                                  (انفال – 2)

; و اذکروا اذ جعلکم خلفاء من بعد قوم نوح و زادکم فی الخلق بصطه فاذکروا الاء الله لعلکم تفلحون.

; و یاد کنید وقتی که گردانید شما را جانشینان از پس قوم نوح و افزود شما را در خلق زیادتی پس یاد کنید نعمت های خدا را باشد که شما رستگار شوید

(اعراف – 69)

و اذکر ربک فی نفسک تضرعاً و خیفه و دون الجهر من القول بالغدو و الاصال و لاتکن من الغافلین.

و یاد کن پروردگارت را در نفست از روی زاری و خوفی و غیر بلندی از گفتار به بامداد و شبانگاه و مباش از بی خبران.                                     (اعراف – 205)

هذا ذکرُ ان للمتقین لحسن ماب.

این یادی است و به درستی که پرهیزگاران را هر آینه خوبی بازگشت است

(ص – 49)

آرامش و طمأنیه

- ثم انزل الله سکینه علی رسوله و علی المومنین و انزل جنود الم تروها و عذب الذین کفروا و ذلک جزاء الکافرین.

پس فرو فرستاد خدا آرامش خود را بر رسولش و بر گروندگان و فرو فرستاد لشکرهایی که نمی دیدیدشان و عذاب کرد آنان را که کافر شدند و آن است پاداش کافران.                                                                        (توبه – 26)

هو الذی انزل السکینه فی قلوب المومنین لیزدادو ایمانا مع ایمانهم و لله جنود السموات و الارض و کان الله علیما حکیما.

اوست که فرو فرستاد آرامش را در دلهای مومنان تا بیفزاید ایمانی را با ایمانشان و خدا راست لشکرهای آسمانها و زمین و باشد خدا دانای درست کردار.                                                                                             (فتح – 4)

لقد رضی الله عن المومنین اذ یبایعونک تحت الشجره فعلم ما فی قلوبهم فانزل السکینه علیهم و اثابهم فتحا قریباً.

به تحقیق خشنود شد خدا از مومنان وقتی که بیعت کردند با تو در زیر آن درخت پس می داند آنچه در دلهای ایشان است پس فرو فرستاد آرامش خاطر برایشان و پاداششان فتحی نزدیک.                                                             (فتح – 18)

; فانزل الله سکینه علی رسوله و علی المومنین و الزمهم کلمه التقوی و کانوا احق بها و اهلها و کان الله بکل شی علیماً.

; پس فرو فرستاد خدا آرامش را بر رسولش و بر مومنان و لازم گردانیده برایشان کلمه تقوی را و بودند سزاوارتر به آن و اهل آن و باشد خدا به همه چیز دانا.                                                                                       (فتح – 26)

و ما جعله الله الا بشری لکم و لتطمئن قلوبکم به و ما النصر الا من عندالله العزیز الحکیم.

و نگردانید آن را خدا مگر بشارت برای شما و از برای آنکه مطمئن شود دلهاتان بآن و نیست نصرت مگر از نزد خدای غالب درست کردار.  (آل عمران – 126)

قالوا نرید آن نا کل منها و تطمئن قلوبنا و نعلم آن قد صدقتنا و نکون علیها من الشاهدین.

گفتند می خواهیم که بخوریم از آن و بیارامد دلهای ما و بدانیم که به تحقیق راست گفتی به ما و باشیم بر آن از گواهان.                            (مائده – 113)

و ما جعله الله الا بشری و لتطمئن به قلوبکم و ما النصر الا من عند الله آن الله عزیز حکیم.

و نگردانید آن را خدا مگر مژده. و برای آن که بیارامد و آرامش گیرد به آن دلهای شما و نیست یاری مگر از نزد خدا به درستی که خدا غالب درست کردار است.                                                                                         (انفال – 10)

الذین امنوا و تطمئن قلوبهم بذکر الله الا بذکر الله تطمئن القلوب.

آنان که گرویدند و آرامش دارد دلهاشان به ذکر خدا آگاه باشید به ذکر خدا آرامش می یابد دلها.                                                                 (رعد – 28)

و ضرب الله مثلا قریه کانت امنه مطمئنه یاتیها رزقها رغداً من کل مکان فکفرت بانعم الله فاذاقها الله لباس الجوع و الخوف بما کانوا یصنعون.

و زد خدا مثل قریه که بود امن آرمیده می آمد روزیش فراوان از همه جا پس کفر ورزیدند به نعمت های خدا پس بچشانیدش خدا پوشش گرسنگی و ترس به آنچه بودند که می کردند.                                                              (نحل – 112)

; فان اصابه خیر اطمان به و ان اصابته فتنه انقلب علی وجهه خسرالدنیا و الاخره ذلک هو الخسران المبین.

پس اگر رسید او را خیر آرامش یافت به آن و اگر رسید او را بلائی برگشت کند بر رویش زیان کرد در دنیا و آخرت آن است آن زیان آشکار.   (حج – 11)

 یا ایتها النفس المطمئنه.

ای نفس آرمیده و به آرامش رسیده.                                             (فجر – 89)

 صبر و استقامت

و استعینوا بالصبر و الصلوه و انها تکبیره الا علی الخاشعین.

و استعانت جوئید به شکیبایی (روزه) و نماز و به درستی که آن نماز دشوار است مگر بر صاحبان خشوع.                                                         (بقره – 45)

یا ایها الذین امنوا استعینوا بالصبر و الصلوه ان الله مع الصابرین.

ای آن کسانی که گرویدید یاری جویید به صبر و نماز بدرستی که خدا با شکیبایان است.                                                                   (بقره – 153)

و لما برزوا لجالوت و جنوده قالوا ربنا افرغ علینا صبراً و ثبت اقدامنا و نصرنا علی القوم الکافرین.

و چون برابر شدند مر جالوت و لشکرهای او را گفتند ای پروردگار ما بریز بر ما شکیبایی را و ثابت دار قدمهای ما را و یاری کن ما را بر گروه کافران

(بقره – 250)

آن تمسسکم حسنه تسؤهم و آن تصبکم سیئه یفرحوا بها و آن تصبروا و تتقوا لایضرکم کیدهم شیئا ان الله بما یعملون محیط.

اگر مس می کند شما را خوبی بد می آیدشان و اگر رسد شما را بدی شاد می شوند به آن و اگر صبر کنید و بپرهیزید ضرر نمی رساند شما را مکر ایشان چیزی به درستی که خدا به آنچه می کنند فرارسنده است.  (آل عمران – 120)

; و ان تصبروا و تتقوا فان ذلک من عزم الامور.

و اگر صبر کنید و بپرهیزید پس بدرستی که آن از عزم امور است

(آل عمران – 186)

و ما تنقم منا الا ان امنا بایات ربنا لما جاءتنا ربنا افرغ علینا صبراً و توفنا مسلمین.

و بد نمی داری از ما مگر آن که گرویدیم به آیت های پروردگارمان چون آمد ما را پروردگار ما بریز بر ما شکیبایی و بمیران ما را مسلمانان

(اعراف – 126)

قال موسی لقومه استعینوا بالله و اصبروا ان الارض لله یورثها من یشاء من عباده و العاقبه للمتقین.

گفت موسی مرقومش را یاری جوئید به خدا و صبر کنید به درستی که زمین مر خدا راست به میراث می دهد آن را به هر که می خواهد از بندگانش و انجام کار از برای پرهیزگاران است.                                                          (اعراف – 128)

و اصبر علی ما یقولون و اهجرهم هجراً جمیلاً.

و صبر کن بر آنچه می گویند و جدایی گزین از آنها جدایی نیکو.     (مزمل – 10)

و لربک فاصبر.

و برای پروردگارت صبر کن.                                                      (مدثر – 7)

و جزاهم بما صبر و جنه و حریراً.

و پاداش داد ایشان را به آنچه صبر کردند بهشت و حریر.              (دهر – 12)

و لمن صبرو غفر آن ذلک لمن عزم الامور.

و هر آینه آنکه صبر کرد و عفو نمود بدرستی که آن هر آینه از کارهای قوی است.                                                                                     (شوری – 42)

و ما کان قولهم الا ان قالوا ربنا اغفر لنا ذنوبنا و اسرافنا فی امرنا و ثبت اقدامنا و انصرنا علی القوم الکافرین.

و نبود گفتارشان جز آنکه گفتند ای پروردگار ما بیامرز برای ما گناهان از حد گذشتمان را در کارمان و ثابت دار قدمهای ما را و یاری کن ما را بر گروه کافران.                                                                          (آل عمران – 147)

; فما استقاموا لکم فاستقیموا لهم ان الله یحب المتقین.

پس مادامی که استقامت ورزند برای شما پس استقامت ورزید برای ایشان بدرستی که خدا دوست دارد پرهیزگاران را.                                    (توبه – 7)

قال قد اجیبت دعوتکما فاستقیما و لا تتبعان سبیل الذین لا یعلمون.

گفت به تحقیق اجابت کرده شد دعای شما پس ثابت باشید و از پی مروید راه آنان را که نمی دانند.                                                     (یونس – 89)

فاستقم کما امرت و من تاب معک و لا تطغوا انه بما تعملون بصیر.

پس ثابت باش چنانکه مأمور شده ای و کسی که توبه کرد با تو و از حد در نگذرید بدرستی که او به آنچه می کنید بیناست.                                  (هود – 112)

ان الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا تتنزل علیهم الملائکه الا تخافوا و لا تحزنوا و ابشروا بالجنه التی کنتم توعدون.

بدرستی که آنان که گفتند پروردگار ما خداست سپس ایستادگی کردند فرود می آمد برایشان فرشتگان که نترسید و غمگین نشوید و شادمان شوید به بهشتی که بودید وعده می شدید.                                                 (فصلت – 30)

فلذلک فادع و استقم کما امرت و لا تتبع اهواءهم ;

پس بدین جهت پس بخوان و ثابت باش چنان که مأموری و پیروی مکن خواسته های ایشان را ;                                                                  (شوری – 15)

ان الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا فلا خوف علیهم و لا هم یحزنون.

بدرستی که آنان که گفتند پروردگار ما خداست سپس ایستادگی کردند پس نیست بیمی برایشان و نه ایشان غمگین شوند.                                       (احقاف – 13)

و ان لو استقاموا علی الطریقه لاسقیناهم ماء غدقاً.

و اینکه اگر استقامت می ورزیدید بر راه هر آینه می دادیم ایشان را آبی بسیار

(جن – 16)

 پرستش و عبادت

قالوا أجئتنا لیعبد الله وحده و نذر ما کان یعبد اباونا فاتنا بما تعدنا ان کنت من الصادقین.

گفتند آیا آمدی ما را از برای آنکه بپرستیم خدای یکتا را و واگذاریم آنچه را که می پرستیدند پدران ما پس بیاور به ما آنچه وعده می دادی بما اگر از راستگویان هستی.                                                                                (اعراف – 70)

اف لکم و لما تعبدون من دون الله افلا تعقلون.

اف به شما و به آنچه می پرستید از جز خدا آیا پس در نمی یابید به عقل

(انبیاء – 67)

و ابراهیم اذ قال لقومه اعبدوالله و اتقوه ذلکم خیر لکم ان کنتم تعلمون.

و ابراهیم چون گفت به قومش بپرستید خدا بترسید از آن بهتر است برای شما اگر که بدانید.                                                                        (عنکبوت – 150)

; فابتغوا عندالله الرزق و اعبدوه و اشکروا له الیه ترجعون.

; پس بجویید نزد خدا روزی را و بپرستید او را و شکر کنید مر او را به سوی او باز می گردید.                                                                  (عنکبوت – 16)

یا عبادی الذین امنوا ان ارضی واسعه فایای فاعبدون.

ای بندگانم که ایمان آوردید بدرستی که زمین من فراخ است پس مرا بپرستید

(عنکبوت – 56)

ایاک نعبد و ایاک نستعین.

تو را می پرستیم و از تو یاری می جوئیم.                                     (فاتحه – 5)

یا ایها الذین امنوا کلوا من طیبات ما رزقناکم و اشکروا لله ان کنتم ایاه تعبدون.

ای آنان که ایمان آوردید بخورید از پاکیزه های آنچه روزی کردیم شما را و شکر کنید مر خدا را اگر هستید او را می پرستید

(بقره – 172)

و اعبدوا الله و لا تشرکوا به شیئاً و بالوالدین احساناً و بذی القربی ;

و بپرستید خدا را و شریک مسازید به او چیزی را و به والدین نیکویی کردن و ;

(النساء – 36)

ذلکم الله ربکم لا اله الا هو خالق کل شیء فاعبدوه و هو علی کل شیء وکیل.

آن است خدا پروردگارتان نیست خدایی مگر او که آفریدگار همه چیز است پس بپرستید او را و او بر همه چیز کارگزار است.                     (انعام – 102)

قالوا اجئتنا لنعبد الله وحده و نذر ما کان یعبد اباونا فاتنا بما تعدنا ان کنت من الصادقین.

گفتند آیا آمدی ما را از برای آنکه بپرستیم خدای یکتا را و واگذاریم آنچه را که می پرستیدند پدران ما پس بیاور به ما آنچه وعده می دادی بما اگر از راستگویان هستی.                                                                                (اعراف – 70)

ان الذین عند ربک لا یستکبرون عن عبادته و یسبحونه و له یسجدون.

بدرستی که آنان که نزد پروردگار تواند سرکشی نمی کنند از پرستش او و تسبیح می کنند او را و مر او را سجده می کنند.                      (اعراف – 206)

و اذکر ربک فی نفسک تضرعاً و خیفه و دون الجهر من القول بالغدو و الاصال و لا تکن من الغافلین.

و یاد کن پروردگارت را در نفست از روی زاری و خوف و غیر بلندی از گفتار به بامداد و شامگاه و نباش از بی خبران.                               (اعراف – 205)

فکلوا مما رزقکم الله حلالاً طیباً و اشکروا نعمت الله ان کنتم ایاه تعبدون.

پس بخورید از آنچه روزیتان داد خدا حلال و پاکیزه و شکر کنید نعمت خدا را و براستی او را می پرستید.                                                        (نحل – 114)

علم و دانایی

قال للملا حوله ان هذا لساحر علیم.

گفت جمعی را که پیرامونش بودند بدرستی که این هر آینه جادوگر دانا نیست

(شعراء – 34)

یاتوک بکل سحار علیم.

که بیارند ترا هر ساحری دانا.                                            (شعراء – 37)

کلا سیعلمون. ثم کلا سیعلمون.

نه چنین است بزودی می دانند پس نه چنین است بزودی می دانند

(نباء – 5-4)

و یقول الذین کفروا لست مرسلا قل کفی بالله شهیداً بینی و بینکم و من عنده علم الکتاب.

و می گویند آنان که کافر شدند نیستی تو. فرستاده شده بگو کافی است خدا گواه میان من و میان شما و کسی که نزد اوست دانش کتاب.             (رعد – 43)

و لما بلغ اشده اتیناه حکما و علما و کذلک تجزی المحسنین.

و چون رسید به نهایت جوانی خود دادیم او را حکم شریعت و دانش و نیز سزا دادیم نیکوکاران را.                                                              (یوسف – 22)

قال اجعلنی علی خزاین الارض انی حفیظ علیم.

گفت بگردان مرا بر خزینه های زمین بدرستی که من نگاهدارنده دانایم

(یوسف – 55)

قال الملاء من قوم فرعون ان هذا لساحر علیم.

گفتند جمعی از قوم فرعون بدرستی که این هر آینه جادوگری داناست

(اعراف – 109)

یأتوک بکل ساحر علیم.

که بیارند ترا هر جادوگر دانایی است.                                 (اعراف – 112)

الا الذین تابوا من قبل ان تقدروا علیهم فاعلموا ان الله غفور رحیم.

مگر آنان که توبه کردند پیش از آنکه دست یابید بر ایشان پس بدانید بدرستی که خدا آمرزنده مهربان است.                                                  (مائده – 34)

اعلموا ان الله شدید العقاب و ان الله غفور رحیم.

بدانید که خدا سخت عقوبت است و بدرستی که خدا آمرزنده مهربان است

(مائده – 98)

شهد الله انه لا اله الا هو و الملائکه و اولوا العلم قائماً بالقسط لا اله الا هو العزیز الحکیم.

گواهی داد خدا که نیست خدایی مگر او و فرشتگان و صاحبان دانش اقامه کننده ی به عدل نیست خدایی مگر او که غالب درست کردار است.       (آل عمران – 18)

ها انتم هولاء حاحجتم فیما لکم به علم فلم تحاجون فیما لیس لکم به علم و الله یعلم و انتم لا تعلمون.

آگاه باشید شما آنهائید که مجادله کردید در آنچه بود مر شما را به آن دانش پس چرا مجادله کنید در آنچه نیست مر شما را به آن دانش و خدا می داند و شما
نمی دانید.                                                                        (آل عمران – 66)

; قال انی اعلم مالا تعلمون.

گفت بدرستی که من می دانم آنچه را که شما نمی دانید.                 (بقره – 30)

قالوا سبحانک لا علم لنا الا ما علمتنا انک انت العلیم الحکیم.

گفتند منزهی تو نیست دانشی ما را مگر آنچه آموختی ما را به درستی که تویی دانای درست کردار.                                                                       (بقره – 32)

او لا یعلمون ان الله یعلم ما یسرون و ما یعلنون.

آیا نمی دانند که خدا می داند آنچه را پنهان می دارند و آنچه را آشکار می کنند

(بقره – 77)

و لله المشرق و المغرب فاینما تولوا فثم وجه الله ان الله واسع علیم.

مر خدا راست مشرق و مغرب پس هر کجا روی آورید پس آنجا وجه خداست بدرستی که خدا فراخ رحمت داناست.                                    (بقره – 115)

; بعد الذی جاءک من العلم ما لک من الله من ولی و لا نصیر.

از بعد آنچه آمد ترا از دانش نباشد مر ترا از خدا هیچ یاوری و نه یاری

(بقره – 120)

الذین اتیناهم الکتاب یعرفونه کما یعرفون ابناءهم و ان فریقا منهم لیکتمون الحق و هم یعلمون.

آنان که دادیمشان کتاب می شناسندش چنانکه می شناسد پسران خود را و بدرستی که پاره ای از ایشان هر آینه می پوشد حق را و ایشان می دانند

(بقره – 146)

کتب علیکم القتال و هو کره لکم و عسی ان تکرهوا شیئاً و هو خیر لکم و عسی ان تحبوا شیئاً و هو شر لکم و الله یعلم و انتم لا تعلمون.

نوشته شد بر شما کارزار کردن و آن مشقت است و شاید که ناخوش دارید چیزی را و آن بهتر باشد از برای شما و شاید که دوست دارید چیزی را و آن بدتر باشد از برای شما و خدا می داند و شما نمی دانید.  (بقره – 216)

الذی علم بالقلم.

آنکه تعلیم کرده نوشتن را به قلم.                                                 (علق – 4)

علم الانسان ما لم یعلم.

یاد دادید انسان را آنچه که نمی دانست.                                        (علق – 5)

; یرفع الله الذین امنوا منکم و الذین اوتوا العلم درجات و الله بما تعملون خبیر.

; تا بلند گرداند خدا آنان را که ایمان آوردند از شما و آنان را که داده شدند علم مرتبت ها و خدا به آنچه که می کنید آگاه است.                          (مجادله – 11)

قل انما العلم عند الله و انما انا نذیر مبین.

بگو جز این نیست که علم نزد خداست و جز این نیست که من بیم دهنده ام آشکار.                                                                                      (ملک – 26)

فضلا من الله و نعمه و الله علیم حکیم.

تفضلی از خدا و نعمتی و خدا دانای درست کردار است.        (حجرات – 8)

قل اتعلمون الله بدینکم و الله یعلم ما فی السموات و ما فی الارض و الله بکل شی علیم.

بگو آیا می دانید خدا را به کیشتان و خدا می داند آنچه در آسمانها و زمین است و خدا به همه چیز داناست.                                                        (حجرات – 16)

عفو و بخشش

و هو الغفور الودود.

و اوست آمرزنده و دوست دارنده.                                               (بروج – 14)

یا ایها الذین امنوا ان من ازواجکم و اولادکم عدو لکم فاحذروهم و آن تعفوا و تصفحوا و تغفروا فان الله غفور رحیم.

ای آنان که ایمان آوردید بدرستی که از همسران شما و فرزنداد شما دشمنند شما را پس حذر کنید از ایشان و اگر در گذرید و عفو کنید و ببخشید پس بدرستی که خدا آمرزنده مهربان است.                                                (تغابن – 14)

و هو الذی یقبل التوبه عن عباده و یعفوا عن السیئات و یعلم ما تفعلون.

و اوست که می پذیرد توبه را از بندگانش و در می گذرد از بدیها و می داند آنچه را که می کنید

و ما اصابکم من مصیبه فبما کسبت ایدیکم و یعفوا عن کثیر.

و آنچه برسد شما را از مصیبتی پس به آن است که کسب کرد دستهای شما و در می گذرد از بسیاری.                                                          (شوری – 30)

او یوبقهن بما کسبوا و یعف عن کثیر.

یا هلاک گرداند آنها را به آنچه کسب کردند و عفو کند از بسیاری

(شوری – 34)

و جزاو سیئه سیئه مثلها فمن عفا و اصلح فاجره علی الله انه لا یحب الظالمین.

و پاداش بدی بدیست مانند آن پس آن که عفو کرد و اصلاح نمود پس مزد او بر خداست بدرستی که او دوست ندارد ستمکاران را.          (شوری – 40)

; و ان الساعه لاتیه فاصفح الصفح الجمیل.

; و بدرستی که قیامت هر آینه آینده است پس در گذر در گذشتنی خوب

(حجر – 85)

خذ العفو و امر بالعرف و اعرض عن الجاهلین.

بگیر عفو را و امر کن به شایسته و روی گردان از نادانان.    (اعراف – 199)

ان تبدوا خیراً او تخفوه او تعفوا عن سوء فان الله کان عفوا قدیراً.

اگر آشکار کنید خوبی را یا پنهان کنیدش یا درگذرید از بدی پس بدرستی که خدا باشد در گذرنده توانا.                                                          (نساء – 149)

; ربنا و لا تحملنا ما لا طاقه لنا به واعف عنا و اغفرلنا و ارحمنا انت مولینا فانصرنا علی القوم الکافرین.

; ای پروردگار ما و بار مکن ما را آنچه نیست توانایی ما را به آن و در گذر از ما و بیامرز ما را و رحم کن ما را تویی صاحب اختیار ما پس یاری کن ما را بر گروه کافران.                                                                             (بقره – 286)

; فاعفوا و اصفحوا حتی یأتی الله بامره ان الله علی کل شی قدیر.

پس عفو کنید و در گذرانید تا بیاورد خدا امرش را بدرستی که خدا بر همه چیز تواناست.                                                                            (بقره – 109)

ثم عفونا عنکم من بعد ذلک لعلکم تشکرون.

پس عفو کردیم از شما پس از آنان باشد که شما شکر کنید

(بقره – 52)

ان تبرط خیراً او تخفوه او تعفوا عن سوء فان الله کان عفوا قدیراً.

اگر آشکار کنید خوبی را یا پنهان کنیدش یا درگذرید از بدی پس بدرستی که خدا باشد در گذرنده توانا.                                                          (النساء – 149)

 شهادت طلبی

مقاله تحولات اداری در دوره قاجار در word

 مقاله تحولات اداری در دوره قاجار در word دارای 24 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تحولات اداری در دوره قاجار در word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله تحولات اداری در دوره قاجار در word

چکیده 
مقدمه 
تحولات اداری در دوره قاجاریه 
نظام اداری در عصر آغا محمد خان و فتحعلی شاه و محمد شاه 
نظام اداری در عصر ناصرالدین شاه 
عصر مشروطه 
نتیجه گیری 
منابع 

بخشی از منابع و مراجع پروژه مقاله تحولات اداری در دوره قاجار در word

عمید زنجانی، فقه سیاسی، ج 1، تهران، امیرکبیر،
2      عبدالحمید، ابوالمحمد، مبانی سیاست، تهران، توس،
3      جان کنت گالبرایت، کالبد شکافی قدرت ترجمه احمد شهسا؛،
4   خلیل فر، فرهنگ عربی فارسی لاروس، ج 1، ترجمه کتاب المعجم العربی الحدیث، مترجم سید حمید طبیان، تهران، امیرکبیر،
5      محسن سلیم، تاریخ  قاجار، ج 2، انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود،
6       تقی نصر، ایران در برخورد با استعمارگران، تهران، شرکت مولفان و مترجمان ایران،
7      سرجان ملکم، تاریخ ایران، ترجمه میرزا اسماعیل حیدر، انتشارات یساولی، تهران،
8      عبدالله مستوفی، شرح زندگانی من یا تاریخ اجتماعی و اداری دوره قاجاریه، تهران، زوار،
9      فضل الله خاوری، تاریخ ذوالقرنین-  بکوشش ناصر افشارفر، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1380
10  گوبینو،ژوزف، آرتور،  سه سال در آسیا، ترجمه عبدالرضا هوشنگ مهدوی، تهران، کتابسرا،
11  ارنست اورسل، سفرنامه اورسل،ترجمه علی اصغر سعیدی، تهران، زوار،
12  کرزن، جرج ناتانیل، ایران وقضیه ایران، ترجمه غ وحید مازندرانی، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب،
13  هانری، رنه دالمانی، از خراسان تا بختیاری، ترجمه غلامرضا سمیعی، تهران، طاووس، 1380
14  فریدون آدمیت، امیر کبیر و ایران،  تهران، خوارزمی،
15  مرآت البلدان، محمد حسن اعتماد السلطنه، به کوشش عبدالحسین نوائی و میرهاشم محدث، تهران، دانشگاه تهران،
16  محمد رضا فشاهی، تکوین سرمایه در ایران، 1905-1796، تهران، گوتنبرگ،
17  رساله در حقوق اداری ایران تحریر 1315، به نقل از آدمیت و هما ناطق

چکیده

در سخن از نظام اداری در دوره قاجاریه ناچاریم قبل از پرداختن به هر بحث و سخن از بنیادین ترین مسئله سخن گوییم که همانا سلطنت و مقام پادشاهی با تمام حواشی و بر آیند های آن است.) عمید زنجانی، فقه سیاسی، ج 1، تهران، امیرکبیر، 1366(

در رأس هرم اجتماعی ایران شاهنشاه صاحب قرآنی  قرار داشت که صاحب تمام اختیارات بوده و با قدرت و سلطه و اقتداری مثال زدنی و مطلق العنان می توانست فرمان جنگ، صلح، واگذاری ایالات، اعطای هرگونه امتیاز را بدهد بدون آنکه به هیچ نهاد یا سازمانی پاسخگو باشد

مقدمه

در یک جمع بندی کلی روند نظام اداری از سلسله سامانی تا پادشاهی صفوی روشن خواهد ساخت که چگونه سنت کشورداری ساسانیان به دستگاه خلافت عباسی وارد شد و با تلفیق و تطبیق مبانی فقهی و سیاسی اسلامی- ایرانی در دوران سلاجقه، میراثی پایدار به وجود آورد که مورد تقلید صفویه واقع شد. پس از آنکه گسترش تشریفات اداری و ارتباط با کشورهای دیگر در قرن جدید به تحول در مقام وزارت و توسعه کمی و کیفی اختیارات و حوضه عملکرد دیوانسالاری منتهی شد

نکته جالب و قابل اعتنا در این میان وجود نظامی کاملاً سنتی است که مسئول رسیدگی به انبوه زنان و شاهزادگانی بود که خود ریاست و کیاست بخشی از بدنه دولت را در اختیار داشتند. زنان حرمسرای شاه نفوذ زیادی داشته و شاه دخت ها از طریق ازدواج با حکام و مقامهای دولتی، روحانی و سایر مقامهای بلند پایه بر دامه نفوذ روز به روز خود می افزودند

رهبری دیوان سالاری در دست خانواده های معدود حاکم بود و اینان سخت با یکدیگر هم چشمی و رقابت داشتند و فروش و معامله مشاغل و امتیازات جز انحطاط و اوضاع سیاسی و اقتصادی حاصلی در بر نداشت تا جایی که هر کس پیشکش بهتری عرضه می کرد منصب بهتری را اشغال می نمود و البته پاره ای اوقات در بین شاهزادگان نزاع ها و کشمکش هایی رخ می داد که ریش سفید با آبرویی با لقب ایلخانی مسئول برطرف کردن این نزاع های خانوادگی بود تا مبادا خانوار و هزار فامیل دچار آسیب و چند پارگی گردد. ( عبدالحمید، ابوالمحمد، مبانی سیاست، تهران، توس، 1365)

تحولات اداری در دوره قاجاریه

ساختار نیروهای موثر در نظام دیوانی  دوره قاجار    ساختار قدرت سیاسی  قاجارها، همانند تمامی رژیمهای مطلق گرای سیاسی، به یک منظومه شباهت دارد. منظومه ای که یک هسته اصلی در مرکزیت آن قرار دارد. و عناصری که هر یک به میزان جایگاهی که در کل منظومه دارند، نقشی را به عهده گرفته اند. در این مدل هندسی، شاه هسته مرکزی منظومه قدرت را تشکیل می دهد و هر یک از گروه های قدرت به میزان دوری و نزدیکی به مبدأ قدرت در جای خاصی قرار گرفته اند. به بیان دیگر در نظام خود کامه، شاه عامل بقا و دوام ساختار سیاسی محسوب می شود

    از سوی دیگر بین عناصر این منظومه، که همان طبقات اجتماع هستند، با هسته مرکزی، یعنی شاه، و مجموعه عناصر با یکدیگر، یک رابطه متقابل دارد. که تحولات عمومی هر گروه قدرت، به خصوص   گروه های مهم، بر نوع روابطشان با شاه به عنوان مرکزیت منظومه قدرت، تأثیرات قابل ملاحظه ای بر جای می گذارد؛ ینی تأثیرات از بالا به پایین و صرفاً یکسویه نیستند، اگر چه در ساختار قدرت سیاسی قاجارها غالب تأثیرات از بالا به پایین است

     بنابر این، دریک سطح کلی و کلان و در ارتباط با منظ.ومه قدرت، «شاه» و «عناصر اصلی» ساختار قدرت را می توان اساس رژیم قاجاری دانست. به عبارت دیگر، شالوده ساختار قدرت سیاسی قاجارها را «شاه» و «عناصر اصلی» تشکیل می دهند و عوامل مؤثر دیگر، در واقع سطح ثانوی از مناسبات حاکم بر ساختار قدرت سیاسی را تشکیل می دهد. این مسأله به معنای نادیده گرفتن و یا کم اهمیت جلوه دادن عناصر ثانوی در چگونگی شکل گیری ساختار قدرت سیاسی نیست، بلکه تأکید بر تقدم و تأخر  ذاتی هر کدام از این عوامل در روند شکل گیری ساختار قدرت است، در ادمه بحث، با توجه  به مسائلی که در باره منظومه قدرت قاجاریه بیان شد و با تکیه برمنابع اصلی این دوران، به تبیین شاه می پردازیم.( جان کنت گالبرایت، کالبد شکافی قدرت ترجمه احمد شهسا؛، 1366)

شاه، هسته مرکزی منظومه قدرت در امور سیاسی و دیوانسالاری    در ساختار قدرت سیاسی قاجاریه که مبتنی بر رژیم «سلطنت خودکامه» است، شاه نقش محوری دارد، زیرا او مرکز کلیه قدرت هاست؛ عزل و نصب عاملان حکومت طبق فرمان شاه صورت می گیرد؛ تمام جزئیات دخل و خرج دولت به امضای او می رسد؛ دستورالعمل ولایات و فرمانهای مقاطعه گمرک و اجارات به صحه شخص وی است. پادشاه قاجاری بنا به میل و اراده شخصی اش، فرمان ضبط و مصادره اموال اشخاص را صادر می کند و در عمل نیز نمونه های فراوانی از این موضوع مشاهده شده است. به طوری که حتی «اعمام و برادران و برادرزادگان و فرزندان خود او و رجال و اعیان و بزرگان مملکت هم از این گونه تعرضات شاه مصون نبودند. »

توصیف سرجان ملکم از نقش پادشاه در ساختار قدرت قاجار قابل توجه است. وی در این باره می گوید:« پادشاه ایران گفته شده است که از جمیع سلاطین عالم به رعایا مطلق العنانتر و مقتدرتر است و همچنانکه مصور شد، دلیلش بر این که هم از زمان قدیم بر این نهج بوده حکم پادشاه همیشه قانون ملک بوده است ….. قاعده ایست در مردم این ملک که پادشاه هر چه بخواهد می تواند بکند و هر چه بکند بر او بحثی نیست. در عزل و نصب وزراء و قضات و صاحب منصبان از هر قبیل و ضبط اموال و سلب اموال رعایا از هر صنف علی الاطلاق مختار است.» از بیان ملکم به خوبی روشن می شود که شاه قاجار، تنها مرجع صلاحیت دار برای رسیدگی و اداره همه امور لشگری و کشوری است. هر قدرتی از شاه ناشی می شود و سرانجام آن نیز به شاه بازگشت می کند. لرد کرزن در این باره می نویسد که شاه سه وظیفه  «قانون گزاری»، «اجرا» و «قضات» را خود به عهده داشت که تماماً از شئونات حکمران مطلق العنان می باشد. (خلیل فر، فرهنگ عربی فارسی لاروس، ج 1، ترجمه کتاب المعجم العربی الحدیث مترجم سید حمید طبیان، تهران، امیرکبیر،1367)

نخبگان حاکم در نظام سیاسی  اداریمنظور ما از بازیگران اصلی قدرت اجزاء و عناصر تشکیل دهنده ساختار سیاسی اداری، پس از مقام سلطنت می باشد. در هرم قدرت قاجارها، دو دسته « نخبگان حاکم » وجود داشت : دسته اول، نخبگان مرکزی را در بر می گرفت که عبارت بودند از رؤسای ایل قاجار، شاهزادگان درباریان، تیولداران، مستوفیان، وزراء، فرمانفرما ها و اشراف بزرگ ( السلطنه ها، الدوله ها، الملک ها، الممالک ها و … ) این نخبگان اطرافیان شاه را تشکیل می دادند و اکثر مناصب دولت خصوصا مقاماتی مانند وزارت، حکومت ایلات بزرگ و مناصب بالایی قشونی را دراختیار داشتند

مقاله تغییرات پوشش در دوره قاجار در word

 مقاله تغییرات پوشش در دوره قاجار در word دارای 19 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تغییرات پوشش در دوره قاجار در word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله تغییرات پوشش در دوره قاجار در word

چکیده 
مقدمه 
پوشاک زنان دوره اول قاجار تا عهد ناصرالدین شاه 
البسه غربی چگونه وارد ایران شد 
چه گروهی از زنان قاجار در آشناسازی زنان دربار با مد اروپایی نقش ایفا می کردند؟ 
ناصرالدین شاه شخصا چقدر مشوق یا مخالف لباس های اروپایی برای شاهزاده خانم ها بود؟
اصولا تغییر لباس زنان درباری، آیا به تدریج تاثیری در آرا و اندیشه ها و سبک زندگی آنها و تعاملاتشان با شاه و شوهرانشان به همراه داشت؟ 
مد در دربار قاجار چقدر جامعه زنان تهران را تحت تاثیر قرار داد؟ آیا جامعه اساسا به زنان قجری به عنوان الگوهای مد نگاه می کرد؟
نتیجه گیری 
منابع

بخشی از منابع و مراجع پروژه مقاله تغییرات پوشش در دوره قاجار در word

پانویس ها

 (1): خاطرات تاج السلطنه، کتاب هفتم قاجاریه

(2): فرهنگ معین، انتشارات امیر کبیر، 1381، جلد

(3): ویکیپدیا دانشنامه آزاد، (زنان در جنبش مشروطه)

(4): یا مرگ یا تجدد، ماشاءالله آجودانی،

(5): برگرفته از سایت مرکز اسناد انقلاب اسلامی

 (6): صحیفه نور

(7): وبسایت آفتاب

(8) وبسایت روزآنلاین

(9): هرانیوز

چکیده

ساختار طبیعی فلات ایران در طول اعصار تاریخی این مرز و بوم و مرکزیتی که به دلیل داشتن پل ارتباطی بین شرق و غرب عالم داشت باعث شد که این سرزمین سالیان سال در معرض یورش و تهاجمات اقوام و ملل گوناگون قرار گیرد. بدیهی است که این یورشها توسط اقوامی که دارای فرهنگ و اعتقادات ویژه خود بودند صورت می‌گرفت و شدیدترین فشارها را بر فرهنگ بومی و سنتی جامعه به وجود می‌آورد

بدین گونه قوم ایرانی که از اعصار باستان اعتقاد به پوشیدگی و مستوری زن داشت و حتی خدایان و الهه‌های خود را در اوج پاکی و قداست می‌پرستید و با قبول دین اسلام و تأکید و تأیید این دین بیش از پیش بر پوشیدگی زنان دقت می‌کرد، تحت فشارهای گوناگون قرار گرفت : «هجوم مغول بعینه نمونه‌ای از این فشارها مبنی بر حضور زن بدون پوشش در مجامع عمومی بود که پس از قدرت گرفتن حکومتهای شیعی مذهبی چون سربداران و صفویان منتفی شد و زن ایرانی با پوشش همچنان به حضور خود در اجتماع می‌پرداخت.[1]»

مقدمه

دوران قاجاریه به عنوان نخستین دوران رویارویی نزدیک با غرب حائز اهمیت بود. ایرانیان نخستین تجربیات تلخ شکست از غرب را در جنگهای ایران و روسیه آزمودند و به ناچار به تفوق نظام جنگی و علمی آنان آگاه شدند. بروز جنگهای ایران و روس، روابط ایران را که سالیان سال به دلیل جنگهای داخلی از اوضاع جهانی بی خبر بود گسترش داد و رفت و آمد خارجیان فزونی گرفت. از سویی دیگر اعزام محصلین ایرانی به خارج از کشور به منظور کسب علوم و فنون جدید، ایرانیان را با سبک زندگی غربی آشنا کرد. همین رفت و آمدها به دربار و ارتباط خارجیان با ایرانیان در نوع پوشش مردان تأثیر گذاشت و کم کم استفاده از پیراهن و کفش چرمی معمول گشت

( خاطرات تاج السلطنه، کتاب هفتم قاجاریه)

پوشاک زنان دوره اول قاجار تا عهد ناصرالدین شاه

در دوره اول قاجار پوشاک زنان تفاوت چندانی با دوره قبلی خود نداشت و در واقع ادامه عهد زندیه بود. در این دوره لباس زنان تا حدی ساده بود و با لباس مردان چندان اختلافی نداشت. عموما زنان پیراهن تنگی بر تن می کردند که پارچه آن اغلب از نخ و ابریشم بود و چاک پیراهن از جلو باز می شد و در زیر گلو به وسیله روبان یا دکمه ای محکم می شد. زنان آن دوران در مواقع احتیاج اغلب ارخالق آستین سنبوسه یا کلیجه آستین کوتاه که بلندی آن بر حسب مقتضیات تغییر می کرد، روی پیراهن می پوشیدند. زنان در آن زمان، همانند مردان، شلوار گشاد و بلندی به پا می کردند و روی آن دامن گشاد و نسبتا بلندی می پوشیدند که طول آن تا وسط ساق پا می رسید و مقداری از شلوار و لبه آن پیدا بود. شلوار زنان گشاد و پارچه های راه راه بود. (فرهنگ معین، انتشارات امیر کبیر، 1381، جلد 6، ص 1451)

در دوره اول قاجار، طرز لباس زنان، دنباله همان لباس های عهد زندیه بود با این تفاوت که دامن یا پاچین زنان بسیار بلندتر از زمان زندیه بود، به گونه ای که لبه دامن روی زمین کشیده می شد و چون بلندی دامن مانع از ظاهر شدن شلوار می شد از این رو در این زمان شلوار اهمیت خود را از دست داد و بنابراین دهانه اش تنگ تر و زینتش نیز کمتر شده بود. بر این اساس لباس زنان این دوره را مانند سابق پیراهن و دامن بلند و شلوار تشکیل می داد. اولیویه که در دوره مورد بحث به ایران سفر کرده است در مورد پوشاک زنان در زمان آغامحمدخان چنین نوشته است: «البسه زنان با لباس مردان، تفاوت دارد. شلوار گشادتر اما آکنده از آستر است و تا پای ساقین، هیچ نمایان نباشد و معلوم نگردد.» «پیراهن که از پیش تا وسط شکم، گشاد است و از بالا تکمه شود، از ابریشم و غیره باشد.» «لباسی که از روی پیراهن در برکنند، از پیش گشاد شود و به وسیله تکمه های ابریشمی یا فلزی بسته شود و تا به زانو برسد.» اولیویه در ادامه می نویسد: «کمربند مفتول، گاه از طلا یا نقره ساده یا مرصع به جواهرات است یا با سنگ های قیمتی تزیین شود. همچنان به عوض کمربند، شال کشمیری یا پارچه پشمی استعمال کنند که با آستری از همان پوست یا سفید یا خاکستری رنگ و نوک آن با ماهوت یا ترمه کشمیری یا پوست ساده سفید، قبه دوزی شده که بر سنگینی و گرمی آن می افزاید. «; عصابه [سربند] و کرزَن [نیم تاجی که از دیبا باشد] و اکالیل [سربندها و تاج ها] بر حسب شأن و شوکت و ثروت متفاوت باشد.» در مورد پوشش سر نیز می نویسد: «مانند مملکت اروپا، چهارقدی که برای پوشاندن سر است، استعمال نمایند که به چندین صورت مختلف و گوناگون به کار برند و به پشت و شانه افکنند یا در زیر گلو سنجاق کنند یا به دور حلق بپیچند یا دور سر بگردانند. از انواع چارقد، چارقد قالبی و آفتاب گردانی را می توان نام برد.» در بیرون از خانه، خانم ها سراپای خود را در چادر بزرگ مشکی یا بنفش حاشیه دار می پوشاندند و چاقچور در پا می کردند و روبنده سفیدی که در مقابل صورت دارای دو سوراخ به شکل چشم یا توری مسدس بود، روی صورت می کشیدند. کفش خانم ها در این دوره نیز همانند دوره پیشین، راحتی و نعلین و ساغری نوک برگشته بود که در انواع رنگ ها دوخته می شد. این طرز لباس پوشیدن کمابیش و تا هنگام سفر ناصرالدین شاه به اروپا ادامه داشت

[1] – پوشاک زنان در دوره ی قاجار  _ افشین آرامی شهرضا

 

مقاله حقوق مالکیت فکری در ایران در word

 مقاله حقوق مالکیت فکری در ایران در word دارای 36 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله حقوق مالکیت فکری در ایران در word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله حقوق مالکیت فکری در ایران در word

چکیده  
مقدّمه  
بیان مساله  
اهداف تحقیق  
سوالات تحقیق  
ضرورت انجام تحقیق:  
نظام حق مالکیت مؤلف  
آثار مورد حمایت  
شرایط برخورداری آثار از حمایت قانونِ حقوق مؤلف  
حقوق مادی  
حقوق اخلاقی (معنوی)  
قلمرو حق مالکیت مؤلف  
نظام حقوق مالکیت صنعتی تجاری  
انواع آثار مورد حمایت در نظام حق مالکیت صنعتی  
انواع حقوق اعطایی در نظام حق مالکیت صنعتی  
تفاوت حق مخترع و حق مؤلف  
حق مالکیت معنوی از جنبه حقوق خصوصی و بین الملل  
پیشینه تاریخی  
ایران  
حقوق بین المللی و مالکیت های معنوی  
الف. پیمان های بین المللی حقوق مالکیت صنعتی  
ب. پیمان های بین المللی حقوق مالکیت ادبی وهنری  
ج. سازمان جهانی حقوق مالکیت معنوی(9)  
د. سازمان تجارت جهانی موافقت نامه عمومی تعرفه و تجارت WTO – GATT  
حقوق مالکیت معنوی جنبه های اقتصادی  
بررسی فقهی حقوق مالکیت معنوی  
نظریه حقوق طبیعی  
نظریه پاداش و انگیزه کار  
نتیجه گیری  
منابع  

بخشی از منابع و مراجع پروژه مقاله حقوق مالکیت فکری در ایران در word

1 ر. ک. به: نورالدین امامی، «حقوق مالکیت فکری»، فصلنامه رهنمون، مدرسه عالی شهیدمطهری،ش2و3،پاییزوزمستان

2 حمید آیتی، حقوق آفرینش های فکری، تهران، نشر حقوقدان، 1375، ص

3 امیر صادقی نشاط، حمایت از حقوق پدیدآورندگان نزم افزار کامپیوتری، تهران، سازمان برنامه و بودجه، 1376، ص

4 همان، ص 140 به نقل از

Ripert (G), Boulanger (J): Traite de Droit Civil T. U, Paris, 1957, N

5 همان، ص

6 نورالدین امامی، پیشین

7 ر. ک. به: تقی لطفی، «ریشه های تاریخی حقوق تألیفی و حمایت حقوقی صنعتی»، مجله کانون وکلا، سال21،ش112و

چکیده

ایران از سال 2001 عضو سازمان جهانی مالکیت فکری است و تابحال تعدادی از پیمان‌های مربوط به مالکیت فکری را پذیرفته‌است. ، ایران در سال 1959 به پیمان پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی پیوست، همچنین در سال 2003 به پیمان مادرید برای ثبت بین‌المللی علائم ملحق شد و در سال 2005 عضو توافقنامه لیسبون به منظور حمایت از نام منشاء و ثبت بین‌المللی آن شد که حفاظت از نام جغرافیایی مرتبط با محصولات را تضمین می‌کند

ایران تاکنون کنوانسیون برن برای حمایت از آثار ادبی و هنری را امضا نکرده‌است[4][5] و عضو هیچ یک از کنوانسیون‌های بین‌المللی مربوط به حق تکثیر نیست. در سازمان تجارت جهانی تنها ناظر است[6] و به موافقتنامه تریپس هم نپیوسته‌است

کلمات کلیدی:

حقوق مالکیت معنوی، حقوق مالکیت، حقوق، مالکیت، مالکیت معنوی، اختراع، حق مؤلف، محصول، مخترع،

مقدّمه

حقوق مالکیت معنوی (Intellectual Property Rights)، عمدتا به موضوعاتی می پردازد که زاییده فکر و اندیشه انسان است و مرتبط با آفرینش های ذهنی اوست. به بیان دیگر، موضوع این مالکیت ذاتا غیرقابل لمس و عبارت از وجهی از دانش و اطلاعاتی است که در محصولات فیزیکی یا روند تولید آن ها تجلی یافته است

عده ای از صاحبنظران اصطلاح حقوق مالکیت فکری را برای این مجموعه توصیه می کنند و معتقدند که کلمه “معنوی” چون مقابل کلمه “مادی” است، لفظ مناسبی نیست و چون ریشه و منشأ این حقوق فکر و اندیشه انسان است، پس اصطلاح حقوق مالکیت فکری بهتر است.(1) این بیان گرچه در اغلب موارد این مجموعه متین و صحیح است و با زبان فارسی مأنوس تر، اما در برخی موارد دیگر مثل علایم و اسامی تجاری و حقِ انتسابِ اثر به پدیدآورنده به راحتی قابل پذیرش نیست؛ چرا که مثلاً منشأ استفاده از نام تجاری برای جلوگیری از خدعه و نیرنگ و رقابت ناسالم و حق انتساب اثر، خلاقیت فکری نیست بلکه متعلق آن چیزی است که به اندیشه مربوط می شود. لذا اصطلاح حقوق مالکیت معنوی دارای شمول و عموم بیش تری است

ممکن است این سؤال مطرح شود که نظام حقوق مالکیت معنوی چه جایگاهی در نظام حقوقی دارد؟ زیرا مقتضای اعمال حق مالکیت و تصرف در اموال آن است که صاحب سرمایه حق داشته باشد هنگام واگذاری عین یا منافع به دیگران، شروطی را در ضمن عقد وضع کند. مثلاً خریدار حق واگذاری و یا اجازه نسخه برداری ندارد. در این موارد، فرقی بین پدیدآورنده یا فرد دیگر که مالک اثر است وجود ندارد. پس نظام حقوق مالکیت معنوی، به ویژه نظام حق مؤلف و حق تکثیر، به دنبال چیست؟

در پاسخ باید گفت: این نظام، فارغ از هرگونه شروط قراردادی، حقوقی را برای پدید آورنده اثر شناخته و مقرر داشته است که همواره همه افراد جامعه مکلف به رعایت آن هستند. به عبارت دیگر، این نظام موجب می شود که این حق قانونی، مستقل از قرارداد و اراده افراد تحقق یاید. لازم به ذکر است بر فرض عدم پذیرش این نظام، قید کردن جملاتی مثل “حق چاپ و تقلید محفوظ است” در پشت جلد کتاب را نمی توان به راحتی به مثابه شرط ضمن عقد دانست؛ چرا که از نظر عرفی کتاب به صورت مشروط خریده نمی شود و هنگام خرید هم شرطی با او نمی شود و لذا این قید هیچ حقی ایجاد نمی کند و دلالت بر التزام دیگران نمی کند

بیان مساله

به جای مالکیت معنوی، بهتر است از اصطلاح مالکیت فکری استفاده شود این واژه ترجمه ی Intellectual Property است Intellectual به معنی ذهنی و فکری، Property هم به معنای دارایی یا مالکیت است. Intellectual Property مالکیتی است که ناشی از فکر است. مالکیت محصولاتی که فیزیکی و ملموس هستند مثل صندلی، خانه که Physical Property است، اینها دارایی های محسوس و قابل لمس به شمار می روند، ولی یک موزیک، فیلم یا طرح صنعتی یا اختراع، از جنس فکر هستند که قابل لمس نیستند گرچه در یم شی قابل لمس تجلی پیدا می کنند اما چیزی که آفریده ی پدیده آورنده است یک امر غیرمحسوس است و به این خاطر مالکیت یا دارایی فکری نامیده می شود. شاید اصطلاح معنوی از این باب است که در ایران با امور معنوی بیشتر انس داریم! دلیل دیگری هم وجود دارد ، در بحث کپی رایت یک مولف دوگونه حق دارد یک حق مادی و اقتصادی و دیگری حق اخلاقی که حق اخلاقی را می توانیم بگوییم حق معنوی بخشی از حقوق مالکیت فکری است. به هر حال جدای از این بحث ها مالکیت فکری عبارت است از حقوق قانونی که از فعالیت ذهنی و فکری در عرصه های مختلف صنعتی، علمی و ادبی و هنری به وجود آمده باشد و در واقع مالکیت فکری محصول ذهن است که این محصول ذهن می تواند تحت حمایت یک فرد یا موسسه درآید. شخص حقیقی یا حقوقی دارنده مالکیت فکری می تواند محصول فکری خود را آزادانه در اختیار همه بگذارد یا اینکه آن را کنترل کند و در انحصار خود قرار دهد. مثل کسی که کتابی را تدوین می کند، می تواند چاپ آنرا در انحصار خود بگیرد، کنترل کند و آنطور که خودش می خواهد از آن استفاده کند. یا به همگان اجازه دهد به رایگان یا در ازای پرداخت حق الامتیاز از آن بهره برداری کنند. Intellectual Property Rights که به اختصار به آن IPRs گفته می شود نسبت به شی یا محصول فیزیکی بیرونی اعمال نمی شود بلکه نسبت به آفرینشی که اثر وجود دارد اعمال می شود. به عنوان مثال مالکیت فکری به خود کتاب مربوط نمی شود. مثلا اگر کتابی را خریداری می کنید مالک یک شی می شوید، ولی مالک فکری کتاب، خالق محتوای آن کتاب است. در فیلم یا موسیقی هم همینطور است. بنابراین مالکیت فکری به محتوا و نفس اثر تعلق پیدا می کند. خالق اثر مالک آن است. به طور کلی حق مالکیت دو جنبه دارد. یکی اینکه به مالک اختیار تصرف در مال را می دهد. دیگر اینکه مانع تصرف دیگران در آن می شود. بطور مثال کسی که مالک یک دستگاه اتومبیل است می تواند این اتومبیل را هرگونه که دوست دارد استفاده کند. همینطور می تواند دیگران را از استفاده مال منع کند و اجازه استفاده ندهد. پس در واقع این مساله دو بعد دارد یک بعد ” ایجابی” یعنی خودتان هر استفاده ای بخواهید می توانید بکنید و یک بعد منفی و “سلبی” که می توانید مانع استفاده دیگران شوید. مالکیت فکری هم همینطور است به عنوان مثال اگر می گوییم طرح صنعتی ثبت شد و شما مالک قانونی آن شناخته شدید. شما هستید که می توانید این طرح صنعتی را اجرا کنید و در جایی به کار ببرید و به بازار عرضه کنید که همان بعد ایجابی است و همینطور می توانید مانع استفاده دیگران شوید یعنی در واقع دیگران بدون اجازه شما می توانند طرح شما را پیاده و به بازار عرضه کنند که همان بعد سلبی است

انواع و اقسام محصولاتی که مالکیت فکری برای آنها مطرح هست را می توان نام برد: کتاب، انواع اجراها (اجرای هنری خوانندگی، نوازندگی و ;)، نقاشی، برنامه های رادیو تلویزیونی، فیلم های ویدئویی، برنامه های رایانه ای، طرح ها، تصاویر، علائم تجاری، اختراعات، نشانه های جغرافیایی، نام شرکت ها، فرمول های شیمیایی، گونه های گیاهی، عطرها و ; محصولاتی هستند که هر کدام به نوعی در آنها مالکیت فکری حضور دارد

اهداف تحقیق

   چرا باید از مالکیت فکری حمایت شود و چه کسی از آن نفع می برد؟ حمایت از مالکیت فکری مخالفینی هم دارد. چرا که معتقدند اگر اتفاق بیافتد،ایجاد انحصار می شود و دانش،اطلاعات و صنعت در انحصار شخص یا شرکتهای خاصی قرار می گیرد و بقیه نمی توانند از آن بهره ببرند و یا انحصار موجب شود تا آن را گران کنند و به دست دیگران نرسانند و یا هر قیمتی به آن بدهند. اما موافقین ، یکی از کارکردهای اصلی مالکیت را ایجاد انگیزه می دانند.افراد سرمایه مادی و ذهنی خود را به کار می برند نوآوری می کنند و اگر ببینند که از حاصل فکر آنها ،قانون حمایت می کند و با ناقض قانون برخورد می کند انگیزه ای برای نوآوری و توسعه بیشتر در علم و فناوری خواهند داشت. اگر حمایتی از طرف قانون نباشد افراد دلسرد می شوند و انگیزه کار از بین می رود. این انگیزه نه تنها برای فرد بلکه برای جمع مفید نیز است و توازنی بین نیازهای خالق اثر و جامعه به وجود می آورد. از سوی دیگر جامعه هم به اشکال مختلفی از حمایت مالکیت فکری می تواند بهره مند شود؛ به طور مثال حمایت از مالکیت فکری باعث رقابت سالم در بازار می شود در صورتی که اگر این حمایت وجود نداشته باشد رقابت مکارانه ای ایجاد می شود که مشتریان فریب می خورند و منجر به رواج کالاهای تقلبی در بازار خواهد شد.پس این حمایت موجب رقابت سالم افزایش کیفیت کالاها،رشد تکنولوژی و فناوری خواهد شد

سوالات تحقیق

1- چطور از مالکیت فکری حمایت می شود؟

2- اهداف نظام مالکیت فکری چیست؟

3- قوانین مالکیت فکری در ایران چیست؟

4- چه حقی قابل حمایت است؟

ضرورت انجام تحقیق

در ایران تصور عمومی این است که در زمینه مالکیت فکری هیچ قانونی نداریم در صورتی که ایران دارای بیش از 80 سال پیشینه در زمینه قوانین مالکیت فکری است. اولین قانون ما به نام قانون علامات صنعتی و تجاری در سال 1304 به تصویب رسید.در سال 1310 قانون ثبت علائم و اختراعات ،در سال 1337 آئین نامه اصلاحی اجرای قانون ثبت علائم تجاری و اختراعات تصویب شده است. قانون حمایت حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان در سال 1348،قانون ترجمه و تکثیر کتب،نشریات و آثار صوتی در سال1352،قانون حمایت از حقوق پدیدآورندگان نرم افزارهای رایانه ای سال 1379،قانون اجارت الکترونیک سال 1382،قانون نشانه های مبدا جغرافیایی کالا سال 1383 و قانون جدید ثبت اختراع،طرح صنعتی و علائم تجاری در سال 1386به تصویب رسید.حمایت قانونی از مالکیت فکری طرح صنعتی در ایران با قانون اخیر آغاز شده است چند سازمان هم متولی مالکیت فکری در حوزه کپی رایت و ثبت اختراع و طرح صنعتی هستند؛اداره مالکیت صنعتی زیر نظر سازمان ثبت اسناد که دارای سه دفتر است ؛دفتر ثبت اختراع،طرح صنعتی و علائم تجاری، برای ثبت این موارد باید به این دفاتر مراجعه شود.بحث کپی رایت یا حق مولف مربوط به وزارت ارشاد است که متولی مالکیت حقوق ادبی-هنری است و حقوق نرم افزار هم مربوط به شورای عالی انفورماتیک است

مقاله رابطه خانواده و تربیت دینی در word

 مقاله رابطه خانواده و تربیت دینی در word دارای 24 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله رابطه خانواده و تربیت دینی در word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله رابطه خانواده و تربیت دینی در word

کلیّات  
بیان مسئله  
اهمیت و ضرورت تحقیق   
اهداف تحقیق   
اهداف جزئی   
فرضیه های تحقیق   
متغیرهای تحقیق   
تعاریف واژه ها و اصطلاحات   
نقش خانواده در تربیت دینی فرزندان  
آموزش نظم و انضباط  
مشکلات تربیتی را چگونه حل کنیم  
منابع  

بخشی از منابع و مراجع پروژه مقاله رابطه خانواده و تربیت دینی در word

[1]  . سید محمدباقر حجتی کرمانی، اسلام و تعلیم و تربیت، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1370 ، چاپ پانزدهم، ص

[2]  . سعدی ، گلستان، محمدعلی فروغی، 1371 ، کتابخانه ملی ایران، ص

[3]  . علی اکبر سیف، روان شناسی پرورش، آگاه، 1371 ، صص 27 –

[4]  . همان منبع، صص 48 –

[5]  . شریعتمداری، علی، جامعه و تعلیم و تربیت، امیرکبیر، 1364 ، چاپ سوم، ص

چکیده

همواره تربیت و اداره فرزندان برای نسل آدمی از بزرگترین دغدغه های دیرین و نیز از مهمترین شاخص های تربیتی آدمی در طول تاریخ بوده است

 تربیت و تعلیم و اداره فرزندان جزء خصوصیات فطری و نهادی انسانها بوده و هست و بدین معنی نیست که هر قدم و خانواده و هر جامعه ای که دیندار نیست و به باورهای دینی نرسیده حتماً به تربیت فرزندان و بچه ها هم اقدام نمی کند. هرگز چنین نبوده، زیرا اگر هم اعتقادی در این زمینه داشته باشیم این است که بشر فطرتاً خداجو بوده و هست و خواهد بود اگر هم در گذشته شریعت و طریقت وجود نداشته ولی در درون و فطرت انسانها دین و دینداری جریان داشته که دلیل این موضوع دریاپرستی و ماه پرستی و خورشید پرستی به عنوان مظاهر الهی شاهد آن بوده ایم. به هر حال پس از اعلان دین های آسمانی نظیر زرتشت و یهود و مسیحیت و بهرحال اسلام تربیت نیز تحت تاثیر آنها قرار گرفت. و مسیحیان و یهودیان و زرتشتیان و هندوها با الهام از دین و باورهای خود در زندگی خانوادگی در نامگذاری بچه ها و تربیت و آموزش ها و حتی نظام ازدواج و غیره دین جای خود را در خانواده ها به خوبی نشان داده است

 در این تحقیق نیز با بسط مسایل دینی و تاثیر دینداری در آموزش و تربیت فرزندان فرضیه تاثیر دینداری در تربیت دینی فرزندان تبیین شده است با شرح مسئله اینکه آیا باورهای دینی و اعتقاد به خدا و پیامبر و وحی و رسالت و مبانی اعتقادی مثل نماز و روزه و فروع دین در تربیت و آموزش فرزندان تاثیر دارد؟ فرض در این تحقیق این است که تربیت دینی در رشد و تعالی فرزندان موثر است

 و خانواده هایی که گرایش و توجه دینی دارند و خانواده هایی که به ارزش های دینی و اعتقادی پای بند هستند در پرورش و تربیت فرزندان موفق بوده و از نظر گرایش فرزندان آنها به گناه و اعتیاد و بزهکاری و خلاف و سرقت و اختلالات دیگر نرخ کمتری نسبت به سایر خانواده ها به خصوص خانواده هایی که گرایش کمتری به دین و دینداری دارند نشان می دهد

 برای جمع آوری یافته ها یک پرسشنامه 10 سوالی در دو قسمت تنظیم کردیم. در 5 سوال اول از فرزندان درباره میزان عملی آنها به شعائر دینی و در 5 سوال دوم نگاه و نظر مردم درباره این افراد را از لحاظ تاثیر تربیتی جویا شدیم

 در واقع بخش اول سوالات باورهای دینی و بخش دوم تربیت دینی را شامل می شد که در 10 سوال طراحی شده  و از 100 نفر در هر 10 سوال پرسش شده و نتایج یافته ها در جدول کلی و خام داده ها آمده است. که در صفحه 77 گزارش شده است

 و در جدول صفحه 88 فرزندان با باورهای مختلف در ده سوال گزارش شده اند. کسانیکه به باورهای دینی معتقد بودند 62% و بی اعتقاد 38% و میزان تربیت آنها نیز که از قسمت دوم پرسشنامه به دست آمده به عنوان y قرار داده و از طریق ضریب همبستگی معنی داری یافته ها را نشان داده ایم

مقدمه

 فاقم وجهک للدین حنیفا فطره الله التی فطر الناس علیها لاتبدیل لخلق الله ذلک الدین القیم و لکن اکثر الناس لایعلمون (سوره روم، 30)

 آیه ی سی ام سوره روم و ده ها آیه ی دیگر در قرآن نشان می دهد که انسانها فطرتاً خداجو هستند و خداجویی و دینداری و دین خواهی در سرشت و نهاد و ذات انسان ها قرار داده شده است[1]

دین و دینداری به مفهوم ایمان و اعتقاد قلبی به خدا و عوالم غیبی و وجود روح و تسلیم در برابر اوامر و مشیت الهی و قدرت بزرگ و ازلی که قاهر و قادر به جهان محسوس و عوالم دیگر است

 دینداری در خانواده و تربیت فرزندان و آموزش و تربیت مفاهیم زندگی و حتی رشد و بالندگی آنها و پذیرش مواضع و تعالیم آسمانی در لحظه لحظه زندگی جسمانی و روانی و روحانی آنچنان است که به قول سعدی هر نفسی که فرو می رود ممد حیات و چون بر می آید مفرح ذات و در نعمت نفس کشیدن دو شکر واجب است[2]

 شاید در هیچ یک از میاخت و قواعد بنیانی موضوع دینداری از همه اصیل تر و حساس تر و حیاتی تر است

 زیرا دین و دینداری در همهی اعصار و زمان ها بنوعی با حیات دنیوی و اخروی جهانیان در ارتباط است

تعلیم و تربیت چه از نوع کلاسیک و چه از نوع سنّتی در همه ی بخش های زندگی در مورد کودکان و فرزندان کاملاً تأثیر دارد

اگر نامگذاری فرزدندان و رشد و تعالی آنان و کار کردن و آداب رفتاری و اجتماعی آنان و قوای درونی و بیرونی فرزندان را در وارتباط با مردم تحلیل کنیم و اگر لحظه لحظه افکار و اندیشه ها و پندارهای آنان را تصور کنیم، آموزه ها و دستورات دینی و آسمانی در آن ها تأثیر دارد. هر چند ممکن است گاهی این تأثیرات منفی و زیان بار باشد. و گاهی باورهای اعتقادی با عنوان و نیّت تکامل و سازندگی باعث ایجاد اختلال و برآموزی ها و بدبختی ها در فاراد و فرزندان گردد. ولی بطور کلی در بررسی کلّی و اجتماعی آموزه ها و باورهای دینی و دینداری در تربیت و آموزش فرزندان اثرات مثبت و سازنده دارند که همین تحقیق به موارد گوناگون آن اشاره می کنیم

مقاله علائم ظهور امام زمان (عج) در word

 مقاله علائم ظهور امام زمان (عج) در word دارای 34 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله علائم ظهور امام زمان (عج) در word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله علائم ظهور امام زمان (عج) در word

الف) لوح محفوظ  
ب) لوح محو و اثبات  
2 علایم ظهور و امور حتمی  
3 بداء و قیام حضرت مهدی(ع)  
4 تعیین زمان ظهور حضرت مهدی(ع)  
خسوف و کسوف  
خروج موافقان و مخالفان  
خروج یمانی و خراسانی  
خروج سفیانی  
صیحه ی آسمانی  
فرو رفتن سپاه سفیانی در بیداء  
پی‏نوشت‏ها :  
منابع:  

علائم ظهور امام زمان (عج)

ظهور حضرت حجت(عج) از اموری است که در اسلام نسبت به آنها به شدت تأکید شده و در حتمیت آن ذره‏ای شک و شبهه وجود ندارد. پیش از این گفتیم که در آیاتی نظیر آیه 55 سوره نور، خداوند متعال به مؤمنان وعده داده است که فرمانروای زمین گردند و بر آن سیطره یابند

.صحبت کردن از حضرت مهدی(ع) و نشانه ‏های ظهور ایشان در واقع صحبت کردن از حوادثی است که بناست در آینده اتفاق بیفتد و لذا بجاست که از خود بپرسیم: اگر در مورد احادیث نقل شده در این زمینه بررسی اسناد صورت گرفت و مطمئن شدیم که آنها از معصوم(ع) صادر شده است، آیا می‏توان مطمئن بود که حتماً همه آن حوادث آن‏گونه که در روایات شریف ما آمده‏اند وقوع یابند؟ پاسخ به این پرسش در کتب عقیدتی و فلسفی تحت عنوان «بداء» داده می‏شود که طی این بخش از مطالب به آن می‏پردازیم

«بداء» در لغت به معنای ظهور و روشن شدن پس از مخفی بودن چیزی است و اصطلاحاً به روشن شدن چیزی پس از مخفی بودن از مردم اطلاق می‌شود؛ بدین معنا که خداوند متعال بنا بر مصلحتی، مسئله‏ای را از زبان پیامبر یا ولی‏ای از اولیای خویش به گونه‏ای تبیین می‏کند و سپس در مقام عمل و ظهور و بروز، غیر آن را به مردم نشان می‏دهد. در قرآن آمده است

خداوند هر چه را بخواهد محو یا اثبات می‏کند در حالی که ام‏الکتاب نزد اوست و خود می‏داند عاقبت هر چیزی چیست

و در آیه‏ای دیگر: و بدالهم سیّئات ما کسبوا

بدی‏هایی را خود کسب کرده بودند و برای آنها مخفی بود برایشان نمایان شد
یا: ثمّ بدالهم من بعد ما رأؤا الآیات

پس از آنکه نشانه‏ها را دیدند حقیقت امر بر آنها روشن شد

این ظهور پس از خفا، تنها برای انسان رخ می‏دهد و در مورد خداوند متعال ابداً صدق نمی‏کند وگرنه لازمه‏اش این است که خداوند نسبت به آن موضوع جهل داشته باشد

که این امر محالی است. خداوند، چنانکه قرآن کریم می‏فرماید به همه چیز آگاه و داناست 4 و نسبت به همه چیز در همه زمان‌ها و مکان‌ها چه حاضر باشند و چه غایب، چه موجود باشند و چه فانی و چه در آینده به وجود بیایند، علم حضوری دارد. قرآن کریم در این زمینه می‏فرماید

هیچ چیزی در آسمان و زمین از نظر خداوند متعال مخفی نمی‏شود

از همین روست که مسئله بداء و ظاهر کردن آن امر مخفی به خداوند نسبت داده می‏شود
و بدالهم من الله مالم یکونوا یحتسبون

خداوند آنچه را گمان نمی‏کردند، برای آنها ظاهر کرد

براساس آیه:خداوند چیزی را که از آنِ مردمی است دگرگون نکند تا آن مردم خود دگرگون شوند

و با استفاده از دیگر آیات و روایات می‏توان چنین برداشت کرد که برخی اعمال حسنه نظیر: صدقه، احسان به دیگران، صله رحم، نیکی به پدر و مادر، استغفار و توبه، شکر نعمت و ادای حقّ آن و; سرنوشت شخص را تغییر داده و رزق و عمر و برکت زندگی‌اش را افزایش می‏دهد، همان‏طور که اعمال بد و ناشایست اثر عکس آن را بر زندگی شخص می‏گذارد

علائم ظهور حضرت مهدی (عج) که در کتابها آمده اند

تعیین مصداق در زمان ما ممکن نمی باشد چون خواجه نیست حاضر، معذور دار ما را زمان دقیق ظهور به طور کامل معلوم ومشخص نمی باشد ولیکن علایمی که برای آن ذکر کرده اند به دو قسمت تقسیم می شوند: یکی علایمی که مطلقاً دلالت بر ظهور دارد و دیگر علایمی که نشانه نزدیک شدن آن است، وقایعی که به طور مطلق نشانه ظهور می باشند، بسیار است که به احادیث “أشراط الساعه” معروف و بیشتر بیانگر اوضاع و احوال جامعه و مردم می باشند. اکثر این گونه از پیش بینی ها که در روایات بیان شده اند و قبل از ظهور حادث می شوند، اتفاق افتاده است؛ وقایعی از قبیل زیادی ظلم و فساد، ربا، عدم احترام به بزرگترها، خوار شدن مومنان، محترم شدن اهل فسق، شبیه شدن زنان به مردان و مردان به زنان در لباس و;. اما دسته دوم علایم مانند: خروج سفیانی و دجال و قیام سید حسنی و; که دلالت بر بسیار نزدیک شدن ظهور تا حد یک سال دارد، هنوز رخ نداده است
تا به حال تقرِیبا تمامی نشانه های غیر حتمی، ظهور یافته است و تنها نشانه های حتمی جامه وقوع نپوشیده است و تعیین زمان آنها فقط در علم غیب الهی رقم خورده است-با یک بیان – می توان گفت مقصود از علائم حتمی ظهور علامت هایی است که هرگاه آنها واقع شوند، قطعاً حضرت، ظاهر خواهند شد، که این علامتها چند نشانه محدود بیش نیست
- خروج سفیانی
- ندای آسمانی بطوری که همه مردم دنیا آنرا می شنوند
- کشته شدن نفس زکیه (فرد هاشمی که در مسجدالحرام کشته خواهد شد)
- خروج یمانی(شخصی از یمن که زمینه ساز قیام آن حضرت است و هدایت بخش ترین قیام هاست)
- پر شدن زمین از ظلم و جور

- خسوف و کسوف غیر عادی(چرا که بر خلاف سیر طبیعی خسوف و کسوف، ماه در اوایل ماه قمری و خورشید در اواسط ماه قمری خواهد گرفت)
- طلوع خورشید از مغرب
- خروج سید حسنی خراسانی

و یا به عبارتی دیگر می توان گفت که نشانه های دوره آخرالزمان و ظهور به دو دسته تقسیم می شوند
1 – نشانه هایی که در اجتماع رخ می دهد و سبب تغییر اخلاق اجتماعی اقشار مختلف در جامعه قبل از ظهور می شود
2 – حوادثی که بروز می کنند و علامت ظهور می باشند. حوادثی مثل خروج دجال، سفیانی، قتل نفس زکیه و ;
امّا برای بیان اینکه کدامیک از این مجموعه علائم تحقق پیدا کرده است به مواردی از نشانه های مذکور در روایات اشاره می کنیم
نخست نشانه هایی در اخلاق اجتماع در قبل از ظهور حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه: حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم می فرمایند: ; “و رأیت العقوق قد ظهر و استخف بالوالدین” و آنگاه که می بینی عقوق ظاهر می شود و والدین خفیف وسبک شمرده می شوند;. “و یعیرونه بضیق المعیشه و یکلّفهونه ما لا یطیق حتی یوردوه موارد الهلکه” مرد را به سبب تنگ دستی سرزنش کرده او را به کاری که در توان او نیست مجبور می کنند تا اینکه به هلاکت می افتد
“یجفوالرجل والدیه و یبرّ صدیقه” به والدین خود جفا و ظلم می کند و به دوستش نیکی کند
“یغتری ولد علی ابیه و یدعو علی والدیه و یفرح بموتهما” به پدر خود بهتان می زند و والدین خود را نفرین کرده از مرگ آنها خوشحال می شود
“یحسد الرجل اخاه و یسبّ أباه و یتعامل الشرکاء بالخیانه” نسبت به برادر خود حسادت می کند و به پدر خود ناسزا گفته به شریک خود خیانت می کند
“اذا قطعوا الأرحام و منّوا بالطعام و اذا ذهبت رحمه الأکابر و قلّ حیاء الأصاغر” آنگاه که صله رحم از خویشاوندان قطع شود و به خوراک و طعام بر یکدیگر منّت گذارده شود و بزرگان بی ترحم و کوچکترها بی حیاء گردند
“اذا انتهکت المحارم و الکتسب المآخم و سلّط الأثرار علی الاخیار و یفشوالکذب و یتباهون بالّلباس” آنگاه که از گناهان پرده دری شود و معصیت جمع آوری شود و افراد شرّ بر خوبان مسلّط شوند و دروغ شایع و رایج شده و به لباس فخر و مباهات شود
“عندها یظهر الرباء و یتعا ملون بالرشی و یوضح الدین و ترفع الدنیا” در آن هنگام که ربا آشکار شده به وسیله رشوه معاملات صورت گیرد. دین رها شده دنیا ارزش پیدا می کند
“اذا کثر الطلاق و لایقام حدّ” آنگاه که طلاق زیاد شود و حدود الهی اقامه نگردد
و نیز از امام باقر علیه السلام روایت شده است که: ” اذا اصبح المومن ذلیلاً و المنافق عزیزاً ویکون المومن أذلّ من الأمه” آنگاه که مومن خوار و ذلیل شمرده شود و منافق عزیز گردد و مومن از برده خوارتر باشد
و چنانچه پیامبر می فرمایند: ” اذا کنت فی عشرین رجلاً او أقل او اکثر فتصفّحت وجوههم فلم ترفیهم رجلاً یهاب فی الله فاعلم ان الأمر قد قرب” هر گاه میان بیست مرد یا بیشتر یا کمتر قرار گرفتی و در چهره ایشان جستجو کردی و مردی را که خدا ترس باشد نیافتی پس بدان که امر ظهور نزدیک شده است. [روایات منتخب در کتاب یوم الخلاص از صفحه 419 تا 443]
البته روایات در این زمینه بسیار گسترده است

برای بیان دسته دوّم از علائم ظهور که صورت حادثه دارند می توان به احادیث فراوان شدن زلزله، گرانی اجناس و قحطی، زیاد شدن جنگها و آشوب و کثرت شبهات دینی و فتح عراق و نابسامانی عراق و شهر هایی چون بصره و ; و تصرّف بیت المقدس توسط اجانب غیر مسلمان و ; اشاره نمود
این موضوع در ضمن یک روایتى جامع بطور مشروح بیان شده و امام صادق(علیه السلام) آن را در 119 ماده بیان کرده است و اینک ترجمه روایت
حضرت امام صادق(علیه السلام) به یکى از یارانش فرمود
1 ـ هرگاه دیدى: حق بمیرد و طرفدارانش نابود شوند
2 ـ و دیدى که: ظلم همه جا را گرفته
3 ـ و دیدى که: قرآن فرسوده شده و درست معنى نمى شود
4 ـ و دیدى که: دین همچون ظرف تو خالى، و بى محتوا شده است
5 ـ و دیدى که: طرفداران حق بر طرفداران باطل فائق شده اند
6 ـ و دیدى که: کارهاى بد آشکار شده و از آن نهى نمى شود و بدکاران بازخواست نمى شوند
7 ـ و دیدى که: چنان فسق و فجور آشکار شده که مردان به مردان و زنان به زنان اکتفاء مى کنند
8 ـ و دیدى که: افراد با ایمان سکوت کرده و سخنشان را نمى پذیرند
9 ـ و دیدى که: شخص بدکار، دروغ گوید، و کسى دروغ و نسبت نارواى او را رد نمى کند
10 ـ و دیدى بچه ها، بزرگان را تحقیر کنند
11 ـ و دیدى که: قطع پیوند خویشاوندى شود
12 ـ و دیدى که: بدکار را ستایش کنند و او شاد شود و سخن بدش به او برنگردد
13 ـ و دیدى نوجوانان پسر، همان کنند که زنان مى کنند
14 ـ و دیدى که: زنان با زنان ازدواج نمایند
15 ـ و دیدى که: مدّاحى دروغین از اشخاص، زیاد شود
16 ـ و دیدى که: انسانها اموال خود را در غیر اطاعت خدا مصرف مى کنند و کسى مانع نمى شود
17 ـ و دیدى که: افراد با دیدن کار و تلاش نامناسب مؤمنین، به خدا پناه مى برند
18 ـ و دیدى که: همسایه به همسایه خود اذیت مى کند و از آن جلوگیرى نمى شود
19 ـ و دیدى که : کافر به خاطر سختى مؤمن، شاد است
20 ـ و دیدى که: شراب را آشکارا مى آشامند و براى نوشیدن آن کنار هم مى نشینند و از خداوند متعال نمى ترسند
21 ـ و دیدى: کسى که امر به معروف مى کند خوار و ذلیل است
22 ـ و دیدى آدم بدکار در آنچه آن را خدا دوست ندارد، نیرومند و مورد ستایش است
23 ـ و دیدى اهل قرآن و دوستان آنها خوارند
24 ـ و دیدى راه نیک بسته و راه بدباز است
25 ـ و دیدى خانه کعبه تعطیل شده، و به تعطیلى آن دستور داده مى شود
26 ـ و دیدى که: انسان به زبان مى گوید ولى عمل نمى کند
27 ـ و دیدى که: مردان از مردان و زنان از زنان لذّت مى برند، (یا مردان خود را براى مردان، و زنان خود را براى زنان فربه مى کنند)
28 ـ و دیدى که: زندگى مرد از راه لواط و زندگى زن از راه زنا تأمین مى شود
29 ـ و دیدى زنان همچون مردان براى خود مجالس (نامشروع) تشکیل مى دهند
30 ـ و دیدى که: در میان فرزندان «عبّاس»، کارهاى زنانگى به وجود آید
31 ـ و دیدى که: زن براى زنا با مردان، با شوهر خود همکارى کند
32 ـ و دیدى که: بیشتر مردم و بهترین خانه ها، زنان را بر بدکارى کمک مى کنند
33 ـ و دیدى که: مؤمن، خوار و ذلیل شمرده شود
34 ـ و دیدى که: بدعت و زنا آشکار شود
35 ـ و دیدى مردم به شهادت ناحق اعتماد کنند
36 ـ و دیدى که: حلال، حرام شود و حرام، حلال گردد
37 ـ و دیدى که: دین بر اساس میل اشخاص معنى شود و کتاب خدا و احکامش تعطیل گردد
38 ـ و دیدى که: جرئت برگناه آشکار شود، و دیگر کسى براى انجام آن منتظر تاریکى شب نگردد
39 ـ و دیدى مؤمن نتواند نهى از منکر کند مگر در قلبش
40 ـ و دیدى که: ثروت بسیار زیاد در راه خشم خدا خرج گردد

 

مقاله قدرت از دیدگاه امام خمینی (ره) در word

 مقاله قدرت از دیدگاه امام خمینی (ره) در word دارای 33 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله قدرت از دیدگاه امام خمینی (ره) در word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله قدرت از دیدگاه امام خمینی (ره) در word

مقدمه:  
تعریف عدالت  
1 تعریف اخلاقى  
2 تعریف عرفانى  
3 تعریف فقهى  
عدالت فقهى در شش شخص معتبر است:  
4 عدالت و غایت‏ حقیقى قدرت سیاسى  
راه تشخیص عدالت  
راه تشخیص فقدان عدالت  
چگونگى حفظ و تقویت ملکه عدالت  
تملق آفتى است که به یکسان رئیس و مرووس را تهدید مى‏کند:  
عدالت و اشتباه  
ساز و کارهاى جلوگیرى از اشتباه  
جمع‏بندى  
منابع  

مقدمه

از مهمترین پرسشهاى اندیشه سیاسى این است که چگونه مى‏توان جلو سؤ استفاده از قدرت را گرفت، بدون آنکه در انجام کارویژه‏هاى اصلى آن اخلال کرد. به طور کلى، مهار قدرت سیاسى از دو راه متصور است: درونى و بیرونى. ساز و کار درونى مهار قدرت، به معناى وجود ویژگى‏هاى خاصى در شخص حاکم است که جلو سؤ استفاده او را از قدرت مى‏گیرد. اما ساز و کار بیرونى مهار قدرت، به معناى ایجاد راه‏هایى براى نظارت بر عملکرد قدرت سیاسى و کنترل آن به وسیله نهادهاى بشرى است. این دو گونه ساز و کار با یکدیگر جمع پذیرند، اما غلبه آنها در اندیشه سیاسى این امکان را فراهم مى‏آورد که اندیشه‏هاى سیاسى را از نظر چگونگى مهار قدرت بررسى و طبقه‏بندى کنیم. پاسخ اندیشه‏وران سیاسى از چگونگى مهار قدرت مبتنى بر فهم هر یک از آنان از قدرت و ارزش اخلاقى آن است. نگرشى که قدرت را ذاتا خیر مى‏داند، بر این باور است که ساز و کار اصلى مهار قدرت درونى است. در مقابل، نگرشى که قدرت را شر و فساد آور مى‏داند، به استفاده از ساز و کارهاى بیرونى مهار قدرت مى‏گراید. پرسش اصلى این مقاله این است که در اندیشه سیاسى امام خمینى (ره) ساز و کار اصلى مهار قدرت چیست؟

در جایى دیگر به تفصیل گفته شده که قدرت از دیدگاه حضرت امام ذاتا خیر است (1) و حق اعمال آن از سوى خداوند متعال در وهله نخست‏به انبیاء عظام و ائمه معصومین علیهم السلام واگذار شده است. آنان مصادیق تام و تمام”انسان کامل” هستند که در سفرى روحانى به بارگاه حضرت حق بار یافته‏اند، اما “اعتزال از خلق و انزوا اختیار” نکرده‏اند. آنان “مامور به آشنا نمودن و آشتى دادن گمراهان با این جلوه‏ها هستند. ” رسیدن به این مرحله “کمال مطلوب” آن سفر روحانى است. (2)

 آنچه که در انبیاء علیهم السلام مانع از اشتباه و گناه مى‏گردد، “عصمت” است. حضرت امام در تعریف عصمت مى‏فرماید

“حالتى است نفسانیه و نورى است‏باطنیه که از نور کامل یقین و اطمینان تام حاصل شود” (3)

رهاورد این “مشاهده حضوریه” یقینى است که نمونه عالى آن را در حضرت على (ع) مى‏بینیم که مى‏فرماید: “اگر همه عالم را به من دهند که یک مورچه‏اى را در حبه‏اى که برداشته ظلم کنم، نخواهم کرد. ” (4)

در نتیجه، در سایه حکومت امام معصوم (ع) ، نه تنها هیچ دغدغه‏اى درباره احتمال سؤ استفاده از قدرت به ذهن راه نمى‏یابد; بلکه با حضور امام معصوم در راس حکومت از سؤ استفاده دیگر کارگزاران حکومت از قدرت و تعدى اعضاى جامعه به یکدیگر جلوگیرى مى‏شود و در نتیجه جامعه آرمانى اسلامى و “مدینه فاضله” تحقق مى‏یابد. متاسفانه، در طول تاریخ، دوران برقرارى چنین حکومتى بسیار کوتاه بوده که آخرین نمونه آن، حکومت‏حضرت على (ع) است و “بالاترین مصیبتى که بر اسلام وارد شد، همین سلب حکومت از حضرت امیر، سلام الله علیه، بود. ” (5)

در زمان غیبت امام معصوم علیه السلام، فقهاى جامع الشرایط عهده‏دار امر حکومت‏بر جامعه اسلامى هستند و شرط “عدالت” در آنان جایگزین شرط “عصمت” در امام معصوم است

تعریف عدالت

عدالت را با سه رویکرد متفاوت مى‏توان مورد بررسى قرارداد: اخلاقى، عرفانى و فقهى. در آثار حضرت امام مى‏توان درباره این هر سه رویکرد اشارتى مجمل یا توضیحاتى مفصل یافت

1 تعریف اخلاقى

در کتاب شرح چهل حدیث‏به نظریه علماى اخلاق درباره عدالت اشاره شده است. بر طبق این نظریه، قواى نفس انسان عبارت است از: قوه نفس ناطقه، قوه غضبیه و قوه شهویه. مجموعه فضایل نیز در چهار فضیلت‏خلاصه مى‏شود: “حکمت، و عفت، و شجاعت، و عدالت. و ” حکمت” را فضیلت نفس ناطقه ممیزه دانسته‏اند; و “شجاعت” را از فضایل نفس غضبیه و ” عفت” را از فضایل نفس شهویه; و “عدالت” را تعدیل فضایل ثلاث شمرده‏اند. ” (6) البته در جایى دیگر عدالت همان “حد وسط” دانسته شده که به معناى “خروج از حد افراط و تفریط” و ملاک فضیلت‏یا “خلق حسن” است. مثلا شجاعت که حد وسط بین افراط تهور و تفریط جبن در قوه غضبیه است; بنابراین با وجود “شجاعت” مى‏توان گفت که قوه غضبیه داراى “عدالت” است. (7) براى بیان چنین مقصودى از “عدالت”، علماى اخلاق غالبا کلمه “اعتدال” را به کار مى‏برند و از عدالت همان معناى نخست را اراده مى‏کنند; حضرت امام نیز “عدالت” را غالبا در همان معناى نخست‏به کار مى‏برد

انسان در صورتى که از نعمت دو مربى عقل و شرع بهره‏مند نگردد، زمام اختیارش به دست قواى سرکش غضب و شهوت مى‏افتد و رو به حیوانیت مى‏گذارد. اما “اگر به واسطه تعلیم انبیاء و تربیت علما و مربیان، مملکت انسانیت این انسان کذایى، [. . . ] در تحت تاثیر تربیت واقع شد، و کم کم تسلیم قوه مربیه انبیا و اولیا علیهم السلام، گردید، ممکن است چیزى بر او نگذرد جز آنکه قوه کامله انسانیه، که در او به طریق استعداد و قابلیت‏به ودیعه گذاشته شده بود، فعلیت پیدا کند و ظهور نماید و تمام شئون و قواى مملکت‏برگردد به شان انسانیت‏شیطان ایمان آورده به دستش; چنانچه در دست رسول اکرم، ء ایمان آورد، فرمود: ان شیطانى آمن بیدى. (8) “شیطان من به دست من ایمان آورد. “و مقام حیوانیت او تسلیم مقام انسانیتش شود، به طورى که مرکب مرتاض راهوار عالم کمال و ترقى و براق آسمان پیماى راه آخرت شود و ابدا سرخودى نکند و چموشى ننماید. و بعد از تسلیم شدن شهوت و غضب به مقام عدل و شرع، عدالت در مملکت‏بروز کند و حکومت عادله حقه تشکیل شود که کار کن در آن و حکمفرماى در آن حق و قوانین حقه باشد و قدمى برخلاف حق در آن برگذاشته نشود و بکلى از باطل و جور عارى و برى گردد. ” (9) (تاکید از نگارنده است. )

سیرى که انسان با گذراندن آن در سایه تبعیت از عقل و شرع، به تحصیل ملکه عدالت توفیق مى‏یابد “تهذیب نفس” نام دارد و غایت نهایى علم اخلاق است. حضرت امام، در تعریف تهذیب نفس مى‏فرماید

“غلبه کردن انسان بر قواى ظاهره خود، و آنها را در تحت فرمان خالق قرار دادن، و مملکت را از لوث وجود قواى شیطان و جنود آن خالى نمودن” (10)

2 تعریف عرفانى

براى دریافت درک عرفانى حضرت امام از مفهوم عدالت، على رغم آنکه به عبارات صریحى در این باره دسترسى حاصل نشد، مى‏توان به نامه عرفانى ایشان به فرزندشان اشاره کرد که در آن آیه هجدهم از سوره حشر تفسیر شده است

یا ایها الذین امنوا اتقوا الله ولتنظر نفس ما قدمت لغد واتقوا اللهان اللهخبیر بما تعملون (اى مومنان از خداوند پروا کنید و هر کس بنگرد که براى فردا چه پیش اندیشى کرده است; و از خداوند پروا کنید، چرا که خداوند به آنچه مى‏کنید آگاه است. )

ایمان داراى مراتب متعددى است که در آخرین مرتبه آن مقام “عصمت” براى ” انسان کامل” تحقق مى‏یابد. اما تا پیش از این مرتبه، مراتب دیگرى وجود دارد که در هر یک از آنها “تقوى” معناى متفاوتى مى‏یابد و در نتیجه، مفهوم “عدالت” نیز از مرتبه‏اى به مرتبه‏اى دیگر و از مرحله‏اى به مرحله‏اى بالاتر متحول مى‏گردد. نخستین مرتبه ایمان “ایمان عامه” است و آن پرهیز از مخالفت احکام الهى است و مربوط به اعمال قالبى است. (11) مرتبه دوم ایمان، ایمانى است که به قلب رسیده باشد و همین مرتبت است که انسان را از معاصى برکنار مى‏دارد. (12) دراین صورت، تقواى اینان، تقواى از اعمال ناشایسته نیست تقواى از توجه به غیر است، تقواى از استمداد و عبودیت غیر حق است، تقواى از راه دادن غیر او جل و علا به قلب است، تقواى از اتکال و اعتماد به غیر خداست. (13) سومین مرتبه ایمان، ایمان کسى است که در شمار “خواص اهل معرفت” قرار دارند و “با چشم قلب و معرفت‏باطن همه موجودات را جلوه حق مى‏بیند و نور الله را در همه مرائى مشاهده مى‏کنند. ” (14) در این صورت، تقواى اینان “تقواى از رویت کثرت” است. هر چند به صورت “توجه به حق از خلق” باشد. دیگر مرتبه ایمان، ایمان “خلص اولیاء” است. “که از مرحله رویت‏حق در خلق و جمال حضرت در وحدت فعلى گذاشته‏اند[. . . ] در این احتمال امر به تقوى، اتقاء از رویت کثرات اسمائى و جلوات رحمانى و رحیمى و دیگر اسماء الله است”. (15) جامع‏ترین احتمالات آن است که ایمان و تقوى در آیه “به معنى مطلقشان حمل شود و همه، مراتب آن حقایقى هستند که الفاظ، عناوین موضوعند براى معناى بى‏قید و مطلق از حد و حدود. ” (16)

در هر یک از مراتب ایمان، “معصیت” مفهوم تازه‏اى مى‏یابد; این است که گفته شده ” حسنات الابرار سیئات المقربین”. به این ترتیب مفهوم عدالت نیز داراى مراتبى، منطبق با هر یک از مراتب ایمان مى‏گردد. البته حضرت امام در این نامه، به مفهوم “عدالت” اشاره‏اى ندارد; اما تصریح مى‏کند که هیچ گناهى را نباید کوچک شمرد “انظرالى من عصیت” و با این نظر، همه گناهان، بزرگ و کبیره است” (17) و هر یک از آنها منافى عدالت در مفهوم عرفانى آن است

3 تعریف فقهى

حضرت امام در کتاب تحریرالوسیله، عدالت را چنین تعریف کرده است

“عدالت عبارت از ملکه راسخه‏اى است که باعث ملازمت تقوى در ترک محرمات و انجام واجبات مى‏گردد. ” (18)

در مبحث‏شرایط امام جماعت، حضرت امام تعریف دیگرى از عدالت ارائه مى‏کند که از تعریف یاد شده روشن‏تر و گویاتر است

 عدالت “حالتى نفسانى است که باعث ملازمت تقوى مى‏گردد و از ارتکاب کبائر باز مى‏دارد و اقوى آن است که از ارتکاب صغایر نیز باز مى‏دارد تا چه رسد به اصرار بر آنها که خود از کبائر به شمار مى‏آید و نیز ارتکاب اعمالى که عرفا بر بى‏مبالاتى فاعل آنها نسبت‏به دین دلالت دارد; و احوط آن است که اجتناب از آنچه که منافى مروت است نیز در عدلت معتبر است، اگر چه اقوى عدم اعتبار آن است. ” (19)

گناهان کبیره را از راه‏هاى متعددى مى‏توان شناخت

1 نصى وارد شده باشد که جزاى گناهى را “آتش یا عقاب” دانسته یا “تشدیدى عظیم” درباره آن به کار برده است

2 دلیل، دال بر آن باشد که گناهى از کبیره‏اى دیگر بزرگتر یا همانند آن است

3 داورى عقل این باشد که گناهى کبیره است

4 متشرعان گناهى را کبیره دانسته باشند

5 نصى وارد شده باشد که گناهى را در شمار “کبائر” دانسته باشد. (20)

گناهان کبیره بسیارند که از آن جمله است

یاس از رحمت الهى، ایمن پنداشتن خود از مکر خداوند، دروغ بستن به خداوند یا پیامبر یا اوصیائش علیهم السلام، قتل نفسى که خداوند تحریم فرموده مگر آنکه به حق باشد، عقوق والدین، مال یتیم را به ستم خوردن، تهمت زنا بر زنان شوهر دار بستن، فرار از جنگ، قطع رحم، سحر، زنا، لواط، سرقت، سوگند دروغ، کتمان شهادت، شهادت زور، پیمان شکنى، دست‏بردن در وصیت، شراب‏خوارى، رباخوارى، خوردن مال حرام، قمار، خوردن مردار و خون و گوشت‏خوک و آنچه جز براى خدا قربانى شده بدون ضرورت، کم فروشى، تعرب پس از هجرت، یارى ستمگران و گرایش به آنان، حقوقى را بدون عذر حبس کردن، دروغ، کبر، اسراف، تبذیر، خیانت، غیبت، سخن چینى، اشتغال به ملاهى، سبک شمردن حج، ترک نماز، منع زکات و اصرار بر گناهان صغیره. (21)

اصرار بر صغیره به معناى “مداومت و ملازمت‏بر گناه [صغیره] بدون قصد توبه” است که موجب مى‏گردد گناهان صغیره نیز در شمار کبایر قرار گیرند. البته “بعید نیست که عزم بر بازگشت‏به گناه بعد از ارتکاب آن به معناى اصرار باشد اگر چه به گناه باز نگردد به ویژه اگر عزم او در بازگشت‏به گناه در همان حال ارتکاب گناه نخست‏باشد. ” گر چه “ظاهر آن است که به صرف توبه کردن پس از گناه بدون عزم بازگشت‏به آن، اصرار محقق نمى‏گردد. ” (22)

عدالت فقهى در شش شخص معتبر است

مرجع تقلید (مفتى) ، قاضى، امام جماعت، امام جمعه، شاهد و حاکم اسلامى

عدالت; شرط ضرورى حاکم اسلامى

در عصر غیبت، که دسترسى به امام معصوم وجود ندارد، به استناد آیات و روایات متعدد، حق اعمال قدرت از آن “فقیه جامع‏الشرایط” است. حضرت امام پیش از آنکه در ضمن مباحث‏خارج فقه خویش در نجف اشرف “ولایت فقیه” را در حکومت‏بر جامعه اسلامى، اثبات کند، در برخى آثار دیگر، نیز به ضرورت حکومت “فقیه جامع الشرایط” اشاره کرده بود. (23) تنها جایى که گمان مى‏رود حضرت امام موضعى غیر از این داشته، کتاب کشف اسرار است که در سال 1323 ه . ش به نگارش درآمده است

حضرت امام در این کتاب، ضمن اثبات ضرورت عقلى و شرعى وجود حکومت، تصریح مى‏کند که ما “نمى‏گوییم حکومت‏باید با فقیه باشد بلکه مى‏گوییم حکومت‏باید با قانون خدایى که صلاح کشور و مردم است اداره شود و این بى‏نظارت روحانى صورت نمى‏گیرد. ” (24)

 بدین منظور، باید “مجلس از مجتهدین دین دار که هم احکام خدا را بدانند و هم عادل باشند و از هواهاى نفسانیه عارى باشند و آلوده به دنیا و ریاست آن نباشند و جز نفع مردم و اجراء حکم خدا غرضى نداشته باشند تشکیل شود و انتخاب یک نفر سلطان عادل کنند که از قانونهاى خدائى تخلف نکند واز ظلم و جور احتراز داشته باشند و بمال و جان و ناموس آنها تجاوز نکند”. (25) اگر هم تشکیل چنین مجلسى امکان‏پذیر نباشد، حداقل آن است که به قانون اساسى مشروطه عمل شود و “مجلس شورا” با نظارت مجتهدین تشکیل شود. (26)

خواه، همچنانکه در ظاهر مى‏نماید، نظریه حضرت امام را در کشف اسرار، “نظارت فقیه” به جاى “ولایت فقیه” بنامیم (27) و خواه آن را صورتى دیگر از “ولایت فقیه” بدانیم، آنچه که اهمیت دارد این است که حضرت امام حتى در هنگامى که قدرت را به “سلطان” مى‏سپارد و مجتهدان را در مقام انتخاب کنندگان “سلطان” و ناظران بر کار او مى‏نشاند، “عدالت” را شرط لازم در فرمانروا مى‏داند. “سلطان عادل “منتخب مجتهدان، اگر چه از قانون اسلام آگاه نیست و در این مورد باید به مجتهدان رجوع کند، اما در هر حال “عادل” است

حضرت امام، عدالت را در ولى فقیه نیز شرطى ضرورى مى‏داند; زیرا کسى که مى‏خواهد ” حدود” جارى کند، یعنى قانون جزاى اسلام را به مورد اجرا گذارد، متصدى بیت المال و خرج و دخل مملکت‏شود، و خداوند اختیار اداره بندگانش را به او بدهد، باید معصیتکار نباشد: “ولاینال عهدى الظالمین” تنها در این صورت است که “عدالت واقعى” از مجراى عمل به قوانین اسلام د رجامعه تحقق مى‏یابد. (28)

اما اگر حاکم اسلامى، فقیه باشد، اما عادل نباشد، “در دادن حقوق مسلمین، اخذ مالیاتها و صرف صحیح آن و اجراى قانون جزا، عادلانه رفتار نخواهد کرد; و ممکن است اعوان و انصار و نزدیکان خود را بر جامعه تحمیل نماید، و بیت المال مسلمین را صرف اغراض شخصى و هوسرانى خویش کند. ” (29) فقیهى که “به منجلاب دنیا طلبى” درآمده باشد “نمى‏تواند امین رسول‏اکرم‏ء و مجرى احکام باشد” (30) و چه بسا براى رسیدن به امیال دنیوى خویش دست‏خیانت در دین بگشاید و همانند راویانى گردد که “روایت‏بر ضد اسلام جعل کردند. ” (31)

نتیجه آنکه، “عدالت” در عصر غیبت که امکان دسترسى به امام معصوم وجود ندارد، شرط ضرورى حاکم اسلامى است تا از قدرت سؤ استفاده نکند; خواه این حاکم، “سلطان” عادل باشد یا “فقیه” عادل

4 عدالت و غایت‏ حقیقى قدرت سیاسى

 

مقاله قرآن شناسی از دیدگاه امام خمینی (ره) در word

 مقاله قرآن شناسی از دیدگاه امام خمینی (ره) در word دارای 20 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله قرآن شناسی از دیدگاه امام خمینی (ره) در word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله قرآن شناسی از دیدگاه امام خمینی (ره) در word

اهداف و مقاصد نزول قرآن  
راه‏های ترویج قرآن (اصول ترویج قرآن)  
پاورقیها:  
منابع:  

بخشی از منابع و مراجع پروژه مقاله قرآن شناسی از دیدگاه امام خمینی (ره) در word

1امام خمینی، آداب الصلوه، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ اول، 1370ش
2امام خمینی، جلوه‏های رحمانی، معاونت فرهنگی بنیاد شهید انقلاب اسلامی، چاپ اول، 1371 ش
3امام خمینی، ولایت فقیه، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ اول، 1373 ش
4امام خمینی، شرح حدیث عقل و جهل، نسخه خطی موجود در مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی

5امام خمینی، کشف الاسرار، انتشارات مصطفوی، قم
6امام خمینی، چهل حدیث، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ اول، 1371 ش
7امام خمینی، صحیفه نور، (مجموعه 22 جلدی) وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ اول

قرآن ‏شناسی از دیدگاه امام خمینی(ره)

 قرآن شناسان تاکنون قرآن را از زاویه‏های مختلف نگاه کرده‏اند. همچنین افکار و اندیشه‏ های امام خمینی (ره) به عنوان یک قرآن شناس برجسته و تأثیرگذار بر مسلمانان از جهات گوناگون بررسی و تحقیق شده است. نویسنده مقاله حاضر کوشیده است تا قرآن‏شناسی امام را از نظر راه و رسم برخورداری از قرآن طرح و شرح کند. ما امیدواریم که این مقاله از یک سو فتح بابی باشد برای قرآن‏شناسی دیگران و از سوی دیگر، گامی هرچند کوچک در فراخوانی از همه آنان که مایلند در ویژه‏نامه قرآن‏شناسی امام خمینی ما را یاری رسانند
این کتاب بزرگ الهی که از عالم غیب الهی و قرب ربوبی نازل شده; از بزرگترین مظاهر رحمت مُطلقه الهیه است. این مطلبی است که امام خمینی در کتاب آداب الصلواه عنوان کرده‏اند

قرآن شریف به قدری جامع لطایف و حقایق و سرایر و دقایق توحید است که عقول اهل معرفت در آن حیران می‏ماند. این، اعجاز بزرگ این صحیفه نورانیه آسمانی است، نه فقط حسن ترکیب و لطف بیان و غایت فصاحت و نهایت بلاغت و کیفیت دعوت و اخبار از مغیبات و اِحکام اَحکام و اتقان تنظیم عایله و امثال آن، که هر یک مستقلاً اعجازی فوق طاقت و خارق عادت است. بلکه می‏توان گفت این که قرآن شریف معروف به فصاحت شد و این اعجاز در بین سایر معجزات مشهور آفاق شد، برای این بود که در صدر اول اعراب را این تخصص بود و فقط این جهت از اعجاز را درک می‏کردند و جهات مهم‏تری که در آن موجود بود و جهت اعجازش بالاتر و پایه ادراکش عالی‏تر بود اعراب آن زمان درک نکردند. الآن نیز آنهایی که هم افق آنها هستند، جز ترکیبات لفظیه و محسنات بدیعیه و بیانیه چیزی از این لطیفه الهیه ادراک نکنند

قرآن یک سفره گسترده‏ای است که همه از آن استفاده می‏کنند، منتها هر کس به وضعی استفاده می‏کند.2 آن برای رشد جهانیان و نقطه جمع همه مسلمانان بلکه عایله بشری از مقام شامخ احدیت به کشف تام محمدی (ص) تنزل کرد که بشریت را به آنچه باید برسند، برساند. این صحیفه الهیه، کتاب احیای قلوب به حیات ابدی علم و معارف الهیه است. این کتاب خداست و به شؤون الهیه جل و علا دعوت می‏کند

اهداف و مقاصد نزول قرآن

ما باید مقصود از تنزیل این کتاب را قطع نظر از جهات برهانی، که خود به ما مقصد را می‏فهماند، از خود کتاب خدا اخذ کنیم. صاحب کتاب مقصد خود را بهتر می‏داند. اکنون به فرموده‏های این مصنف راجع به شؤون قرآن نظر می‏کنیم، می‏بینیم خود می‏فرماید: “ذالک الکتاب لاریب فیه هدی” للمتقین”. این کتاب را کتاب هدایت خوانده است. می‏بینیم در یک سوره کوچک چندین مرتبه می‏فرماید: “ولقد یسرنا القرآن للذکر فهل من مذکر” می‏بینیم می‏فرماید “وانزلنا الیک الذکر تبین للناس ما نزل الیهم و لعلهم یتفکرون”. می‏فرماید: “کتاب انزلناه مبارک لیدبروا آیاته و لیتذکر اولوالالباب”. (سوره ص آیه29)
بدان که این کتاب شریف، چنانچه خود بدان تصریح فرموده، کتاب هدایت و راهنمای سلوک انسانیت و مربی نفوس و شفای امراض قلبیه و نوربخش سیر الی الله است. بالجمله، خدای تبارک و تعالی به واسطه سعه رحمت بر بندگان، این کتاب شریف را از مقام قرب و قدسی خود نازل فرموده و بر حسب تناسب عوالم تنزل داده تا به این عالم ظلمانی و سجن طبیعت رسیده و به کسوه الفاظ و صورت حروف درآمده، برای استخلاص مسجونین در این زندان تاریک دنیا رهایی مغلولین در زنجیرهای آمال و امانی و رساندن آنها از حضیض نقص و ضعف و حیوانیت به اوج کمال و قوت و انسانیت.5،

مقصد قرآن، چنانچه خود آن صحیفه نورانیه می‏فرماید: هدایت به سبل سلامت است و اخراج از همه مراتب ظلمات است به عالم نور و هدایت به طریق مستقیم است. باید انسان به تفکر در آیات شریفه مراتب سلامت را از مرتبه دانیه آن، که راجع به قوای ملکیه است تا منتهی النهایه آن که حقیقت قلب سلیم است; به‏دست آورد. و سلامت قوای ملکیه و ملکوتیه گم شده قاری قرآن باشد، که در این کتاب آسمانی این گم شده موجود است و باید با تفکر آنرا استخراج کند.6 هیچ جا بهتر از قرآن نیست. هیچ مکتبی بالاتر از قرآن نیست. این قرآن است که ما را هدایت می کند به مقاصد عالیه که در باطن ذاتمان توجه به او هست و خودمان نمی‏دانیم

اتصال معنویت به مادیات و انعکاس معنویت در همه جهات مادیت از خصوصیات قرآن است که افاضه فرموده است. قرآن در عین حالی که یک کتاب معنوی، عرفانی و آنطوری است که به دست ماها، به خیال ماها، به خیال جبرییل امین هم نمی‏رسد، در عین حال یک کتابی است که تهذیب اخلاق می‏کند، استدلال هم می‏کند، حکومت هم می‏کند، و وحدت را هم سفارش می‏کند و قتال را هم سفارش می‏کند

[ آرمان اصلی وحی این بوده است که برای بشر معرفت ایجاد کند، معرفت به حق تعالی در راس همه امور این معناست. اگر تزکیه گفته شده و دنبالش تعلیم گفته شده است، برای این است که نفوس تا تزکیه نشوند نمی‏توانند برسند.9] از مقاصد و مطالب آن، دعوت به تهذیب نفوس و تطهیر بواطن از ارجاس طبیعت و تحصیل سعادت و بالجمله، کیفیت سیر و سلوک الی الله است

قرآن و کتاب‏های حدیث، که منابع احکام و دستورات اسلام است با رساله‏های عملیه که توسط مجتهدین عصر و مراجع نوشته می‏شود، از لحاظ جامعیت و اثری که در زندگی اجتماعی می‏تواند داشته باشد به کلی تفاوت دارد نسبت اجتماعیات قرآن با آیات عبادی آن، از نسبت صد به یک هم بیشتر است.11 کتابی است که آدمی باید از اینجا تا آخر دنیا و تا آخر مراتب حرکت بکند، یک همچو کتابی است که هم معنویات انسان را درست می‏کند و هم حکومت را درست می‏کند، همه چیز توی قرآن هست.12 قرآن کتاب تعمیر مادیات نیست. همه چیز است. انسان را به تمام ابعاد تربیت می‏کند، مادیات را در پناه معنویات قبول دارد ، و مادیات را تبع معنویات قرار می‏دهد.13 ما یک همچو کتابی داریم که مصالح شخصی، مصالح اجتماعی، مصالح سیاسی، کشورداری و همه چیزها در آن هست. قرآن مشتمل بر تمام معارف است و تمام مایحتاج بشر است

انگیزه بعثت بسط این سفره در بین بشر از زمان نزول تا آخر است این یکی از انگیزه‏های کتاب است و انگیزه بعثت است. “بعث الیکم” رسولی را که تلاوت می‏کند بر شما قرآن را، آیات الهی را، ویزکیهم و یعلمهم الکتاب الحکمه” این شاید غاین این تلاوت باشد، تلاوت می‏کند برای تزکیه و برای تعلیم و برای تعلیم همگانی، تعلیم همین کتاب و تعلیم حکمت که آن هم از همین کتاب است. پس انگیزه بعثت نزول قرآن است و انگیزه تلاوت قرآن بر بشر این است که تزکیه پیدا کنند و نفوس مصفا بشوند از این ظلماتی که در آنها موجود است تا اینکه بعد از اینکه نفوس مصفا شدند، ارواح و اذهان آنها قابل این بشود که کتاب و حکمت را بفهمند.16 انگیزه نزول این کتاب مقدس این است که این کتاب در دسترس همه قرار بگیرد و همه از او به اندازه سعه وجودی و فکری خودشان استفاده کنند
مهجوریت قرآن و راه‏های رهایی از آن اکنون ببیینم چه گذشته است بر کتاب خدا، این ودیعه الهی و ماترک پیامبر اسلام – صلی الله علیه و آله و سلم. مسایل اسف انگیزی که باید برای آنها خون گریه کرد، پس از شهادت حضرت علی شروع شده است. خودخواهان و طاغوتیان، قرآن کریم را وسیله‏ای کردند برای حکومتهای ضد قرآنی و مفسران حقیقی قرآن و آشنایان به حقایق را با بهانه‏های مختلف و توطیه‏های از پیش تهیه شده آنان را عقب زده و با قرآن در حقیقت، قرآن را، که برای بشر تا ورود به حوض، بزرگترین دستور زندگانی مادی و معنوی بوده و هست از صحنه خارج کردند و هر چه این بنیان کج به جلو آمد، کجی‏ها و انحراف‏ها افزون شد. تا آنجا که قرآن کریم را که برای رشد جهانیان و نقطه جمع همه مسلمانان، بلکه عایله بشری، از مقام شامخ احدیت به کشف تام محمدی تنزل کرد، که بشریت را به آنچه باید برسند، برساند و این ولیده “علم الاسماء” را از شر شیاطین و طاغوت‏ها رها سازد، و جهان را به قسط و عدل برساند و حکومت را به دست اولیاء الله معصومین، علیهم صلوات الاولین و الاخرین بسپارد تا آنان به هر که صلاح بشریت است بسپارند، چنان از صحنه خارج نمودند که گویی نقشی برای هدایت ندارد; و مع‏الاسف به دست دشمنان توطیه‏گر و دوستان جاهل، قرآن، این کتاب سرنوشت ساز، نقشی جز در گورستان‏ها و مجالس مردگان نداشت و ندارد و آن که باید وسیله جمع مسلمانان و بشریت و کتاب زندگی آنان باشد، وسیله تفرقه و اختلاف گردید و یا به کلی از صحنه خارج شد
ای قرآن، ای تحفه آسمانی و ای هدیه رحمانی! تو را خدای جهان برای زنده کردن دل‏های ما و باز کردن گوش و چشم توده مردم فرستاد، تو نور هدایت و رهنمای سعادت ما هستی تو ما را از منزل حیوانی می‏خواهی به اوج انسانی وجود رحمانی برسانی، فسوسا که آدمیزادگان قدر تو را ندانسته و پیروی تو را فرض خود نشمردند، اسفا که قانون های تو در جهان عمل نشد تا همین ظلمتخانه و جایگاه مشتی وحشیان و درندگان که خود رامتمدنین جهان می‏دانند، رشک بهشت برین شود و عروس سعادت در همین جهان در آغوش همه درآید

اسلام همه چیز برای مسلمین آورده است، همه چیز، قرآن در آن همه چیز است لکن مع‏الاسف ما استفاده از آن نکرده‏ایم و مسلمین مهجورش کردند یعنی استفاده‏ای که باید از آن بکنند نکردند

قرآن و اسلام مهجور و مظلوم‏اند، برای اینکه مهجوریت قرآن و مهجوریت اسلام به این است که مسایل مهم قرآنی و مسایل مهم اسلامی یا به کلی مهجور است یا برخلاف آنها بسیاری از دولت‏های اسلامی قیام کرده‏اند

مقاله گناه چیست؟ در word

 مقاله گناه چیست؟ در word دارای 27 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله گناه چیست؟ در word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله گناه چیست؟ در word

گناه چیست؟  
ملاک کبیره (بزرگ) بودن گناه:  
فهرست گناهان کبیره:  
گناهان کبیره در کلام امام صادق) علیه السلام):  
موارد تبدیل گناه صغیره به کبیره:  
اول. اصرار بر صغیره:  
از گناهان کوچک غافل نشویم:  
دوم . کوچک شمردن گناه:  
سوم. اظهار خوشحالى هنگام گناه:  
چهارم. گناه از روى طغیان  
پنجم.  مغرور شدن به مهلت الهى:  
ششم. تجاهر به گناه:  
هفتم. گناه شخصیت ها:  
گناه بزرگان از دیدگاه قرآن:  
گناه بزرگان از دیدگاه روایات:  
جوانان و دورى از گناهان  
اقسام گناهان:  
گناهان صغیره:  
گناهان کبیره:  
وظیفه ما در برابر گناهان چیست؟  
شرایط توبه:  
منابع:  

بخشی از منابع و مراجع پروژه مقاله گناه چیست؟ در word

کتاب گناه شناسی، محسن قرائتی

گناهان کبیره از دیدگاه امام خمینى قدس سره

گناه چیست؟

 «گناه» عملی است که با اراده و رضایت الهی در تضاد بوده ، با ایجاد نوعی “ تاریکی” معنوی در نفس انسان، آدمى را از خدای متعال که “نور” آسمانها و زمین است، دور مى‏سازد و به عبارت دیگر، موجب بازماندن وى از کمال و قرب به خدا مى‏گردد. تعیین این که چه چیزی گناه است و چه چیزی ثواب از طریق کتاب و سنت مقدور است، زیرا در بسیاری از موارد، گناه بودن عملی قابل تشخیص عقلانی نیست و خدای متعال است که این موارد را به اقتضای علم و حکمت مطلق خود، از طریق وحی و دین، برای بشر بیان نموده است

اقسام گناه

عالمان اسلامی گناهان را بر دو گونه تقسیم نموده اند: گناهان کبیره (بزرگ) و گناهان صغیره (کوچک)

این تقسیم بندى از قرآن و روایات سرچشمه گرفته است ؛ در قرآن چنین مى خوانیم: اگر از گناهان کبیره اى که از آن نهى شده اید، اجتناب کنید، گناهان کوچک شما را مى پوشانیم وشما را در جایگاه خوبى وارد مى سازیم . (نساء، 31) 

 و در جاى دیگر آمده است: و کتاب (نامه اعمال ) در آنجا گذارده شود، گنهکاران را مى بینى که از آنچه در آن است ، ترسان و هراسناکند، و مى گویند: اى واى بر ما، این چه کتابى است که هیچ عمل کوچک و بزرگى نیست ، مگر اینکه آن را شماره کرده است ؟ (کهف، 49)

و درباره ى بهشتیان مى خوانیم: مواهب آخرت ، جاودانه است براى آنانکه از گناهان بزرگ و کارهاى زشت پرهیز مى کنند. (شوری، 38)

از این آیات به روشنى استفاده مى شود، که گناهان ، دو گونه اند: کبیره و صغیره و همچنین استفاده مى شود بعضى از گناهان ، بدون توبه حقیقى بخشودنى نیست ، ولى بعضى از آنها بخشودنى است

امام على علیه السلام در گفتارى فرمود: گناهان بر سه گونه اند: گناه بخشودنى و گناه نابخشودنى و گناهى که براى صاحبش ، هم امید بخشش داریم و هم ترس از کیفر

 سپس فرمود: اما گناهى که بخشیده است ، گناه بنده اى است که خداوند او را در دنیا کیفر مى کند و در آخرت کیفر ندارد. در این صورت خداوند حکیم تر و بزرگوارتر از آن است که بنده اش را دو بار کیفر کند

اما گناهى که نابخشودنى است ، حق الناس است یعنى ظلم بندگان نسبت به همدیگر که بدون رضایت مظلوم بخشیده نمى شود

و اما نوع سوم ، گناهى است که خداوند آن را بر بنده اش پوشانده ، توبه را نصیب او نموده است ، و در نتیجه آن بنده هم از گناهش هراسان است و هم امید به آمرزش پروردگارش دارد، ما نیز درباره ى چنین بنده اى ، هم امیدواریم و هم ترسان . (بحار الانوار، ج6، ص29)

ملاک کبیره (بزرگ) بودن گناه

در قرآن مجید و کلام معصومین (ع) کلیه اعمالى که گناه محسوب مى‏شود، بیان گردیده است ، منتهی کبیره بودن گناه، پیرو ملاک هایی است

در کتاب تحریر الوسیله امام خمینى قدس سره پیرامون معیار گناهان کبیره ، چنین آمده است

1- گناهانى که در مورد آنها در قرآن یا روایات اسلامى وعده ى آتش ‍ دوزخ ، داده شده باشد

2- از طرف شرع ، به شدت ، از آن نهى شده است

3- دلایلی وجود دارد که معلوم می شود آن گناه ، بزرگتر از بعضى از گناهان کبیره است

4- عقل ، حکم کند که فلان گناه، کبیره است

5- در ذهن مسلمینِ پاى بند به دستورات الهى ، چنین تثبیت شده که فلان گناه ، از گناهان بزرگ است

6- از طرف پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله) یا امامان (علیهم السلام) در خصوص گناهى تصریح شده که از گناهان کبیره است

(برخی از فقها تعزیر را نشانه کبیره بودن گناه می دانند که در این صورت استمنا نیز از گناهان کبیره محسوب خواهد شد ، زیرا در روایتی آمده است که علی (ع)، با زدن روی دست، شخص مستمنی را تعزیر فرمودند.)

البته گناهان کبیره نیز همه در یک سطح نیستند. بعضى بدون توبه بخشیده نمى‏شوند، مانند «شرک» و «قتل نفس» و برخى بدون توبه و تحت شرایطی و در اثر انجام کارهای نیک ممکن است مشمول مغفرت گردند

بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله گناه چیست؟ در word

روایات متعددى از ائمّه علیهم السلام به ما رسیده که بیانگر تقسیم گناهان به کبیره و صغیره است ، ودر کتاب اصول کافى یک باب تحت عنوان” باب الکبائر” به این موضوع اختصاص یافته که داراى 24 حدیث است

در روایت اوّل و دوّم این باب ، تصریح شده که گناهان کبیره ، گناهانى را گویند که خداوند، دوزخ و آتش جهنم را بر آنها مقرر نموده است

در بعضى از این روایات (روایت سوم و هشتم )، هفت گناه به عنوان گناه کبیره ، و در برخى از روایات (روایت 24) نوزده گناه به عنوان گناهان کبیره ، شمرده شده است

گرچه هر گناه ، چون مخالفت فرمان خداى بزرگ است ، سنگین و بزرگ است، ولى این موضوع منافات ندارد که بعضى از گناهان نسبت به خود و آثارى که دارد، بزرگتر از برخى دیگر باشد، و به گناهان بزرگ و کوچک تقسیم گردد

گناهان کبیره در کلام امام صادق) علیه السلام)

عمروبن عبید یکى از علماى اسلام ، به حضور امام صادق (علیه السلام) آمد، سلام کرد و سپس این آیه را خواند: نیکوکاران کسانى هستند که از گناهان بزرگ ، و زشتى پرهیز مى کنند.  (شوری، 38)

سپس سکوت کرد و دنبال آیه را نخواند؛ امام صادق (علیه السلام) به او فرمودند: چرا سکوت کردى ؟! او گفت : دوست دارم ، گناهان کبیره را از کتاب خداوند بدانم

آنگاه امام صادق (علیه السلام) گناهان کبیره اى را که در قرآن آمده بیان نمودند

1- بزرگترین گناهان کبیره ، شرک به خدا است : قرآن مى فرماید کسی که براى خدا، شریک قرار دهد، خداوند بهشت را بر او حرام مى کند. (مائده، 72 )

2-  ناامیدى از رحمت خدا: هیچ کس جز کافران از رحمت خدا، نومید نگردد. (یوسف،87)

3-  ایمنى از مکر (عذاب و مهلت ) خدا: از مکر خدا ایمن نشود، مگر مردم زیان کار. ( اعراف، 99) 

4- عقوق (و آزار) والدین : چنان که قرآن از زبان عیسى (علیه السلام) مى فرماید: خدا دستور داده که به مادرم نیکى کنم و مرا زورگوى تیره بخت قرار نداده است . (مریم، 32)

 5-  کشتن انسانِ بى گناه : و هر کس فرد با ایمانى را از روى عمد، به قتل برساند مجازات او، دوزخ است که جاودانه در آن مى ماند، و خداوند بر او غضب مى کند و از رحمتش دور مى سازد و عذاب عظیمى براى او آماده ساخته است . (نساء، 93)

6-  نسبت نارواى زنا به زن پاکدامن : کسانى که زنان پاکدامن و بى خبر (از هر گونه آلودگى ) و با ایمان را متهم مى سازند، در دنیا و آخرت ، از رحمت الهى بدورند، و عذاب بزرگى در انتظارشان است . (نور، 23)

7-  خوردن مال یتیم: همانا کسانى که اموال یتیمان را مى خورند، آنها در شکم هاى خود، آتش فرو مى برند و بزودى در آتش سوزان مى سوزند. ( نساء، 10)

 8- فرار از جبهه جهاد: و هر کس در آن هنگام (جنگ ) به آنها پشت کند مگر در صورتى که هدفش ، کناره گیرى از میدان براى حمله مجدد و یا به قصد پیوستن به گروهى (از مجاهدان ) بوده باشد (چنین کسى ) گرفتار خشم پروردگار خواهد شد، و جایگاه او جهنم ، و چه بد عاقبتى است . ( انفال، 16)

9-  ربا خوارى: کسانى که ربا مى خورند، بر نمى خیزند مگر مانند کسى که شیطان باتماس  خود، او را همچون دیوانه ، آشفته حال کرده است . 14( بقره، 275)

10- سحر و جادو: قطعا دانستند که هر کس خریدار جادو شود، در آخرت ، بى بهره خواهد بود. ( بقره، 102)

 

مقاله انقلاب اسلامی، تحجر و سنت در word

 مقاله انقلاب اسلامی، تحجر و سنت در word دارای 23 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله انقلاب اسلامی، تحجر و سنت در word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله انقلاب اسلامی، تحجر و سنت در word

مقدمه  
چیستی سنت و تحجر  
شالوده شکنی انقلاب اسلامی و مهمترین عرصه های آن  
انقلاب اسلامی، ضد تحجر و انحراف، نه ضد تجدد و سنت  
وضعیت کنونی انقلاب در مواجهه با تحجر  
منابع و مآخذ  

بخشی از منابع و مراجع پروژه مقاله انقلاب اسلامی، تحجر و سنت در word

مقام معظم رهبری، آسیب‏شناسی انقلاب اسلامی
صحیفه نور، تهران، ارشاد اسلامی، ج
آسیب‏ شناسی انقلاب اسلامی از دیدگاه امام(ره)
وصیت‏نامه امام، ص33 و 34
قدمی نو در تبیین انقلاب اسلامی، ص
صحیفه امام، ج

مقدمه

انقلاب، به عنوان راهکاری سریع برای ایجاد تحولی بنیادین و همه جانبه در ساختار سیاسی جامعه، از ویژگی هایی برخوردار است که مهمترین آن «شالوده شکنی» است. شالوده شکنی به معنی در هم ریختن نرمها، نماد ها، نهادها و ساختارهای حاکم بر یک جامعه، شرط لازم و ضرور شکل گیری یک انقلاب پیروز است. در هر انقلابی، گستره، عمق و عرصه های این شالوده شکنی، متفاوت است. در برخی انقلاب ها، تنها شالوده های سیاسی و ساختار نظم حاکم بر جامعه دچار تحول و دگرگونی می شود، ولی برخی انقلاب ها، عرصه های فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی را هم در معرض تحول عمیق قرار داده، و شالوده شکنی را به این عرصه ها هم گسترش می دهند

از همین روی، انقلاب ها سنت شکن تلقی می شوند و مقابله با سنت های دیرپای جامعه، در همان عرصه هایی که انقلاب در آن ها روی می دهد، امری است که گویا لازمه ی ذاتی انقلاب ها شمرده می شود
اما انقلاب اسلامی ایران از نگاه محققان و جامعه شناسان برجسته ی انقلاب، اگر چه انقلابی جامع و عمیق بود، ولی از نظر مواجهه با سنت های ریشه دار جامعه، نه تنها با آن ها تقابل نداشت، بلکه اساسا با تکیه بر باورها، ارزشها، نهادها، و نمادهایی شکل گرفت که در عرف جامعه شناسی، «سنت» تلقی می شود. البته می توان گفت شالوده شکنی انقلاب اسلامی، عمدتا در عرصه ی قالب ها، نماد ها و گفتمان های متحجرانه و جمودگرایانه ظهور و بروز پیدا کرد

در این مقاله بر آنیم نسبت انقلاب اسلامی با مقوله ی تحجر و سنت را ارزیابی کرده و میزان توفیق آن را در تقابل با تحجر بررسی کنیم

از نگاه کسانی که سنت و تحجر را مترادف می انگارند، این یک تعبیر تناقض نما تلقی می شود که انقلاب اسلامی ایران، ضمن برخورداری از روح سنت گرایی و تلاش برای احیای ارزشها و آرمان های دینی، در عین حال، جهت گیری ضد متحجرانه و اصلاح گرایانه داشته باشد. این تلقی، ناشی از یکی دانستن مفهوم سنت و تحجر و برخاسته از این برداشت نادرست است که هر چه ریشه در سنت های جامعه داشته باشد، متحجرانه و ایستا است و آن چه به دوران مدرن تعلق دارد پویا و مترقی است، بنابراین تبیین دقیق و شفاف دو مفهوم «سنت» و «تحجر» برای این بحث، ضرور است

چیستی سنت و تحجر

سنت در لغت به معنی طریقت، شیوه و روش می باشد

در ادبیات اجتماعی معاصر، «سنت» در برابر «تجدد» مطرح شده است، گرچه در تبیین دقیق این واژه، اختلاف نظرهای عمیقی به چشم می خورد، ولی غالبا از سنت، کلیه مبانی، ارزشها، روشها، هنجارها و باورهای متعلق به گذشته اراده می شود که در دوران تجدد مورد مناقشه و طرد قرار گرفته و اعتبار خود را از دست داده اند. به نظر می رسد تبیین رابطه ی این دو معنی از سنت، و این که در کاربرد آن، کدام یک را اراده می کنیم، نکته ی مهمی است. از آن جا که معنی ریشه داری از سنت در فرهنگ و منابع اصیل دینی مان سراغ داشته و جایگاه والا و مهمی برای آن ـ هم در تکوین و هم در تشریع ـ قایل هستیم، قاعدتا باید چنین معنی بومی از «سنت» اراده شود، ولی کاربرد فراوان این واژه به معنی دوم و خلط آن با معنی اول، که گاه بدون توجه به لوازم و اقتضائات هر یک از آن دو رخ می دهد، موجب بدفهمی و منشا نزاع های لفظی می گردد که غالبا به اختلافات عمیق فکری و اجتماعی نیز تأویل و تحویل می شود! البته برخی از ویژگی های سنت ـ در برابر تجدد ـ در سنت به معنی بومی و اصیل آن هم وجود دارد، ولی نمی توان این دو اصطلاح را یکی دانست. سنت به معنی نخست، مقوله ای است که بسیاری از عناصر و مصادیق آن، با تحولات تاریخی و دوران های مختلف زندگی اجتماعی انسان، هیچ تعارضی نداشته و اساسا فراتاریخی تلقی می شود. به عنوان مثال اگر از پیروزی نهایی حق در برابر باطل، به عنوان یک «سنت الهی» یاد می شود، این حقیقتی است که در شکل گیری حرکت تاریخ نقش دارد. در حقیقت سنت ها به این معنی، عامل شکل گیری دوران های مختلف تاریخ بشرند نه معلول آن، لذا گذار جامعه بشری از دوران سنت به معنی دوم به دوران تجدد یا فراتجدد، هرگز این سنت ها را بی اعتبار و از رده خارج نمی سازد
«تحجر» سنگ شدن، سخت شدن و به صورت سنگ در آمدن است، ولی در اصطلاح به معنی ایستائی، جمود، سختی نشان دادن و مقاومت در برابر هر نوع تحول و هر امر تازه ای است. تحجر یک ویژگی فرهنگی اجتماعی است که کم و بیش در اشکال و قالب های گوناگون شکل می گیرد. تعصب های جاهلانه، تعلقات قبیله ای و ملی، عدم درک حقایق و سنت های حاکم بر حرکت جوامع، از عوامل شکل گیری و پایداری تحجرند، ولی مهمترین عامل تحجر، عدم تفکیک بین اصول و پایه های ثابت و ضرور زندگی بشر با جنبه های متغیر و متحول آن است. اغلب از نسبت بین سنت و تجدد بحث می شود و کمتر از نسبت بین سنت و تحجر، سخن به میان می آید، حال آن که تامل در این نسبت، می تواند برخی از جنبه های نسبت بین سنت و تجدد را هم آشکار کند و این نکته ی مهم را روشن سازد که آن چه به ظاهر، تعارضی آشتی ناپذیر با تجدد دارد، تحجر است نه سنت

اگر چه ویژگی ثبات و پایایی، ظاهرا بین دو مقوله سنت و تحجر، مشترک به نظر می رسد، ولی عنصر ثبات در سنت ها، ناشی از ریشه داری حقیقی آن ها در حیات انسان و نقش آفرینیشان به عنوان «اصول ثابت» است و در تحجر، ناشی از سکون، ایستایی و عدم تحرک ثبات سنت ها، ناظر به اصول، مبانی، چارچوب ها و ارزش های کلان است و ثبات در تحجر، برخاسته از عادت، آداب، راهکارها، روش ها و قالب ها است. گاه ممکن است در دریافت و درک سنت های تشریعی و چگونگی بهره برداری از آن ها، تحجر حاکم شود و حتی برخی سنت ها را از کارکرد حقیقی خود در تعالی و رشد انسان ها باز دارد. متاسفانه گاه، سنت های پویا و تحول آفرین دینی، تحت تاثیر تحجر، به ابزارهای ضد دینی تبدیل شده و دین گریزی را زمینه سازی می کنند

شالوده شکنی انقلاب اسلامی و مهمترین عرصه های آن

انقلاب اسلامی در مراحل تکوین و شکل گیری خود با موانع اساسی و بزرگی مواجه بود که یکی از مهمترین آن ها را می توان «تحجر» دانست. شالوده شکنی انقلاب اسلامی، قبل از آن که نظام سیاسی حاکم بر جامعه را هدف قرار دهد، باید «تحجر» دیرپا و مزمن حاکم بر عرصه های سیاسی و دینی جامعه را به چالش می طلبید و پوسته های سخت و منجمدی را که مانع تحرک و پویایی بود، می شکست. این پوسته ها که در دوران غربت و مظلومیت اسلام و با همکاری نانوشته بین دستگاه های استبدادی و نهاد های دینی نمای جامعه، به تدریج شکل گرفته بود، با ورود تجدد به عنوان یک کالای وارداتی توسط دلالان به ظاهر متجدد، افزایش و ضخامت یافت. امام خمینی (ره)، غربت اسلام را در دهه 1340 اینگونه تصویر می کند: «استعمارگران برای رسیدن به مطامع استعماری خود لازم دیدند که زمینه هایی فراهم سازند تا اسلام را نابود کنند; به وسایل مختلف بر ضد اسلام تبلیغ و دسیسه کردند. مبلغینی که در حوزه های روحانیت درست کردند و عمالی که در دانشگاه ها و موسسات تبلیغات دولتی یا بنگاه های انتشاراتی داشتند و مستشرقینی که در خدمت دولت های استعمارگر هستند، همه دست به دست هم داده، در تحریف حقایق اسلام کار کردند، به طوری که بسیاری از مردم و افراد تحصیل کرده نسبت به اسلام، گمراه و دچار اشتباه شده اند.» پیام آوران تجدد و منور الفکران مقلد، نه تنها کمکی به تحجر زدایی و بازشناسی و احیای سنت ها نکردند، که با متحجرانه خواندن همه ی دستاورد های عمیق و متعالی فرهنگ ملی، موانع طبیعی و ریشه دار نفوذ فرهنگی و فکری بیگانه را تضعیف ساخته، غرب گرایی متحجرانه و مقلدانه را ترویج و تبلیغ کردند و صراحتا جامعه تحول گرا و اصلاح طلب را به مسیری انحرافی سوق دادند و علاوه بر این، به بقأ و استمرار اندیشه ها و آموزه های متحجرانه ی پیشین، کمک کردند

بنابر این انقلاب اسلامی برای تثبیت اندیشه های خود که مبنای اصلی شکل گیری، گسترش و پیروزی انقلاب بود باید در دو جبهه به مبارزه فرهنگی دشوار و ظاهرا دیربازده می پرداخت و شالوده شکنی می کرد: یکی جبهه ی تحجر دیرین و تنیده به جان سنت، و دیگری تحجر تازه وارد متکی به تجدد و دستاورد های جذاب و جدید غرب، تحجر سنت نما و تحجر متجدد ماب. مروری بر پارادایم ها و آموزه های مبنایی متحجرانه ای که در زمان شکل گیری انقلاب اسلامی، ذهنیت غالب جامعه را تحت تأثیر قرار داده بود و باید شکسته می شد، دشواری راه طی شده را نشان می دهد

دین، افیون توده ها: در دوران تجدد، دین محکوم به تحجر و انزوا شد. این محکومیت همزمان از سوی دو اندیشه لیبرالیسم و مارکسیسم، با دو تبیین مختلف، مطرح گردید. اندیشه های لیبرالیسم، دین را به عنوان مقوله ای که تنها در عرصه های حیات فردی و معنوی انسان ها می تواند نقشی داشته باشد، از صحنه جامعه و سیاست راند و مارکسیسم هم دین را افیون توده ها دانست که به عنوان بازاری در اختیار طبقه حاکم، به توجیه تبعیض و فقر حاکم بر طبقات محروم جامعه می پردازد و پابرهنگان را از شورش و اعتراض علیه حاکمان، باز می دارد. محکومیت و انزوای دین، در کشورهای زیر سلطه هم به شکل دیگری توسط روشنفکران تجدد گرا تأیید و تثبیت می شد: دین مقوله ای مربوط به گذشته است و هرآنچه متعلق به گذشته باشد، سنتی، متحجر و محکوم است

اما حقیقتا این نگاه به دین، خود یک نگاه متحجرانه و بدون منطق بود، زیرا صدور حکمی واحد و عام برای دین بدون ارایه ی تعریف درستی از آن و مشخص کردن مصادیقش، خود یک نگاه متعصبانه و بدون منطق نسبت به دین است. تعمیم نقش دینی که در جوامع قرون وسطی در غرب، مانع تفکر عقلانی و آزاد اندیشی و تحرک اجتماعی بوده است، به همه ی ادیان در جوامع گوناگون، چه دلیل منطقی می توانست داشته باشد؟ تعمیم حکم مسیحیت ممسوخ و منسوخ به اسلام ناب محمدی ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ چگونه قابل دفاع است؟ پس می توان گفت طرد دین به طور مطلق و عام، آموزه ای متحجرانه و متعصبانه است که در بسیاری از جوامع دینی، ابزار قدرتمندانه و جاده صاف­کن نفوذ استعمارگران شده و راه مقاومت و مبارزه توده های متدین در برابر قدرت های بیگانه را می بست

انقلاب اسلامی ایران، این آموزه ی متحجرانه ی متجددمآب را به چالش کشید و با مواجهه و رویارویی صریح، قاطعانه و همه جانبه با استبداد خشن و فاسد پهلوی و با نفوذ استعماری غرب و به ویژه امریکا در ایران، که با تکیه بر نیروی ایمان دینی و اعتقاد مذهبی مردم و توسط توده محروم و دست خالی این مرز و بوم به پیروزی رسید، شکست عمیقی را بر این باور متحجرانه و مشهور زمانه وارد ساخت و دین حقیقی را از اتهام همکاری با حاکمان ظالم و استثمارگر علیه محرومان مبرا کرد و ثابت نمود که اگر چهره ی حقیقی دین حق، برای توده مردم تبیین شود، جاذبه طبیعی و فطری آن می تواند توده ی مردم را علیه ستمگران بشوراند و با رهبری معنوی و سیاسی یک رهبر الهی، هیمنه و ارکان استبداد و استعمار را فرو ریزد
شالوده شکنی انقلاب اسلامی در این عرصه، نگاه جهان را به مقوله دین تحت تأثیر قرار داد و حتی در مطالعات جامعه شناختی و سیاسی، دین را به عنصری جدی تبدیل ساخت. علاوه بر این پس از فروپاشی بلوک شرق، تفکر دینی، اسلام سیاسی و جهان اسلام را به مهمترین مانع سلطه ی یکپارچه غرب، تبدیل کرده به طوری که برای رفع این مانع و درهم کوبیدن مقاومت اسلامی در سراسر جهان، ضرورت راه انداختن جنگ های صلیبی را برای آنان تداعی کرده است!

تغییر ناپذیری نظام شاهنشاهی: یکی از نمادها و شاخص های تحجر که انقلاب اسلامی توانست آن را به شکست و اضمحلال بکشاند، جمود بر نظام سیاسی شاهنشاهی بود که همواره به عنوان یک قالب غیر قابل تغییر حتی در میان نخبگان فرهنگی و سیاسی پذیرفته شده بود. در طول قرون متمادی، حاکمیت بلامنازع سلطنت در ایران از طریق اسطوره سازی ها و رواج فرهنگ دستوری و رسمی در ذهن و فرهنگ سیاسی جامعه، به مثابه ی یک ایدئولوژی سیاسی القا شده و نظام پادشاهی به عنوان وارث تاریخ تحولات ایران باستان و تضمین کننده وحدت و امنیت کشور تلقی می شد. حتی در میان اکثر فعالان سیاسی و احزاب و گروه های مبارز هم، این به عنوان امری غیر قابل خدشه تلقی می شد که در مبارزات سیاسی نباید متعرض سلطنت شد، و لذا شعار «شاه باید سلطنت کند نه حکومت» تا آستانه اوج گیری و گسترش انقلاب، در اوایل سال 57 همچنان در بیانیه ها و موضع گیری های برخی گروه ها و احزاب شناخته شده و سابقه دار، مطرح می شد. پیش از این نیز در جریان آغاز نهضت روحانیت در سال های 41 و 42 این امام (ره) بود که با اعتراض صریح و مستقیم به شاه، این قالب را شکست و ریشه ی استبداد و فساد را متوجه شاه دانست
این شالوده شکنی امام (ره) در مواجهه با نظام استبدادی سلطنت، در آغاز نه تنها مورد قبول و تأیید نخبگان رسمی و روشنفکران تجدد زده قرار نگرفت، که به تعبیر زنده یاد جلال آل احمد، روشنفکران در برابر آن، دست های خود را به بی اعتنایی شستند، و حتی به سرزنش و انتقاد از آن پرداختند

در برابر این نگاه متحجرانه و جمود آمیز نسبت به سلطنت و نظام شاهنشاهی، امام خمینی (ره) این اندیشه را باطل و شوم تلقی می کند: سلطنت و ولایتعهدی همان است که اسلام بر آن خط بطلان کشیده; سلطنت و ولایتعهدی همان طرز حکومت شوم و باطلی است که حضرت سیدالشهدا ـ علیه السلام ـ برای جلوگیری از برقراری آن قیام فرمود (نمود) و شهید شد;»